Γιατί δεν μειώνονται τα κρούσματα; Αυτά κάνετε λάθος κύριοι
Το επιδημιολογικό φορτίο παραμένει υψηλό και το νέο αφήγημα της πολιτείας για την πολύ αργή υποχώρηση των δεικτών της πανδημίας κάνει λόγο για «ενδοοικογενειακές μολύνσεις». Ό,τι δηλαδή υπάρχει εκτεταμένη διασπορά μέσα στις οικογένειες και ότι το δεύτερο lockdown είναι πιο ήπιο σε σχέση με το πρώτο.
Η δεύτερη παρατήρηση είναι ορθή καθώς και μόνο το ότι όποιος έχει ένα χαρτί από την Εργάνη ή τον εργοδότη του κυκλοφορεί κανονικά αρκεί. Ή ότι π.χ λειτουργούν τα ξενοδοχεία και μάλιστα όχι μόνο για όσους έχουν εγκλωβιστεί με τον περιορισμό των μετακινήσεων αλλά... γενικώς! Επίσης να επισημανθεί και το γεγονός ότι η απαγόρευση της κυκλοφορίας μετά τις 9 το βράδυ δεν έχει αποδώσει. Γιατί πολύς λόγος έγινε και το καλοκαίρι γι αυτό.
Οι διασωληνωμένοι αυξάνονται (622 χθες), τα κρούσματα 1882 χθες (που πάντως ως δείκτης τίθεται εν αμφιβόλω μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις, είναι πάντα κοντά στις 2.000) αλλά και οι νεκροί είναι μια δραματική καθημερινότητα αφού κάθε μέρα άλλες 100 οικογένειες πενθούν τον άνθρωπό τους από την πνευμονία Covid-19. Ποιος είναι ο λόγος λοιπόν που δεν μειώνονται τα κρούσματα; Γιατί ανακυκλώνεται το επιδημιολογικό φορτίο.
Αν κάποιος θυμηθεί τα όσα έλεγε η παθολόγος εντατικολόγος κ. Χριστίνα Κυδώνα του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης σε μία διαδικτυακή εκδήλωση στα μέσα Νοεμβρίου έχει τις απαντήσεις στο ερώτημα πριν αρχίσει να ψάχνει τις «ενδοοικογενειακές μολύνσεις» που τώρα... διαδέχονται τους νέους στο διαρκές corona blaming ου επιχειρείται.
Έλεγε λοιπόν η κ. Κυδωνά μεταφέροντας ουσιαστικά την εικόνα που υπάρχει στα νοσοκομεία της Βορείου Ελλάδος
«Ενώ τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη εισάγαμε αρκετούς ανθρώπους για παρακολούθηση, τον Νοέμβρη αυτό το σταματήσαμε και βάζουμε πλέον πάνω της μέτριας βαρύτητας περιστατικά γιατι αν δεν το κάναμε τα κρεβάτια θα φτάνανε μέχρι την παραλία. Πλέον κάνουμε πιο επιθετικά εξιτήρια, δηλαδή δεν περιμένουμε την πλήρη αποδρομή της νόσου αλλά με το που νιώσουμε ασφαλείς ότι μπορεί να πάει σπίτι με οξύγονο,τότε τον βγάζουμε. Αυτό το κάνουμε για να έχουμε στοιχειωδώς κάποιες ελεύθερες κλίνες γιατί κάθε 4 μέρες το Ιπποκράτειο πρέπει να ξανανοίξει τις πύλες του.
[....] Εμείς ζητήσαμε να νοικιαστούν η να επιταχθούν ξενοδοχεία της πόλης για να βγάζουμε τα εξιτήρια που ακόμη είναι θετικά γιατι αν περιμέναμε να αρνητικοποιηθούν δε θα υπήρχαν κρεβάτια. Αυτοί που βγάζουμε ανακυκλώνουν τη διασπορά στην πόλη. Γιατί κάποιος μπορεί να μην έχει τη δυνατότητα να κάτσει άλλες δέκα μέρες μόνος στο σπίτι του και άρα θα κολλήσει την οικογένειά του, που μπορεί να αποτελείται από ανθρώπους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Στη Θεσσαλονίκη το lockdown, δυστυχώς εδώ που έχουμε φτάσει, δε μπορεί να περιορίσει τη διασπορά γιατί ακόμα και τα εξιτήρια από μόνα τους που επιστρέφουν στις εστίες τους, δημιουργούν αυτό τον φαύλο κύκλο.
Ζητήσαμε ξενοδοχειακές μονάδες για να μείνουν μια εβδομάδα, να τους παρέχεται τροφή, γραμματειακή υποστήριξη και καθαριότητα και να τους δίνονται τα φάρμακα που χρειάζονται, κάτι που είναι εφικτό να γίνει απο τις αρχές της πόλης. Δεν έγινε. Ζητήσαμε την επίταξη κάποιου χώρου για να δημιουργηθεί μια μονάδα όπου θα πηγαίνουν ηλικιωμένοι που πήραν εξιτήριο αλλά χρειάζονται φροντίδα. Ούτε αυτό έγινε.
Τρίτον, ζητήσαμε την εμπλοκή του στρατού γιατι θεωρούμε ότι το υγειονομικό του θα μπορούσε να ενισχύσει το ΕΚΑΒ, να ενισχύσει ακόμη τις διακομιδές ή κάποια δικά μας κομμάτια επειγόντων. Ούτε αυτό έγινε.[....]»
Η γιατρός που βιώνει την κατάσταση εγγύτερα από την επιτροπή των λομωξιολόγων αλλά και οσους λαμβάνουν τις πολιτικές αποφάσεις παρουσίασε μέσα σε 150 λέξεις όσα εφικτά μπορούσαν να γίνουν και δεν έγιναν έως τώρα. Και δεν έκανε λόγο καν για τα λίγα τεστ ή την έλλειψη ΜΕΘ.
Επίσης θα εκπλαγείτε για το πως αντιμετωπίζουν τους ασθενείς στην Τουρκία αν διαβάσετε τη μαρτυρία του συναδέλφου δημοσιογράφου Μανώλη Κωστίδη για το πώς αντιμετωπίστηκε ο ίδιος από το Τουρκικό κράτος στην Κωνσταντινούπολη όταν νόσησε. Με αυτές τις μαρτυρίες και μόνο αντιλαμβανόμαστε πλήρως ότι πολλά πράγματα δεν γίνονται σωστά στη χώρα μας για να βγούμε από τη στενωπό σύντομα.
