Οδοιπόροι εφιάλτες προς τα Σούσα

Πληθώρα κειμένων βγήκαν στον αέρα με αφορμή την καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Κι επειδή καμία μάχη δεν γίνεται πάνω σε λευκά λινά τραπεζομάντηλα, αλήθειες και ψέματα ήρθαν και έκαναν μαντάρα τα πρωτόκολλα. Κι ήταν επόμενο να συμβεί. Όταν υπάρχει αντιστροφή της πραγματικότητας, η πραγματικότητα επιστρέφει ορμητικά.

Αποσυμπιέστηκε η αγανάκτηση από τη μία, τέθηκε σε εφαρμογή το δόγμα Βορίδη από την άλλη: «παρεμβάσεις στο κράτος και τους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία». Λαμβάνοντας υπόψη την πλήρη συρρίκνωση της δημοκρατίας, λέγοντας αριστερά εννοούν τη βασική αρχή του δημοκρατικού πολιτεύματος «εξουσία που υπηρετεί συμφέροντα και δικαιώματα των πολιτών».

[caption id="attachment_1701911" align="alignnone" width="1024"] EUROKINISSI[/caption]

Μέσα σε συνθήκες ειρήνης ζούμε λοιπόν μία μάχη. Μία μάχη απολύτως άνιση. Το γήπεδο ξηρό (20% των πολιτών ενστερνίζονται φασιστικές απόψεις αλλά… χωρίς τα εγκλήματα), ο διαιτητής πληρωμένος (αντι -Τσίπρα μέτωπο) και βρέχει θυελλωδώς (πανδημία covid-19).

Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος

Aπ’ όσα γράφτηκαν καθένας και κάθε μία στέκεται στην αλήθεια που τρομάζει και ταρακουνάει περισσότερο. Στο κείμενο λοιπόν του ΚΙΜΠΙ στην ΕΦΣΥΝ πέφτουμε στο «Η άνοδος και η πτώση» του Αρτούρου Ούι : «Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. H σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό».Μια φράση που γράφτηκε πάνω στην άγρια χαρά της αντιφασιστικής νίκης. Στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που ήταν η αρχή του Ψυχρού Πολέμου. Δηλαδή πάνω στην καταδίκη της ΧΑ ως εγκληματική οργάνωση και στην αρχή της πλήρους ανάπτυξης του δόγματος Βορίδη: Παρεμβάσεις στο κράτος και τους θεσμούς για να εκπέσουν τα κοινωνικά δικαιώματα και οι ελευθερίες. Τα επόμενα τερατώδη ήδη συμβαίνουν. Γιατί;

Η Πραγματικότητα είναι συνεπής στις αποστροφές της

Διότι όπως γράφει ο ιστορικός Μενέλαος Χαραλαμπίδης «στην Ελλάδα έγινε μία απίστευτη, αδιανόητη, μαζική αδικία. Υπήρξε αντιστροφή της πραγματικότητας. Οι άνθρωποι που αντιστάθηκαν, αντί να επιβραβευθούν από τη μεταπολεμική, ειρηνική χώρα, καταδιώχθηκαν, φυλακίστηκαν, εκτελέστηκαν. Και αντίστροφα, οι άνθρωποι που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, με τη βοήθεια της ελληνικής δικαιοσύνης η οποία τους αθώωσε πανηγυρικά αφαιρώντας τους και το στίγμα του δωσίλογου, έγιναν οι άνθρωποι που στηρίχθηκε πάνω τους η μεταπολεμική Ελλάδα. Αυτό το έγκλημα, γιατί σε μεγάλο βαθμό έγκλημα ήταν, δεν μπορεί να χωνευθεί αν δεν μπορέσουμε να το δούμε τίμια.»

Τι θέλει να πει ο ποιητής; Ότι οι ρίζες του φασισμού γερά κρατούν στην Ελλάδα. Η ιδεολογία πάει από γενιά σε γενιά κι από ανιστόρητο σε ανιστόρητο. Όπως εύστοχα γράφτηκε σε διάλογο στα social media: η σπορά των ηττημένων του Β' Παγκοσμίου, βρέθηκε αγκαλιασμένη με τη ΧΑ. Ποτέ στην Ελλάδα δεν θεμελιώθηκε πραγματικά αυτό που κάθε διαφωτισμένος δημοκράτης θα ήθελε, δηλαδή ένα κοινωνικό συμβόλαιο. Αυτό που υπάρχει λοιπόν ανάμεσα στο λεγόμενο "δημοκρατικό τόξο" και τον φασισμό είναι ένα κόσκινο με τρύπες μεταβλητού μεγέθους, που ανοίγουν ή κλείνουν ανάλογα με το ποιος επιχειρεί να περάσει".

Η ιστορική παραδοξότητα είναι ότι τις υπηρεσίες που έχει προσφέρει η αριστερά στον εκδημοκρατισμό της Ελλάδας δεν τις έχουν προσφέρει οι υπερασπιστές της αστικής δημοκρατίας. Κι εδώ ερχόμαστε στο λόγο για τον οποίο πολλοί και πολλές ψηφίσαμε ΣΥΡΙΖΑ και θα το ξανακάνουμε. Επειδή είναι το κόμμα που μπορούσε και μπορεί να γίνει κυβερνών κόμμα και να αναχαιτίσει τον εσωτερικό φασισμό. Ένα κόμμα με πολλά συμπλεγματικά στελέχη, που αγαπούν να πριονίζουν τα κλαριά που κάθονται…