Πτωχευτικός νόμος: Ποινικοποίηση της φτώχειας

Η θατσερική πολιτική επανέρχεται, με όσα αυτή συνεπάγεται: ότι η κοινωνία του ενός τρίτου θα επιβιώσει, και ο υπόλοιπος πληθυσμός θα υποστεί κάθε είδους συνέπεια μέχρι να «καθαρίσει» το τοπίο. Πρακτικά αυτό σημαίνει ποινικοποίηση της φτώχειας, αφού πλέον κάθε πολίτης θα αντιμετωπίζεται ως να είναι επιχείρηση.

Το θέμα, ποινικοποίησης της φτώχειας θέτει ο δικηγόρος Γεώργιος Σαρλής, τέως γ.γ. του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Κάθε άτομο που θα πτωχεύει, μετά από αίτηση των πιστωτών του, δεν θα είναι μόνο ένας έμπορος ή ένας επιχειρηματίας. Εγκαταλείπεται δηλαδή το σύστημα που ίσχυε ανέκαθεν στη Ελλάδα. Στο εξής θα πτωχεύουν όλοι ανεξαιρέτως τα φυσικά πρόσωπα (νοικοκύρης/ά, μισθωτός, ελεύθερος επαγγελματίας, συνταξιούχος κ.λπ.).

Τι σημαίνει πτώχευση

Σημαίνει πλήρης υπαγωγή στη διάθεση των πιστωτών, οι οποίοι, μέσω του λεγόμενου συνδίκου, τον οποίο διορίζει το δικαστήριο κατόπιν πρότασής τους, θα διαχειρίζονται την πτωχευτική περιουσία του οφειλέτη έχοντας πλήρη πρόσβαση σε αυτή. Ακόμα και σε προσωπικά του δεδομένα και πληροφορίες (επιστολές, email κ.λπ.) και θα τη ρευστοποιούν κατά τα συμφέροντά τους.

Η όποια αδυναμία διαβίωσης, από ανάγκες κατανάλωσης, από κοινωνικές υποχρεώσεις ή από την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών, λ.χ. προβλημάτων υγείας, ή από την κάλυψη ηθικών ή υλικών υποχρεώσεων έναντι μελών της οικογένειας, δεν θα λαμβάνεται υπόψη.

Στο πλαίσιο αυτό χάνεται το καθεστώς προστασίας της κύριας κατοικίας των φυσικών προσώπων, όπως την προστάτευε ο Ν. 3869/2010 και πλέον δίνεται μόνο η δυνατότητα να είναι ενοικιαστές στα σπίτια τους. Διατηρούν μόνο δικαίωμα να τα μισθώσουν για 12 χρόνια και στη συνέχεια έχουν μόνο το δικαίωμα να προτιμηθούν στην επαναγορά τους με την καταβολή του αναγκαίου τιμήματος.

Το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει καταθέσει σχέδιο νόμου με το οποίο περίπου 40.000 υποθέσεις του Ν. 3869/2010 (νόμος Κατσέλη) που εκκρεμούν στα δικαστήρια, αναπροσδιορίζονται και υπάγονται αναγκαστικά σε νέο, δυσμενέστερο δικονομικό καθεστώς.

Αυτός ο νόμος φέρνει προ των πυλών της φυλακής πολύ κόσμο, καθ΄ ότι δεν ελήφθη καμία πρόνοια διόρθωσης των ποινικών προβλέψεων και προσαρμογής τους στη νέα προοπτική. Επέρχεται λοιπόν ένα είδος ποινικοποίησης των επερχόμενων εκδηλώσεων της φτώχειας.