Δεν θέλω την επιείκειά σας
Κατά το χρονικό διάστημα 1941-1944, υπολογίζεται ότι ο αριθμός των εκτελεσμένων ανθρώπων που πολέμησαν κατά του φασισμού, υπερβαίνει τις 20.000 σ' όλη την Ελλάδα. Και μεταξύ 1945-1949 υπάρχουν 383 εκθέσεις εκτελέσως αγωνιστών της Αντίστασης, δημοσιευμένες υποχρεωτικά στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Οι εκτελέσεις αυτές συνήθως γινόντουσαν τα χαράματα.
Υπάρχει μια συγκλονιστική στιγμή στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη, «Το τελευταίο σημείωμα», που δείχνει την τελευταία νύχτα των κομμουνιστών που την επομένη θα τους πάνε για εκτέλεση στην Καισαριανή. Γράφουν, δακρύζουν, φοράνε τα καλά τους, χορεύουν…
Yπάρχει κι ένα τραγούδι του Χρίστου Λεοντή σε στίχους Κώστα Βίρβου:
Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια, τον ήλιο π' ανατέλλει να χαρώ
κι αν κάνετε τα στήθια μου κομμάτια, εσείς πεθαίνετε κι όχι εγώ.
Αυτό που έχει αποτυπωθεί, εν πολλοίς, είναι ότι με τα χίλια δίκια, την αθωότητά τους και τον θάνατό τους φορτωμένα στην πλάτη, πάνε στητοί στο απόσπασμα. Μήτε παρακαλάνε, μήτε κλαίγονται. Νιώθουν περήφανοι κι ωραίοι. Σίγουρα πονάνε κι είναι συγκλονισμένοι. Μα έχουν καταγραφεί στην ιστορία ως άνθρωποι με ανάστημα. Κατά τη διάρκεια δε της χούντας, οι κατηγορούμενοι εντός του δικαστηρίου είχαν το δικό τους ποίημα: «Δεν θέλω την επιείκεια σας, θεωρώ τη Χούντα παράνομη, διώκομαι για τις ιδέες μου». Με ανάστημα κι αυτοί, στητοί κι ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους, έπαιρναν τον δρόμο για την φυλακή.
Κλάψα - Ποινή - Χρυσή Αυγή
Η άνωθεν ευρηματική φράση ανήκει στον δικηγόρο Κώστα Παπαδάκη που παραφράζει το σύνθημα των νεοφασιστών «Αίμα- Τιμή- Χρυσή Αυγή». Μα τι σχέση έχει το δίκαιο με τη δύναμη; Κι όμως έχει. Ακόμα και τα μικρά παιδιά έχουν μια αίσθηση δικαίου. Οι χρυσαυγίτες μπροστά στο εδώλιο αποδεικνύεται ότι δεν διαθέτουν τίποτα. Εύστοχα στα social media γράφτηκε «Τελικά μόνο ο Λάκης Γαβαλάς έβγαλε παλικαρίσια φυλακή» θέλοντας να αποδώσει ότι ο φασισμός στηρίζεται μόνο στο φόβο που προκαλεί προς τρίτους. Αν εκλείψει αυτός, απλά σωριάζεται κατάχαμα.
Από το στρατιωτικό εγέρθητι, ο κύριος Κασιδιάρης κλαίγεται να μην πάει λίγα χρόνια φυλακή. Όλοι τους, παύοντας να έχουν τα προνόμια των ισχυρών, σέρνονται ενώπιον του δικαστηρίου. Η φυλακή που έρχεται τους εξισώνει με τον άνθρωπο της μάζας. Η αδυναμία τους ξεχειλίζει κι αυτή είναι η μεγάλη πρώτη τους απόγνωση.
Φιλόζωος και πιστός χριστιανός ο Γιάννης Λαγός, μετά τη φυλακή θα πάω στο Άγιο Όρος δηλώνει ο Κασιδιάρης, αφοσιωμένος οικογενειάρχης ο Νίκος Μιχαλολιάκος, φιλόζωος κι ο Νίκος Μίχος, τυροπιτάς έντιμος ο Γιώργος Γερμενής… Μακρύς ο ευτελής κατάλογος των ελαφρυντικών που κομίζουν. Πλέον γίνονται αυτοί «ο Κανένας».
