"Σκοτεινός Συμβολισμός": Έκθεση του "παράξενου" και του "νοσηρού" στο Βερολίνο [pics]

Η έκθεση "Παρακμή και σκοτεινά όνειρα - Ο Βελγικός Συμβολισμός" στην Παλαιά Πινακοθήκη του Βερολίνου, προσφέρει μια διεισδυτική ματιά σε αυτή τη "σκοτεινή" τέχνη του παράξενου, του περίεργου, του νοσηρού. Ο συμβολισμός, ο οποίος εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, δεν προσφέρει μια εύκολη πρόσβαση στα έργα των δημιουργών του. Τα έργα προκαλούν πολλά ερωτήματα και είναι γεμάτα γρίφους. Συχνά, όσο περισσότερο τα κοιτάει κανείς, τόσο πιο αινιγματικά φαίνονται. Οι νοσηρές φαντασιώσεις και τα σκοτεινά ερεθίσματα είναι το επίκεντρο της έκθεσης που παρουσιάζεται από την Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου έως τις 17 Ιανουαρίου.

"Ήταν μία δεξαμενή ιδεών"

Όπως γράφει η Deutsche Welle, το Βέλγιο υπήρξε μια εστία πρωτοπορίας στην τέχνη. Ο διευθυντής της Παλαιάς Πινακοθήκης, Ραλφ Γκλάις ανέφερε: "Ήταν μια δεξαμενή ιδεών που δεν υπήρχε πουθενά αλλού, στις Βρυξέλλες ήταν δυνατόν να γίνουν πράγματα, που διαφορετικά δεν θα γίνονταν". Ο ίδιος επιμελήθηκε την έκθεση που περιλαμβάνει έργα που δημιουργήθηκαν μεταξύ 1870 και 1910.

Δύο δρόμοι, δύο προοπτικές για τη ζωή

Γίνεται ξεκάθαρη η σημασία των έργων λιγότερο γνωστών καλλιτεχνών, όπως είναι ο Φερνάντ Κνοπφ, ο Λεόν Σπίλιερτ, ο Φελισιέν Ροπς, ο Τζέιμς Ένσορ ή ο Ζαν Ντεβίλ. Πρόκειται για "καλλιτέχνες με γερά νεύρα", όπως τους αποκαλούν. Παρουσιάζεται η δύναμη του βελγικού συμβολισμού δίπλα σε έργα των Μαξ Κλίνγκερ, Έντβαρντ Μουνκ ή Γκούσταβ Κλιμτ. Ο επιμελητής της έκθεσης πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα τοποθετώντας έργα συμβολιστών καλλιτεχνών δίπλα σε αυτά ιμπρεσιονιστών, τα οποία έχουν φωτεινά χρώματα και μια πιο αισιόδοξη ματιά στη ζωή. Δυο δρόμοι, δυο προοπτικές για τη ζωή.

Χώροι κλειστοί και ερμητικοί

Αποκορύφωμα της έκθεσης, η οποία χωρίζεται σε 13 τμήματα, είναι η εμβληματική δουλειά "Χάδια" του Φερνάντ Κνοπφ, ο οποίος ζωγράφισε την ερωτική σύζευξη μιας σφίγγας σε σώμα λεοπάρδαλης με ένα νεαρό ανδρόγυνο το 1896. Στην ίδια αίθουσα έχει τοποθετηθεί το "Νησί των νεκρών" του Άρνολντ Μπέκλιν, που αποτέλεσε πρότυπο για τις "Βαλκυρίες" του Πατρίς Σερό στο Μπαϊρόιτ το 1976. Τέλος, κεντρική θέση έχει ένα γνωστό έργο του Συμβολισμού, η αυτοπροσωπογραφία του Λεόν Σπιλιέρ με τον τίτλο "Η ψυχή των πραγμάτων". Λίγο παρακάτω "Η ζήλεια" του Μουνκ, ενώ ακολουθούν μια σειρά από τοπία και σκοτεινούς, ερμητικούς χώρους.

Με πληροφορίες από την Deutsche Welle