Μύγα που τους τσίμπησε με το προσφυγικό
Τα ζητήματα που περιφερειακά περικυκλώνουν την κυβέρνηση του ΚΜ είναι ανησυχητικά και πολύ μεγάλα. Και εντός της κυβέρνησης υπάρχει όπως κατάλαβα ένα «σφίξιμο» για τα μέτωπα που ανοίγουν το ένα μετά από το άλλο με φίλους, άσπονδους φίλους και συμμάχους στην περιοχή.
Το μεγαλύτερο- ίσως επειδή εξελίσσεται καθημερινά στην πράξη - είναι το μεταναστευτικό για το οποίο όπως γράφει ο Μουρελάτος είναι αρκετά πιθανό να δούμε ακόμη και τον Βορίδη να πηγαίνει στη Λιβύη το επόμενο διάστημα μετά από την επίσκεψη Γεραπετρίτη.
Αλλά ο Μητσοτάκης έχει συμμάχους. Και δεν εννοώ εκεί έξω αλλά εδώ μέσα στην Ελλάδα μας. Και δεν βρίσκω ούτε έναν λόγο που να μη θέλει να στείλει λουλούδια σε Κουμουνδούρου και Πατησίων.
Για ένα μεγάλο «ευχαριστώ» που με πολιτικό μένος - ειδικά ο Χαρίτσης - αντέδρασαν στην είδηση ότι η Ελλάδα θέλει να ενισχύσει τα θαλάσσια σύνορά της στέλνοντας και το Πολεμικό Ναυτικό στα ανοιχτά της Λιβύης.
Τέτοια ανακοίνωση σαν και της Νέας Αριστεράς μέχρι και ο Χαφτάρ θα τη ζήλευε. Και μετά λες, «δεν μπορεί». Και οι δυο, Φάμελλος και Χαρίτσης μαζί με κάτι άλλους πειραματιστές όταν ήταν στην κυβέρνηση τα είχαν κάνει μαντάρα στο προσφυγικό. Και το τελευταίο τηλεοπτικό δίκτυο της Ευρώπης είχε στρατοπεδεύσει έξω από τη Μόρια όταν εμείς ψάχναμε... ρητορικά εάν η θάλασσα έχει σύνορα.
Μύγα που τους τσίμπησε...
