Σύγκληση του Συμβουλίου πολιτικών αρχηγών πριν το 2025

Της χθεσινής συζήτησης και ψηφοφορίας, προηγήθηκε η 48ωρη Μπογδανιάδα όπου ανάμεσα στον ακροδεξιό κατιμά καλό είναι να κρατήσουμε τη φράση φιλέτο του Νίκου Δένδια περί "Εθνικής απειλής". Ακολούθησε η συζήτηση για την κύρωση της αμυντικής συμφωνίας Ελλάδας Γαλλίας με τις κορώνες και τις προσωπικές μπηχτές να δίνουν και να παίρνουν ανάμεσα σε Μητσοτάκη και Τσίπρα.

Είπαν και ενδιαφέροντα πράγματα που χάθηκαν όμως ανάμεσα στις γραβάτες, τα φέρετρα του Σαχέλ και τα υπονοούμενα.

Ο καβγάς βέβαια δεν ήταν για τα άρθρα της συμφωνίας άλλα για την ταμπακιέρα τις υπέρογκης εξοπλιστικής δαπάνης που θα ξεπεράσει τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ. Μία συμφωνία που καλώς έγινε αλλά, πρωτοφανώς, δεν περιλαμβάνει υπεραξία για την Ελληνική Εθνική οικονομία μέσω της εγχώριας δημόσιας και ιδιωτικής αμυντικής βιομηχανίας. Και όπως έχουμε ξαναπεί (βάσει μελέτης του ΙΟΒΕ) για κάθε ένα εκατομμύριο ευρώ πού πέφτει στην αμυντική βιομηχανία μιας χώρας δημιουργούνται 22 νέες θέσεις εργασίας Κάντε τους πολλαπλασιασμούς και θα καταλάβετε τη χαμένη ευκαιρία. Όσο για τα άρθρα, πέρα από τα επίμαχα 2 και 18 μάθαμε και το 31 που δίνει τη δυνατότητα αλλαγών ή ακόμα και ακύρωση της συμφωνίας.

Από δω και πέρα μένει να δούμε τα εξής:

• Πώς θα αντιδράσει η Τουρκία και ο Ερντογάν μέχρι τις εθνικές εκλογές τους τον Ιούνιο 2023 (δύο χρόνια πριν έρθει η πρώτη φρεγάτα Μπελαρά δηλαδή σε ελληνικό ναύσταθμο)
• Πώς θα αντιδράσουν οι Γάλλοι, αν χρειαστεί, στο Αιγαίο σε ένα αντίστοιχο εκτός των 6 μιλίων περιστατικό τύπου Oruc Reis. Δεν θέλουμε καν να αναφέρουμε το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου.
• Ποια θα είναι η στάση των ΗΠΑ σε δεύτερη φάση σε κάποια κρίσιμη στιγμή μετά το πράσινο φως που έδωσαν για τη συμφωνία. Οι πρώτες δύο ανακοινώσεις του State department έκλιναν προς την ουδετερότητα. Μας συμφέρει η ουδετερότητα των ΗΠΑ; Ο χρόνος θα δείξει.
• Παράγοντας Βερολίνο. Η νέα κυβέρνηση και ο/η καγκελάριος που θα προκύψει δεν θα ξεχάσει τις ιδιαίτερα καλές οικονομικές σχέσεις που υπάρχουν με την Τουρκία. Εμείς είμαστε πλέον "αγκαλιά" με τη Γαλλία. Είναι βέβαιο ότι και οι Γερμανοί θα επανεξετάσουν τη στάση τους πέρα από τα καλά λόγια της αρχικής ανακοινώσης του Βερολίνου για την ελληνογαλλική συμφωνία.
• Το πιο σημαντικό όμως είναι τι θα κάνουμε εμείς ως Ελλάδα.

Ακόμα και την σοβαρή συζήτηση για το αμυντικό δόγμα της χώρας την ξοδεύουμε σε κοκορομαχίες και ατάκες στη Βουλή και τα κανάλια. Πέρα από την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος και τις αμυντικές συμφωνίες χρειάζεται πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα. Συναίνεση και Εθνική ενότητα. Δεν την είδαμε ούτε χθες στη Βουλή.

Οι σώφρονες των κοινοβουλευτικών ομάδων χαρακτήριζαν ως πιο αναγκαία από ποτέ τη σύγκληση του Συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών προκειμένου να χαραχθεί εθνική στρατηγική. Εκτιμούσαν δε ότι αν είχε προηγηθεί της συζήτησης στη Βουλή το αποτέλεσμα θα ήταν ένα σχεδόν ομόφωνο ΝΑΙ. Μένει να δούμε αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης το επιλέξει να συγκαλέσει το Συμβούλιο έστω το 2022, 30 χρόνια μετά το πρώτο αντίστοιχο που είχε συγκαλέσει το 1992 ο πατέρας του και τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για το Μακεδονικό! Αυτό θα είναι το 15ο μετά την μεταπολίτευση.

[caption id="attachment_1863760" align="alignnone" width="510"] 14ο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών 6/7/2015[/caption]

Το πιο σημαντικό όμως είναι πως έχουμε μπροστά μας 20 μήνες (αν δεν πάει σε πρόωρες εκλογές η Άγκυρα) που ο πληγωμένος Ερντογάν θα παλέψει στο εσωτερικό της Τουρκίας για την πολιτική του επιβίωση. Πρόκειται για μία εξωτερικά επικίνδυνη περίοδο για το Αιγαίο η οποία άρχισε χθες και θα κρίνει, συμφωνίες, πολιτικές επιλογές και εν πολλοίς την σταθερότητα στην περιοχή.