Νόμος Κατσέλη και «το νομοθετείν στην Ελλάδα»

Tην εβδομάδα που πέρασε ψηφίστηκαν οι αλλαγές στο νόμο Κατσέλη, δηλαδή η κατάργηση του συγκεκριμένου νόμου με παρέμβαση ακόμα και σε εκκρεμούσες δίκες.

Οι αλλαγές περιλήφθηκαν στον Νόμο 4745/2020 που – αν τον διαβάσει κανείς – θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για μια συρραφή κατά βάση άσχετων μεταξύ τους διατάξεων, ένα ακόμα «πολυνομοσχέδιο» όπως έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε τον νόμο που περιλαμβάνει άσχετες μεταξύ τους διατάξεις.

Την ημέρα της ψήφισης του νόμου και λίγο πριν την τελική ψηφοφορία ένας βουλευτής της ΝΔ, πρώην πρόεδρος των εφοριακών, ο κ. Βασίλης Σπανάκης πρότεινε με (εκπρόθεσμη) τροπολογία τη μεταρρύθμιση σειράς διατάξεων του Πειθαρχικού Δικαίου των δικηγόρων, δηλαδή διατάξεων του Κώδικα Δικηγόρων.

Η τροπολογία έγινε ασμένως δεκτή από τον αρμόδιο Υπουργό και έτσι ο Κώδικας Δικηγόρων τροποποιήθηκε με εντυπωσιακή ευκολία και ταχύτητα. Επί της ουσίας, σύμφωνα με τις νέες τροποποιήσεις:

• Παρέχεται ρητά η δυνατότητα στον δικηγόρο να επικοινωνεί απ’ ευθείας με τον οφειλέτη του εντολέα του παρακάμπτοντας τον δικηγόρο που τον εκπροσωπεί.
• Θεσπίζεται η πειθαρχική ασυλία του διαχειριστή δικηγορικής εταιρείας για τις πράξεις αυτής ως νομικού προσώπου, ενώ παρέχονται και πειθαρχικές υπερεξουσίες στον Πρόεδρο κάθε δικηγορικού συλλόγου.
• Θεσπίζεται τριετής – αντί της πενταετούς – παραγραφή των πειθαρχικών παραπτωμάτων.

Ωστόσο, υπάρχει ίσως κάποιο πρόβλημα στο γεγονός ότι τροποποιείται ο Κώδικας Δικηγόρων, δηλαδή ο καταστατικός χάρτης του επαγγέλματός μας, με την αγαστή συνεργασία ενός εφοριακού και ενός μικροβιολόγου, χωρίς να έχουν ερωτηθεί επ’ αυτού οι δικηγορικοί σύλλογοι και μάλιστα με αυτή την υποδειγματικά παράτυπη διαδικασία.

Επί της ουσίας, οι αλλαγές που έγιναν, παραπέμπουν σε μια σαφή προσπάθεια να νομιμοποιηθούν οι πρακτικές δικηγορικών εταιρειών που λειτουργούν σαν εισπρακτικές εταιρείες. Ελευθερία άσκησης πίεσης στους οφειλέτες και εξασφάλιση πειθαρχικής ασυλίας στους διαχειριστές των εταιριών. Ταυτόχρονα, μείωση του χρόνου παραγραφής και επομένως μαζική αμνήστευση εκκρεμών πειθαρχικών υποθέσεων. Από αυτή την σκοπιά η ένταξη αυτών των διατάξεων στο νόμο με τον οποίο καταργείται ο Ν.3869/2010 ίσως δεν είναι τόσο άσχετη όσο φαίνεται.

Η Ολομέλεια των δικηγορικών συλλόγων, που συνεδρίασε την αμέσως επόμενη ημέρα, δεν τοποθετήθηκε σε σχέση με αυτό το γεγονός. Στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΣΑ που έγινε χθες ο Πρόεδρος του ΔΣΑ μας είπε ότι με άλλες από τις αλλαγές συμφωνεί και με άλλες διαφωνεί. Μετά από τις επικριτικές τοποθετήσεις των μελών του ΔΣ, πρότεινε τελικά ψήφισμα με το οποίο ζητούμε ως ΔΣΑ την συνολική κατάργηση των νέων διατάξεων. Ελπίζω να δημοσιευθεί σήμερα.

Κάποιες σκέψεις επ’ αυτών:

…Την στιγμή που νομοθετούνται περιορισμοί που δύσκολα στέκονται στον έλεγχο του Συντάγματος ή και της κοινής λογικής, για κάποιους οι δουλειές συνεχίζονται, μάλλον καλύτερα από ποτέ. Και «πάντα σύμφωνα με τις αρχές της καλής νομοθέτησης», όπως λέει και ο κύριος Γεραπετρίτης.

Στα παραπάνω, προσθέστε την σκανδαλώδη εύνοια προς τα ΜΜΕ. Για παράδειγμα, στο άρθρο 51 του ίδιου νόμου (Ν4745/2020) προβλέπεται ότι:

«Στο άρθρο μόνο του ν. 1178/1981 (Α ́ 187) μετά τηνπαρ. 7 προστίθεται νέα παρ. 7α, η οποία έχει ως εξής:
7α. Στην περίπτωση της κατά το άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα επιδικασθείσας χρηματικής ικανοποίησης στον αδικηθέντα, λόγω ηθικής βλάβης, από τις προβλεπόμενες στην παρ. 1 πράξεις, εφόσον έχει επιβληθεί αναγκαστική κατάσχεση, καθώς και αναγκαστική κατάσχεση στα χέρια τρίτου, η αναγκαστική κατάσχεση αίρεται αυτοδικαίως μετά τη παρέλευση δεκαοκτώ (18) μηνών από την ημέρα της επίδοσης αντιγράφου του απογράφου στον καθ’ ού η εκτέλεση ή του εγγράφου του άρθρου 983 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, και εφόσον η απαίτηση δεν έχει ακόμα εισπραχθεί.».

Οφειλές με βάση τον νόμο 1178/1981 αφορούν αποκλειστικά τα μέσα ενημέρωσης, εφημερίδες και κανάλια. Δύσκολα μπορεί κανείς να δεχτεί ότι η άρση της κατάσχεσης μετά τους 18 μήνες, είναι κοινωνικά αναγκαία μόνο όταν οφειλέτες είναι τα κανάλια και όχι οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση ή ιδιώτης.

Η κυβέρνηση, όταν δεν αναλαμβάνει ρόλο αρχισυντάκτη στα ΜΜΕ της επιρροής της, όπως είδαμε πρόσφατα με την εκ λάθους αναπαραγωγή των κυβερνητικών οδηγιών στα site του Πρώτου Θέματος και του liberal, ενισχύει τα κανάλια με ζεστό κρατικό χρήμα, με αναστολή υποχρεώσεων και τώρα ακόμα και με φωτογραφικά ευνοϊκές διατάξεις νόμου σχετικά με τις κατασχέσεις σε βάρος τους. Και κάτι μου λέει ότι θα έχουμε και συνέχεια.

(το άρθρο, πλήρως δημοσιευμένο βρίσκεται στο προσωπικό λογαριασμό του κ Παπαστεργίου)