Κι όμως υπήρχαν συζητήσεις μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς και βολιδοσκόπηση στο ΠΑΣΟΚ πριν από το δημοσίευμα της Κυριακής

Όμως προτεινόταν κατάθεση πρότασης δυσπιστίας για το θέμα της διαρροής των email αποδήμων σε σχέση με το αδιάβλητο της επιστολικής ψήφου.

Μπορεί στελέχη του ΠΑΣΟΚ να δηλώνουν «αγνοία» για τα όσα ο κ Νίκος Παππάς του Σύριζα αποκάλυψε σε σχέση με συνεννοήσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης για την πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση, όμως οι πληροφορίες που έρχονται κάθε ώρα στο φως , μάλλον λένε το αντίθετο.

Σύμφωνα λοιπόν με τις πληροφορίες αυτές, είχαν όντως υπάρξει συζητήσεις αναμεσά σε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά στην αρχή και στην συνέχεια έγινε κρούση και προς το ΠΑΣΟΚ, συζητήσεις που εντάθηκαν στις αρχές Μαρτίου, μόλις η Νέα Αριστερά ζήτησε δημοσίως (στις 6 Μαρτίου) να γίνει συνεννόηση «των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης» για κατάθεση πρότασης δυσπιστίας προς την κυβέρνηση.

Εδώ είναι που το ΠΑΣΟΚ, φαίνεται να έχει ένα δίκιο. Υπήρξαν επαφές και με στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που βολιδοσκοπήθηκαν για την πιθανότητα κατάθεσης της σχετικής πρότασης , αλλά όχι για το θέμα των Τεμπών , αλλά για το ζήτημα της διαρροής των στοιχείων ψηφοφόρων, που αποκαλύφθηκε μετρά την αποστολή email από την ευρωβουλευτή της ΝΔ κ Ασημακοπούλου.

Μάλιστα, σύμφωνα με τις ιδίες πληροφορίες στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που μετείχαν στις σχετικές διαβουλεύσεις θεωρούσαν πως με αφορμή αυτή την διαρροή θα έπρεπε να αμφισβητηθεί ακόμα και το αδιάβλητο της επιστολικής ψηφοφορίας, ενώ κάποιοι άλλοι μιλούσαν και συνολικά για το αδιάβλητο των εκλογών.

Έτσι, η αρχική συζήτηση για πρόταση μομφής στην αρμόδια υπουργό Εσωτερικών κ Ν Κεραμέως, τέθηκε σε δεύτερη μοίρα (ιδίως μετρά τις πληροφορίες για διαρροή των email σε χρόνο που η ιδιά δεν ήταν υπουργός Εσωτερικών) και ξεκίνησαν συνεννοήσεις για πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση συνολικά.

Η κυβέρνηση φαίνεται πως είχε πληροφορηθεί τις σχετικές συζητήσεις και την πρόθεση για πρόταση δυσπιστίας στην υπουργό Εσωτερικών και αυτός ήταν ένας ακόμα λόγος που προχώρησε γρηγορά , στις 15 Μαρτίου, στην ανακοίνωση ότι η κ Ασημακοπούλου («πέτρα του σκανδάλου» στο συγκεκριμένο θέμα) από τα ευρωψηφοδελτια του κυβερνώντος κόμματος και οδηγήθηκαν σε παραίτηση ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών και ο γραμματέας αποδήμων της ΝΔ.

Οι ιδίες πληροφορίες λένε πως κρούση προς στελέχη του ΠΑΣΟΚ, για συνολική αμφισβήτηση του αδιάβλητου των εκλογών , δεν βρήκε θετική ανταπόκριση (θεωρήθηκε υπερβολική και ) και έτσι, έμεινε να συζητείται μεταξύ των «παλαιών συντρόφων» του Σύριζα και της Νέας Αριστεράς, που όμως μόνοι τους δεν έχουν τον αναγκαίο αριθμό βουλευτών (50) για να καταθέσουν πρόταση δυσπιστίας. Παράλληλα βέβαια και τα δυο κόμματα, δεν ήθελαν , για πολλούς λόγους , να είναι μόνοι τους που θα στήριζαν μια τέτοια πρόταση , αφού ήθελαν να φανεί ότι υπάρχει «διευρυμένο μέτωπο» κατά της κυβέρνησης. Κάτι σαν το παλαιό «αντι - σύριζα» μέτωπο….

Έτσι το ζήτημα εκκρεμούσε.

Ο κ Ανδρουλάκης από την άλλη, γνωρίζοντας τις σχετικές συζητήσεις και μη θέλοντας να βρεθεί ουραγός σε μια τέτοια κίνηση, ιδιαίτερα σε προεκλογική σχεδόν περίοδο, «πιάστηκε» από το κυριακάτικό δημοσίευμα και έκανε αυτός την κίνηση, προτείνοντας δημόσια την κατάθεση «πρότασης δυσπιστίας».

Έτσι, ουσιαστικά , ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, με την κίνηση του αυτή, υπερκέρασε τα δυο άλλο κόμματα της αντιπολίτευσης και τα «ανάγκασε» να στοιχηθούν πίσω του.

Τώρα αν αυτή η συσχέτιση , θα του βγει εκλογικά σε καλό, είναι κάτι για το οποίο αναρωτιούνται ακόμα και συνεργάτες του στο ΠΑΣΟΚ.
Τέλος ένα άλλο ερώτημα που απασχολεί στελέχη και του ΠΑΣΟΚ αλλά και της κυβέρνησης είναι αν η «αποκάλυψη» Παππά, περί συνεννοήσεων των κομμάτων της αντιπολίτευσης για κατάθεσης πρότασης δυσπιστίας, συνεννοήσεις που είχαν ξεκινήσει από τις αρχές Μαρτίου ήταν εκ λάθους ή ηθελημένα. Και ισχύει το δεύτερο ποια ήταν η στόχευση του.