Κοριτσάκι που λιποθυμά η ελληνική οικονομία

Αρχικά οφείλω να ξεκαθαρίσω ότι ακόμα και τα χρόνια της πιο βαθιάς οικονομικής κρίσης ήμουν εξόχως επιφυλακτικός στις ειδήσεις περί λιποθυμίας παιδιών από ασιτία.

Όχι γιατί πιστεύω ότι κάπου εκεί έξω όλος ο κόσμος τρώει παντεσπάνι αλλά από προσωπική έρευνα στις περισσότερες περιπτώσεις έχω διαπιστώσει ότι πρωτογενώς η είδηση μεταφέρεται με υπερβολή. Όμως πάντα για να καταδείξει μία πραγματική κατάσταση που ζει μία ευάλωτη οικογένεια και αποτυπώνεται και στα παιδιά της. Για να φτάσει κάποιος να πεινάσει το 2020 στην Ελλάδα αντιμετωπίζει πολυπαραγοντικό πρόβλημα και όχι μόνο ακραία φτώχεια που πάντως φέρνει και άλλα δεινά μαζί της.

Στην περίπτωση της είδησης για το κοριτσάκι στη Ρόδο δεν θα εξετάσω εάν το θέμα «σήκωσαν» οι 20.000 σε απόγνωση  υπάλληλοι που σχετίζονται με τουριστικά επαγγέλματα στη Ρόδο ή αν το θέμα έφτασε μέχρι τον κύριο Βρούτση σε σχέση με την εργασιακή ζούγκλα που έχει φροντίσει και αυτός να δημιουργήσει με τις αποφάσεις του. Στο κάτω κάτω αλίμονο αν πρέπει να λιποθυμούν παιδιά για να καταλάβουμε το πρόβλημα.

Η είδηση ενός παιδιού που λιποθυμά  έχει ένα τεράστιο συμβολισμό. Είναι μία είδηση που μας γυρίζει πίσω στα όσα ζούσαμε στη βαθιά κρίση του 2011-12 13.

Οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, η δυστοκία στο άνοιγμα των συνόρων η φειδωλή ενίσχυση της Ελληνικής οικονομίας αρχικά από την κυβέρνηση δημιουργούν ένα αποπνικτικό περιβάλλον ανεργίας και ύφεσης.

Η εν πολλοίς εξαρτώμενη από τον τουρισμό ελληνική οικονομία σε σε ποσοστό 25% αν υπολογίσει κανείς και τα συναφή επαγγέλματα κάθεται πλέον σε μία καρέκλα με ένα από τα τέσσερα πόδια σπασμένο. Το κοριτσάκι που λιποθύμησε στη Ρόδο ανήκει σε οικογένεια που συντηρείται με εποχική απασχόληση στον τουρισμό. Ποιον τουρισμό;

Την ίδια μέρα που το κορίτσι  γινόταν πρώτη είδηση  στο κοινωνικό ρεπορτάζ στη χώρα μας, οι Βόρειες χώρες με επικεφαλής την Δανία έβαζαν στο τραπέζι σχέδιο παράτασης της ταξιδιωτικής απαγόρευσης για αφίξεις από τρίτες χώρες έως τις 15 Ιουλίου.

Αρκεί κανείς να συνυπολογίσει πως οι ΗΠΑ η Ρωσία και η Βρετανία αντιστοιχούν στο 20% του ελληνικού τουρισμού με τις δύο πρώτες να φέρνουν τα πιο γερά πορτοφόλια στις παραλίες τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια μας. Μόνο το 2019 άφησαν στο ΑΕΠ μας περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ με βάση στοιχεία εμβασμάτων από την τράπεζα της Ελλάδος.

Ενδέχεται μάλιστα οι Ηνωμένες Πολιτείες να μην συμπεριληφθούν ποτέ μέσα στο 2020 στις χώρες από τις οποίες μπορούμε να περιμένουμε πτήσεις, ενώ προβλήματα υπάρχουν και με άλλες χώρες που ενώ είναι σχετικά ασφαλείς επιδημιολογικά (π.χ Αυστραλία,Ιαπωνία) κάθε εβδομάδα που περνάει έρχονται στο εσωτερικό τους αντιμέτωπες ένα δεύτερο κύμα πανδημίας καθώς αλλάζει εκεί η εποχή.

Για όλα τα παραπάνω βέβαια η Ελλάδα μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα της και μονομερώς από 1η Ιουλίου να δεχτεί ταξιδιώτες από τρίτες χώρες. Θα ρισκάρουμε όμως να κλείσουν τα σύνορά τους μαζί μας χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα διαφωνήσουν με την επιλογή μας; Κια τι θα γίνει τότε π.χ με τους Έλληνες φοιτητές;

Δύσκολος αλγόριθμος που δεν «βγαίνει» με φιέστες, σποτ ή υποκλοπές και ενδέχεται όχι απλώς να αφήσει λιπόθυμη την ελληνική οικονομία αλλά να την στείλει στην εντατική.