Όσα θα συναντήσει η ΑΕΚ απέναντι στη Μάλαγα: Το spain pick and roll, το υψηλό τέμπο και τα «κλειδιά»
Η Ένωση αντιμετωπίζει την Παρασκευή (9/5) το φαβορί για την κατάκτηση του BCL και καλείται στην γεμάτη «Sunel Arena», να κάνει μια υπέρβαση.
Λίγες ώρες έμειναν για την πρώτη μάχη της ΑΕΚ, απέναντι στην πανίσχυρη Μάλαγα, ενόψει του Final-4 του Basketball Champions League. Η Ένωση έχει ήδη κάνει την υπέρβαση, ωστόσο το γεγονός πως τα παιχνίδια θα διεξαχθούν στην Ελλάδα, δίνει στην ομάδα του Σάκοτα μια διαφορετική αύρα.
Η Μάλαγα είναι από την αρχή της διοργάνωσης, το ακλόνητο φαβορί, όμως οι «κιτρινόμαυροι», στο σημείο που έφτασαν δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Ποιό είναι το προφίλ της ισπανικής ομάδας και τι θα πρέπει να προσέξει η ελληνική ομάδα, ώστε να πάρει την πρόκριση στο τελικό;
Οι πολλές κατοχές, ο ρυθμός χωρίς... φρένα και η δημιουργία
Οι Ισπανοί οδηγούν κάθε παιχνίδι σε πολλές κατοχές και υψηλό τέμπο. Ελέγχουν καλύτερα το ματς σε μια κατάσταση «όσα βάλουμε, όσα φάμε», παρά σε ένα πιο αργό ρυθμό. Η ΑΕΚ θα πρέπει από νωρίς να μην παρασυρθεί και να διαλέξει ένα σετ παιχνίδι που δεν θα δώσει την ευκαιρία στην Μάλαγα να πάει το σκορ ψηλά. Πρόκειται άλλωστε για την ομάδα με τους περισσότερους πόντους σε μέσο όρο στην διοργάνωση (94.4).
Με δεδομένο πως η ομάδα του Ναβάρο δέχεται περίπου 77 πόντους ανά παιχνίδι, ο Ντούσαν Σάκοτα, θα πρέπει να βρει τον τρόπο να κάνει το παιχνίδι «σκυλομαχία» και όχι... All Star Game. Ένας τρόπος είναι να εκμεταλλευτεί την «πληγή» των Ισπανών στα ριμπάουντ (15οι στην διοργάνωση).
Άλλο ένα σημείο «κλειδί» είναι η δημιουργία. Η Μάλαγα μοιράζει 23 ασίστ ανά παιχνίδι και όσοι αγωνιστούν στην περιφέρεια θα πρέπει να παίξουν πολύ καλή άμυνα πάνω στην μπάλα. Είναι δεδομένο πως η παρουσία του Φλιώνη σε αυτό το κομμάτι θα είναι καθοριστική, αφού πρόκειται για έναν από τους καλύτερους on-ball αμυντικούς.
Το spain pick and roll, η κυκλοφορία της μπάλας και ο «κρυφός» ρόλος των ψηλών
Η Μάλαγα χρησιμοποιεί αρκετά το spain pick and roll στο παιχνίδι της και είναι από τις ομάδες που εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία που θα τους δώσει το συγκεκριμένο σύστημα.
Όπως βλέπουμε στην φωτογραφία, ο άσος της ομάδας, παίρνει το σκριν από τον center, όμως το σύστημα δεν τελειώνει εκεί. Μόλις περάσει τον προσωπικό του αντίπαλο (X1), το αντίπαλο πεντάρι (X5) βγαίνει επιθετικά πάνω του, όμως δέχεται σκριν στην πλάτη, από το «3» της ομάδας. Έτσι, με τον PG και τον center της ομάδας να είναι... off, δημιουργείται χώρος στην ρακέτα, είτε για λει-απ του PG (1), είτε για κόψιμο του center (5) στην άδεια ρακέτα. Υπάρχει και ακόμη μια επιλογή, αφού αν η ρακέτα κλείσει από τους υπόλοιπους παίκτες (για παράδειγμα το SG ή το SF) μπορεί το «τριάρι» να βγει στην περιφέρεια για να εκτελέσει ένα ελεύθερο σουτ.
Όταν δεν επιλέγει αυτό τον τρόπο επίθεσης, η Μάλαγα φροντίζει να τελειώνει καλάθια σε fast-break καταστάσεις, να πασάρει γρήγορα την μπάλα στην περιφέρεια (με το κατάλληλο spacing) για να βρει το σουτ ή να χρησιμοποιεί τους ψηλούς της σαν «playmakers» προκειμένου να βρεθεί η «τρύπα» στην αντίπαλη άμυνα.
Σημαντικές οι «χειροπέδες» στον Πέρι, αλλά δεν αρκούν
Ο Πέρι είναι ο ενορχηστρωτής της ισπανικής «μπάντας» και ο περσινός MVP της διοργάνωσης. Ικανός σκόρερ, ακόμη καλύτερος οργανωτής και θα είναι σημαντικό η ΑΕΚ να τον περιορίσει (ιδίως δημιουργικά), ωστόσο αυτό δεν θα είναι αρκετό από μόνο του, για την νίκη.
Ο Τάισον Κάρτερ είναι μια μεγάλη απειλή από την περίμετρο (44.6% ευστοχία) και σκοράρει 13.3 πόντους ανά παιχνίδι. Ο Πέρεζ είναι ένας από τους καλύτερους αμυντικούς της διοργάνωσης, με τον αντίπαλο να σκοράρει 98.9 πόντους ανά 100 κατοχές όταν βρίσκεται στο παρκέ. Ο Οσετκόβσκι προσφέρει σταθερά 9-10 πόντους στην ομάδα του και παράλληλα επιτρέπει πολύ λίγα τρίποντα στον προσωπικό του αντίπαλο.
Όλα τα παραπάνω σημαίνουν πως η Ένωση θα πρέπει να παίξει πολύ καλό man-to-man, για να... αφοπλίσει τα «όπλα» των Ισπανών. Θα πρέπει επίσης να εκμεταλλευτεί τα λάθη των αντιπάλων (συνήθως 12-14 ανά παιχνίδι), ώστε να συνδυάσει τον έλεγχο του ρυθμού, με δικές της ευκαιρίες για παιχνίδι στο transition.
Υ.Γ Δυο ελληνικές ομάδες στο Final-4 του Άμπου Ντάμπι (ξανά). Ο ΠΑΟΚ στο... παρά πέντε δεν ήταν πρωταθλητής του FIBA Europe Cup. Η ΑΕΚ ξανά σε Final-4 του BCL. Το ελληνικό μπάσκετ... δεν τελειώνει.
