Αύγουστος Κορτώ: Δίνει την δική του «εκδοχή» γιατί φοράει μάσκα για τον κορονοϊό

Ο Αύγουστος Κορτώ, με χιούμορ καταθέτει από μια διαφορετική οπτική γωνία τους δικούς του λόγους για τη χρησιμοποίηση προστατευτικής μάσκας για τον COVIT19,  μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook. Ο γνωστός συγγραφέας με μια αυτοσαρκαστική διάθεση εξηγεί την διάθεση του προς τη μάσκα με τον κορονοϊό να μην έχει θέση σε καμία από τις 11 περιπτώσεις που απαριθμεί.

Αναλυτικά η ανάρτησή του στο Facebook:

«Φοράω μάσκα γιατί:

• Θολώνουν τα γυαλιά μου και δεν βλέπω την τύφλα μου κι η ζωή μου γεμίζει μυστήριο.
• Όταν έχω φάει σκόρδο, μπορώ να λιποθυμήσω σε δευτερόλεπτα και ν' αποφύγω υποχρεώσεις.
• Κανείς δεν ξέρει κατά πόσον είμαι βρικόλακας.
• Έχω δει και τις δεκαέξι σεζόν του Grey's Anatomy.
• Μπορώ να μουρμουρίζω "Τι μανάρι είσαι εσύ;" στην ουρά του σουπερμάρκετ, και το μανάρι να μην ακούει.
• Έχω αρχή προγουλιού και μηδέν λεφτά για πλαστική.
• Είναι κρίμα κι άδικο να πάω αδιάβαστος, η ανθρωπότητα δεν θ' αντέξει τέτοιο πλήγμα ύστερα από τόσες δοκιμασίες.
• Μπορώ να πιπιλάω φτερούγα κοτόπουλου σε κοινή θέα.
• Θέλω να ζήσω για πάντα, ή έστω για καμιά εξηνταριά χρόνια ακόμα.
• Σε αντίθεση με τα ατυχήματα της καπότας, το πιγούνι παραμένει ντούρο.
• Είναι πολύ πιο φτηνές απ' τη φαραωνική κηδεία (ελέφαντες, ζιγκουράτ, ανθρωποθυσίες, κτερίσματα) που έχω ορίσει στη διαθήκη μου»

O γνωστός συγγραφέας χρησιμοποιεί πολλές φορές τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook για να εκθέσει τις απόψεις του και τις ιδέες του. Όπως όταν ένα χρόνο περίπου που ο Κορτώ είχε κάνει μια κατάθεση ψυχής για την απόπειρα αυτοκτονίας και τη διπολική διαταραχή που έπασχε.

«Πριν ένα χρόνο, έπειτα από σκληρή, πολύμηνη μάχη με την κατάθλιψη, προσπάθησα να δώσω τέλος στη ζωή μου. Στα πέντε λεπτά, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, που είχε καμφθεί σε μια στιγμή απελπισίας, επανήλθε βρυχώμενο, και κάλεσα ασθενοφόρο. Στο νοσοκομείο, υποβλήθηκα σε πλύση στομάχου, και όταν συνήλθα κάπως απ' την αρχική σύγχυση, διαπίστωσα ότι υπέφερα από μερική αφασία: οι λέξεις, που ως τότε δεν με είχαν προδώσει ποτέ, τώρα ξεγλιστρούσαν και χάνονταν, κι αδυνατούσα να ολοκληρώσω μια απλή πρόταση. Για καλή μου τύχη, η συνέπεια αυτή της απόπειρας παρήλθε.

Μαζί με τον Τάσο - ο οποίος, χάρη στο σύμφωνο συμβίωσης, μπορούσε να συναποφασίζει για την πορεία της υγείας μου - αποφασίσαμε ότι έπρεπε να νοσηλευθώ, οπότε και πέρασα δύο βδομάδες στο Αιγινήτειο, όπου έλαβα πολύτιμη βοήθεια και στήριξη: η διάγνωση της διπολικής διαταραχής ετέθη οριστικά, και άρχισα να παίρνω την αγωγή που χρειαζόμουν για χρόνια, και χάρη στην οποία - σε συνδυασμό με την ανεκτίμητη συμπαράσταση και την απέραντη αγάπη του συζύγου, του πατέρα και των φίλων μου - σύντομα κατέκτησα μια πρωτόγνωρη ψυχική ευρωστία», είχε γράψει τότε ο γνωστός συγγραφέας.