Ευρωπαϊκό Δικαστήριο: Καταδικάζει την Ελλάδα - Απροστάτευτες οι περιοχές Natura

Το Δικαστήριο Ευρωπαϊκής Ένωσης καταδίκασε δικαίως και αποφασιστικά την Ελλάδα, σχετικά με τις αντιπεριβαλλοντικές τακτικές που ακολουθεί. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα δεν κινήθηκε προς στην σωστή κατεύθυνση ως προς καθορισμό στόχων διατήρησης και την εφαρμογή «επί του εδάφους» διαχειριστικών μέτρων για την προστασία των συνολικά 446 προστατευόμενων περιοχών του δικτύου Natura 2000, έως τον Ιούλιο του 2012, το αργότερο.

Παράλληλα, απόφαση ιδιαίτερα απογοητευτική και καταδικαστική για τον φυσικό πλούτο της χώρας, ήταν αυτή της διάλυσης του συστήματος διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών με τους 36 αποκεντρωμένους φορείς και την εισαγωγή χρήσεων πολεοδομικού χαρακτήρα εντός αυτών, η οποία μάλιστα οδηγεί αναπόφευκτα και στην επιβολή προστίμου.

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου καταγράφει αναλυτικά τα όσα έλαβαν χώρα κατά τα έτη 2012 και 2013, έως τον Φεβρουάριο του 2015, οπότε και ξεκίνησε η διαδικασία επί παραβάσει με την αποστολή προειδοποιητικής επιστολής, και έως τον Νοέμβριο του 2019, που η Κομισιόν αποφάσισε την παραπομπή στο Δικαστήριο. Πιο αναλυτικά, αναφέρει:

«Η Ελληνική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών όλα τα αναγκαία μέτρα για τον καθορισμό των κατάλληλων στόχων διατήρησης και των κατάλληλων μέτρων διατήρησης όσον αφορά τους 239 Τόπους Κοινοτικής Σημασίας, οι οποίοι βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια και περιλαμβάνονται στην απόφαση 2006/613/ΕΚ της Επιτροπής, της 19ης Ιουλίου 2006, σχετικά με την έγκριση, σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, του καταλόγου των Τόπων Κοινοτικής Σημασίας για τη μεσογειακή βιογεωγραφική περιοχή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει, αντιστοίχως, από το άρθρο 4, παράγραφος 4, και από το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/105/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2006».

Επιπροσθέτως, παρά τις αναφορές του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας περί θέσπισης μέτρων διατήρησης που αφορούν το 18,5% της συνολικής έκτασης των Τόπων Κοινοτικής Σημασίας, το Δικαστήριο Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέγραψε πως το 81,5% των Ειδικών Ζωνών Διατήρησης που αντιστοιχούσαν στους ΤΚΣ, δεν καλύπτονταν από κανένα μέτρο προστασίας, ενώ το σχετικό πλαίσιο χαρακτηρίζεται γενικό και ελλιπές, και χρειάζεται εφαρμογή μέτρων συγκεκριμενοποίησης.

Το Δικαστήριο Ευρωπαϊκής Ένωσης εκτίμησε, παράλληλα, πως σχετικά με τις Ζώνες Διατήρησης εντός των δύο εθνικών Πάρκων «Σχινιά - Μαραθώνα» και της «Κορώνειας - Βόλβης»: «οι στόχοι αυτοί δεν αφορούν συγκεκριμένα καθορισμένες ΕΖΔ και δεν λαμβάνουν υπόψη τα χαρακτηριστικά ενδιαφέροντος των οικείων ζωνών», χαρακτηρίζοντας τους γενικούς και αόριστους.