Χριστούγεννα στις λάσπες και το κρύο του Καρά Τεπέ

Όποιο κανάλι και να ανοίξετε το πρωί στην τηλεόραση Θα δείτε να μετράνε άτομα για το ρεβεγιόν. Θα είναι 9 ή παραπάνω. Θα ξενυχτήσουμε ή όχι; Θα επιτραπούν τα κάλαντα; Τι θα αγοράσουμε; Πότε θα φτάσει; Τι θα φάμε; Ευτυχώς που κάνουμε μανικιούρ πεντικιούρ.

Κατάντια. Όχι που κάνουμε τα παραπάνω. Κατάντια που μας ενδιαφέρουν κυρίως τα παραπάνω και κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά σε πολλά στραβά που συμβαίνουν γύρω μας όπως στον πόνο που συσσωρεύεται στο Καρά Τεπέ. Εκεί που περιμένουν εννιά εννιά στο κρύο για να πλυθούν, όχι για να κάνουν ρεβεγιόν.

Θα μου πείτε είναι τα μόνα στραβά; Όχι, αλλά η κατάσταση εδώ ξεπερνά κάθε όριο.

Και ναι. Να μοιραστούμε όλοι την ενοχή για αυτό που συμβαίνει σε αυτό τον καταυλισμό ή όπου αλλού υπάρχουν  πρόσφυγες σε ανάλογες συνθήκες. Σε μία Δύση όπου δεν προσέχει ούτε τα ίδια της τα παιδιά

Προχθές η Unicef ανακοίνωσε ότι μετά από 70 χρόνια παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια σε εκατοντάδες παιδιά στο Νότιο Λονδίνο! Τεράστιο κύμα φτώχειας λόγω της κρίσης του κορονοϊού.

Την ώρα που όλος ο δυτικός κόσμος καμαρώνει στο NETFLIX το "The Crown", και οι αυτοεξόριστοι πρίγκιπες υπέγραψαν παχυλό συμβόλαιο με το Spotify για "διασκεδαστικά" όπως είπαν podcast.

[caption id="attachment_1740129" align="alignnone" width="1024"] Εθελοντές σσυγκεντρώνουν τρόφιμα για τα φτωχά παιδιά του Νότιου Λονδίνου![/caption]

Αλλά ας γυρίσουμε στη Λέσβο.

Οι εικόνες είναι συγκλονιστικές και η πραγματικότητα φρικτή.

Μηταράκης και Κουμουτσάκος, με τα πόδια πάνω στο γραφείο κυριολεκτικά και μεταφορικά, αισθάνονται ότι παίζουν στη Β Εθνική της κυβέρνησης αισθανόμενοι μάλλον άτυχοι που βρίσκονται στο πιο δύσκολο και άχαρο υπουργείο.

Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες να δείτε πόσο άτυχοι είναι, κύριοι.

Στο κολαστήριο του Καρά Τεπε που κοριτσάκια τριών ετών εντοπίζονται λιποθύμα και βιασμένα μέσα στη λάσπη, επιβιώνουν με δυσκολία περίπου 7.500 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 2400 παιδιά, ασθενείς, παππούδες, γιαγιάδες, εγκυμονούσες.

Ζουν την πανδημία της αδιαφορίας, ο ένας πάνω στον άλλον και όλοι μαζί μέσα στις λάσπες απροστάτευτοι. Με ελάχιστο νερό και ρεύμα. Κάνουν πώς πλένονται σε περίπου 100 φορητές ντουζιέρες. Αντιστοιχεί στον καθένα μία από αυτές τις χημικές τουαλέτες, που εσείς συνήθως αποφεύγετε να μπαίνετε.

Οι ...υπεύθυνοι τους έβαλαν και ντεκ.

Τους έδωσαν παλέτες για μέσα στις σκηνές μετά την πρόσφατη καταιγίδα. Γυναίκες γεννούν στο νοσοκομείο κι επιστρέφουν με μωρά 4 ημερών και οι ίδιες λεχώνες να ζήσουν μέσα στο κρύο και το χάος.

Και τα παιδιά. Τα παιδιαάααα.  Τι θα απογίνουν αυτά τα παιδιά; Τι θα χουν να διηγούνται όταν μεγαλώσουν; Τις κρότου λάμψεις των ΜΑΤ; Το κρύο, τη λάσπη, την πείνα; Μέχρι πότε θα μείνουν εκεί; Σε σένα και σε μένα το λέω, που ξυπνάμε και περνάμε από τα δωμάτια για να δουμε αν ξεσπεπάστηκαν τα δικά μας από το ζεστό τους πάπλωμα. Και ποιος θα πληρώσει την οργή κάποιων από αυτά τα παιδιά μεθαύριο; Θα βρεθεί ένας επιτηδειος μουλάς σε 20 χρόνια και θα αναρωτιέσαι πως έγινε. Έκπληκτος όπως οι Γάλλοι και οι άλλοι.

Δεν χρειάζονται περισσότερα. Τη στιγμή που θα ακούσεις ξανά αυτό το γελοίο "Να πάρουμε τις ζωές μας πίσω" φέρε στο μυαλό σου τις ζωές των 2.400 παιδιών στο Καρα Τεπέ.

Καλά Χριστούγεννα...