Μεγάλη Βρετανία - Lockdown : Tα Συνδικάτα απέναντι στην κανονικότητα
Μεγάλη Βρετανία - Lockdown: Στην Μεγάλη Βρετανία των 35.000 νεκρών από covid19, της οικονομικής κρίσης και της νεοφιλελεύθερης παντοδυναμίας, το παιχνίδι μεταξύ “επιστροφής στην κανονικότητα” και τους εργαζόμενους δείχνει αμφίρροπο. Τα συνδικάτα όχι μόνο δείχνουν να παρεμβαίνουν δυναμικά στην δημόσια συζήτηση, άλλα βγαίνουν ενδυναμωμένα από την κρίση πανδημίας.
Αυτό είναι ένα από τα μηνύματα του ΓΓ του Εθνικού Συνδικάτου Εκπαίδευσης (NEU) στην Μεγάλη Βρετανία o οποίος πριν λίγες ημέρες κάλεσε ανοιχτά το μισό εκατομμύριο εργαζόμενους σε σχολεία να αρνηθούν να επιστρέψουν στις σχολικές αίθουσες, αν δεν δεσμευτεί η Κυβέρνηση να παρέχει ικανοποιητικές συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας για τους ίδιους άλλα και τους μαθητές.
Νωρίτερα η Κυβέρνηση είχε ανακοινώσει ότι τα σχολεία θα ανοίξουν την Δευτέρα 1η Ιουνίου, παρά τις διαφορετικές αποφάσεις που έχουν λάβει οι τοπικές Κυβερνήσεις της Ουαλίας και της Σκοτίας και παρά τις εισηγήσεις του Επιστημονικού Επικεφαλής του Υπουργείου Παιδείας ο οποίος αμφισβητεί ανοιχτά την θεωρία που θέλει τα παιδιά να μην κινδυνεύουν από τον covid19. Επιπλέον ο ίδιος Επικεφαλής, ερωτηθείς στην Αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή για το αν του ζητήθηκε να αξιολογήσει τα επιστημονικά δεδομένα προτού ληφθεί η απόφαση από την Κυβέρνηση για άνοιγμα των σχολείων, απάντησε κατηγορηματικά όχι.
Αντιδράσεις για την επιστροφή στην “κανονικότητα”
To NEU όχι μόνο εξαπέλυσε πυρά εναντίον της κυβερνητικής οδηγίας για επιστροφή στις αίθουσες άλλα ταυτόχρονα σημείωσε ότι το κυβερνητικό σχέδιο για 15 μαθητές ανά σχολική αίθουσα είναι πρακτικά ανεφάρμοστο.
Η Rebecca Long-Bailey, πρόσφατα υποψηφία για την Ηγεσία των Εργατικών και νυν Σκιώδης Υπουργός για θέματα εκπαίδευσης, υπογραμμίζει ότι τα μέτρα της κυβέρνησης δεν δίνουν απαντήσεις ούτε στο πως θα προστατευτούν επαρκώς οι δάσκαλοι και το προσωπικό των σχολείων ούτε στο πως θα καταφέρει ένα ρημαγμένο από περικοπές σύστημα να οργανώσει αίθουσες 15 μαθητών.
Ήδη o Εργατικός Δήμαρχος του Λίβερπουλ άλλα και ο Δήμαρχος του Χάρτλπουλ, σε δημόσιες δηλώσεις τους ανακοίνωσαν ότι τα σχολεία της περιφέρειας του δεν θα ακολουθήσουν τον σχεδιασμό της Κυβέρνησης.
Στον πονοκέφαλο της Κυβέρνησης ήρθε να προστεθεί και η φωνή της Βρετανικής Ιατρικής Ένωσης η οποία σε επιστολή της προς το συνδικάτο των δασκάλων και των καθηγητών, αναφέρουν ότι έχουν απόλυτο δίκιο να ανησυχούν ενώ επισημαίνουν πως ο ρυθμός των κρουσμάτων εξακολουθεί να είναι αρκετά υψηλός για να επιτρέπει το άνοιγμα των σχολείων.
Ως αποτέλεσμα της σθεναρής αντίδρασης των εκπαιδευτικών, η Κυβέρνηση άφησε να εννοηθεί ότι θα επιχειρήσει να συνεργαστεί με τα συνδικάτα και να συντάξει ένα υλοποιήσιμο πλάνο για την επιστροφή μαθητών και εκπαιδευτικών στα σχολεία. Εν τω μεταξύ, την περασμένη Παρασκευή ο ΓΓ του Συνδικάτου Εκπαιδευτικών, έδωσε το πράσινο φως στα πάνω από 300.000 μέλη εκπαιδευτικούς να αρνηθούν να επιστρέψουν στις σχολικές αίθουσες και μάλιστα προανήγγειλε νομικές κινήσεις για να υπερασπιστεί το δικαίωμα στην αποχή.
Κυβερνητική ασυνέχεια
Σωστά τα όσα συμβαίνουν στην Μεγάλη Βρετανία θυμίζουν την περίπτωση της Ελλάδας και τις ανησυχίες για το άνοιγμα των σχολείων. Η “επιστροφή στην κανονικότητα” δεν φαίνεται να είναι ένα σχέδιο που συμμερίζονται όλοι. Όχι τουλάχιστον όσον αφορά την κανονικότητα που έχει η κάθε πλευρά κατά νου. Απορία και οργή εκφράζουν οι εκπαιδευτικοί για το γεγονός ότι τα μέτρα που ισχύουν για άλλες εργασιακές ομάδες, δεν ισχύουν και για τους ίδιους.
Όλα τα παραπάνω ήρθαν να προστεθούν στην ήδη υπάρχουσα δυσφορία που επικρατεί στην Μεγάλη Βρετανία και τους χειρισμούς της Κυβέρνησης Τζόνσον. Τα μέτρα καραντίνας ελήφθησαν καθυστερημένα και δεν αφορούσαν τους λεγόμενους key workers (εργαζόμενους σε βασικές οικονομικές δραστηριότητες), ενώ τα αεροδρόμια έμειναν ανοιχτά και χωρίς ελέγχους για τους χιλιάδες επιβάτες που κατέφταναν καθημερινά.
Πρόσφατη δημοσκόπηση αποτύπωσε την καταβαράθρωση της δυναμικής της Κυβέρνησης με τα ποσοστά επιδοκιμασίας των μέτρων να μειώνονται από το 65% στο μόλις 39% ενώ τα ποσοστά αποδοκιμασίας να ανεβαίνουν από το 22% στο 42% μέσα σε διάστημα περίπου 6 εβδομάδων.
Ένα είναι σίγουρο. Τα συνδικάτα τα οποία φαίνονταν σε ύπνωση μετά την ήττα των Εργατικών στις εθνικές εκλογές του περασμένου Δεκεμβρίου, παίρνουν ξανά τα πάνω τους, εκμεταλλεύονται την νεοφιλελεύθερη διαχείριση της Κυβέρνησης Τζόνσον για να γράψουν νέα μέλη και γίνονται ξανά ισχυροί διαπραγματευτές ενός μεταπανδημιακού κοινωνικού συμβολαίου.
Από την άλλη ο Βρετανός Πρωθυπουργός, είναι βέβαιο ότι για να ανtιμετωπίζει τα ανοιχτά μέτωπα των διαπραγματεύσεων για το Brexit άλλα και για τις εμπορικές συμφωνίες που για την ώρα έχουν παγώσει, θα πρέπει πρώτα να ενώσει το κόμμα του το οποίο δείχνει να συντηρεί ακόμη εσωτερικές τριβές, κληρονομία των συγκρούσεων που έφερε το δημοψήφισμα του 2016 και η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας από την Ευρωπαική Ένωση.
