Μία ένσταση για το VAR ή μάλλον καλύτερα δύο
Πάνε πάνω από 20 χρόνια που άφησα το αθλητικό ρεπορτάζ αλλα θέλω να γράψω για το VAR (Video Assistant Referee) με αφορμή τα δύο τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού στο Champions League με Μαρσέιγ και Πόρτο αλλά και έναν ακόμα αγώνα που παρακολούθησα πρόσφατα στο γήπεδο της Ριζούπολης ανάμεσα σε Απόλλωνα Σμύρνης και ΠΑΟΚ.
Και στα τρία υπήρξαν αρκετές και κρίσιμες για την έκβαση του αγώνα αποφάσεις μέσω VAR. Κυρίως όμως αφορμή ήταν το ξενέρωμα (και όχι λόγω αγωνίας) που διαχέεται στην ατμόσφαιρα την ώρα που ο διαιτητής περιμένει τον... τραπεζίτη να του πει το Deal στο αυτί σε όλα τα παιχνίδια που παρακολουθώ τα τελευταία δυο χρόνια. Μην μπούμε τώρα στη συζήτηση "ήταν δεν ήταν" για τα ματς που προανέφερα, έστω και αν ακόμα γελάω με αυτό που διάβασα κάπου για τη φάση του Ραφίνια στη Μασσαλία, ότι δηλαδή "το σώμα του ήταν έξω αλλά η ψυχή πάνω στη γραμμή".
Προτιμώ να γράψω για τις συνέπειες που επιφέρει το VAR στο ποδόσφαιρο και στο τέλος να κάνω μία πρόταση που από ότι έμαθα σιγοψυθιρίζεται και στην Ευρώπη. Και αναφέρομαι στο ποδόσφαιρο, το άθλημα των ελάχιστων και κρίσιμων φάσεων και αποφάσεων, για να προλάβω πιθανή σύγκριση με το μπάσκετ όπου οι δύσκολες φάσεις μπορεί να είναι πολλαπλάσιες, οι διακοπές άπειρες και το video assistant referee φαντάζει πιο λογικό, πιο φυσικό, ακόμα και στην σκηνοθεσια του καθώς οι τρεις διαιτητές συγκλίνουν στη γραμματεία και κανείς από μηχανής δεν τους πατρονάρει. Το πρώτο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα που χρησιμοποίησε το VAR ήταν το αμερικανικό MLS το 2017.
Στο Μουντιάλ εισήχθη το 2018 όπου 22 γκολ μπήκαν με πέναλτι. Όπως χρησιμοποιείται σήμερα το VAR, πρόκειται για το απόλυτο ξενέρωμα του ποδοσφαίρου που αν υπήρχε πριν το 2016, ο Μαραντόνα δεν θα είχε επικοινωνήσει ποτέ με τον Θεό το 1986, η Αγγλία δεν θα είχε στεφθεί ποτέ παγκόσμια πρωταθλήτρια το 1966 με το γκολ του Τζεφ Χαρστ στον τελικό με τη Δυτική Γερμανία ενώ το 1992 μπορεί να μην είχε γεννηθεί καν ο Αλβάρο Μοράτα λόγω κάποιου μεταφυσικού οφσάιντ.
Και χωρίς Μοράτα (να ναι καλά το παληκάρι) θα ζούσαμε αλλά χωρίς το χέρι του Θεού και την Αγγλία άτιτλη που θα πηγαίνε ο κόσμος μας;
Μη βιαστείτε να απαντήσετε γιατί θα μπορούσα να γράψω άπειρες ποδοσφαιρικές ιστορίες που λατρεύετε, όποια ομάδα και αν υποστηρίζετε, που δεν γράφτηκαν με δικαιοσύνη, ακρίβεια και λεπτομέρεια. Γιατί έτσι είναι το παιχνίδι, έτσι είναι και η ζωή. Ακόμα και μαθηματικά να τα βάλετε κάτω η διαφορά βαθμών με VAR και χωρίς VAR στο βάθος μιας ποδοσφαιρικής χρονιάς είναι συν πλην 2 με 5 βαθμούς για κάθε ομάδα όπως μετρήθηκε στην Premier League.
Τι λένε όμως οι οπαδοί; Οι οπαδοί στην φλεγματική Αγγλία. Όχι των Βαλκανίων ή της Λατινικής Αμερικής.
Σε δημοσκόπηση λοιπόν για το BBC Sport, μόνο το ένα τρίτο των φιλάθλων σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο δήλωσε ότι πιστεύει ότι το VAR έχει κάνει το ποδόσφαιρο καλύτερο. Σε δείγμα 2.100 ερωτηθέντων, το 30% των οπαδών πιστεύουν ότι έχει βελτιώσει το παιχνίδι και το 44% πιστεύει ότι έχει κάνει το ποδόσφαιρο χειρότερο. Σχεδόν οι μισοί οπαδοί δήλωσαν πως πιστεύουν ότι η εισαγωγή του VAR έχει κάνει το ποδόσφαιρο λιγότερο συναρπαστικό.
Ηλικιακά η δημοσκόπηση έδειξε επίσης ότι:
Το 36% των οπαδών ηλικίας 18-34 ετών πιστεύουν ότι το VAR έχει βελτιώσει το ποδόσφαιρο (γαλουχημένοι και στα sport e-games όπου όλα σφυρίζονται), σε σύγκριση με το 29% των οπαδών ηλικίας 55 ετών και άνω. Το 59% των οπαδών ηλικίας 55 ετών και άνω δήλωσε ότι το VAR κάνει το ποδόσφαιρο χειρότερο.
Και όμως. Εγώ δεν λέω να το ξηλώσουμε. Είμαι υπέρ της χρήσης τεχνολογίας αλλά μην αποστειρώσουμε και το ποδόσφαιρο όπως όλα τα άλλα. Μη το κάνουμε σαν το "FIFA" και το "PES" όπου κάποια σφυρίγματα της κονσόλας εκπλήσσουν λόγω γελοιώδους ακρίβειας ακόμα και τους παίκτες που κρατάνε το χειριστήριο στο χέρι. Προτιμότερος ο καβγάς πάνω από την τσόχα του Subutteo για τα αγγίγματα και τα συρτά.
Η ζαβολιά είναι το αλατοπίπερο της ιδέας ποδόσφαιρο. Να το κρατήσουμε το VAR αλλά να το κάνουμε μέρος του παιχνιδιου Να δοθεί στις ομάδες ένας περιορισμένος αριθμός ενστάσεων VAR. Από δύο σε κάθε ομάδα. Μία ένσταση VAR στο πρώτο και μία στο δεύτερο ημίχρονο. Και η ένσταση VAR του πρώτου ημιχρόνου αν δεν χρησιμοποιείται, να μεταφέρεται στο δεύτερο. θα μπορούσε πιθανώς να συνδυαστεί και με τις πέντε αλλαγές παικτών που δόθηκαν με αφορμή την πανδημία του κορονοϊου. Αν έχουν ξοδευτεί οι δυο ενστάσεις VAR, η ομάδα να μπορεί να ζητήσει και μία τρίτη αλλά να χάνει μία αλλαγή παίκτη. Ακόμα πιο συναρπαστικό. Κι ας ακούγεται γελοίο. Πιο γελοίο από το οφσάιντ λόγω άκοπων νυχιών δεν υπάρχει! Εν πάση περιπτώσει, είναι απαραίτητο να ανατεθεί μία μελέτη από τη FIFA για το ποια θα μπορούσε να είναι η καλύτερη χρήση του συστήματος στη λογική την ενσωμάτωσης του στο πνεύμα και τη ροή του παιχνιδιού. Καλό το VAR αλλά το ποδόσφαιρο Θέλει... δουλίτσα ώστε να μην καταντήσει άθλημα χιλιοστών και λαθών.
