Εκλογοδικείο: Ένσταση αμφισβητεί την έδρα του Βασίλη Σπανάκη και του Νίκου Παπαναστάση

Ένα χρόνο μετά τις εκλογές της 7η Ιουλίου 2019 και όπως φαίνεται οι καραμπόλες με το εκλογικό σύστημα κατανομής των εδρών, το οποίο δίνει επιπλέον 50 θέσεις στο πρώτο κόμμα δεν έχουν τελειώσει. Αυτή την φορά μπαίνουν στο μικροσκόπιο οι βουλευτικές καρέκλες του Βασίλη Σπανάκη από την Νεά Δημοκρατία, ο οποίος εξελέγη στην τελευταία θέση στον Νότιο Τομέα της Αθήνας και του Νίκου Παπαναστάση που εκλέχθηκε με το ΚΚΕ στην Αιτωλοακαρνανία. Η ένσταση κατατέθηκε από τον υποψήφιο με τη Νέα Δημοκρατία στην Αιτωλοακαρνανία και πρώην δήμαρχο Ναυπάκτου Θανάση Παπαθανάση, ο οποίος υποστηρίζει ότι με βάση τα αποτελέσματα το κόμμα του δικαιούται μια τέταρτη έδρα στην Αιτωλοακαρνανία. Ο υποψήφιος βουλευτής που διεκδικεί την βουλευτική έδρα υποστηρίζει ότι η έδρα που πήρε το ΚΚΕ στον νομό πρέπει να πάει στη ΝΔ και κατ’ επέκταση η τελευταία έδρα της ΝΔ στον Νότιο Τομέα της Αθήνας που κατέχει ο κ.Σπανάκης να δοθεί στο ΚΚΕ.

Το 2004 το πρώτο μπόνους

Το εκλογικό σύστημα της ενίσχυσης του πρώτου κόμματος (μπόνους) θεσπίστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα με τον ν. 3231/2004 (σ.σ. νόμος Σκανδαλίδη) με την ενίσχυση στο πρώτο κόμμα να ορίζεται στις 40 έδρες, χωρίς πρόβλεψη ελάχιστου εκλογικού ποσοστού (κατώφλι) για την ενεργοποίησή του και χωρίς διάκριση μεταξύ αυτοτελούς κόμματος και συνασπισμού κομμάτων. Με τον ν. 3636/2008 (σ.σ. νόμος Παυλόπουλου)αυξήθηκε η πριμοδότηση του πρώτου κόμματος σε 50 έδρες, και πάλι ανεξαρτήτως εκλογικού ποσοστού, με τη διαφοροποίηση, όμως, ότι για τη χορήγηση επιπλέον εδρών σε συνασπισμό κομμάτων ο νόμος απαιτούσε να είναι μεγαλύτερος από τη δύναμη του αυτοτελούς κόμματος που συγκεντρώνει τον μεγαλύτερο αριθμό εγκύρων ψηφοδελτίων, ο μέσος όρος της δύναμης των κομμάτων που τον απαρτίζουν.

Με το ν. 4406/2016 καταργήθηκε η πριμοδότηση του πρώτου κόμματος και θεσπίστηκε αναλογική εκπροσώπηση των πολιτικών κομμάτων, με διατήρηση του ορίου εισόδου στο 3%. Στην ελληνική εκλογική νομοθεσία, ιδίως από το 1951 και εφεξής, σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, με εξαίρεση εκείνες των ετών 1989-1990, εφαρμόστηκαν συστήματα κινούμενα στο πλαίσιο της ενισχυμένης αναλογικής, σε διάφορες παραλλαγές της, προς τον σκοπό της επιδίωξης σχηματισμού σταθερών κυβερνήσεων.