Οι πιο αποτυχημένες μεταγραφές Ελλήνων ποδοσφαιριστών στο εξωτερικό
Από τη στιγμή που η μεταγραφική περίοδος του Γενάρη βρίσκεται πλέον λιγότερο από ένα μήνα μακριά, το flash.gr κάνει flashback στον χρόνο και εξετάζει περιπτώσεις Ελλήνων ποδοσφαιριστών στο εξωτερικό, οι οποίες δεν... δικαίωσαν τις προσδοκίες που υπήρχαν για τον εκάστοτε ποδοσφαιριστή.
Σίγουρα το ταξίδι στο εξωτερικό, πόσο μάλλον για πρώτη φορά, μόνο ως εύκολο δεν μπορεί να θεωρηθεί ακόμη και εάν είσαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ωστόσο έχουμε δει και Ελληνόπουλα, τα οποία κατάφεραν με το... καλημέρα να αρπάξουν την ευκαιρία και να μην κοιτάξουν πίσω για πολλά χρόνια, όπως ήταν ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος και ο Γιούρκας Σεϊταρίδης.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις παικτών όπως αυτές των Ρέτσου και Μαυρία που οι ομάδες τους αντίστοιχα (Μπάγερ Λεβερκούζεν και Σάντερλαντ), ξόδεψαν σημαντικά ποσά για να τους κάνουν δικούς τους και δεν είδαν την επένδυσή τους να δικαιώνεται.
Για τον Έλληνα διεθνή στόπερ η γερμανική ομάδα ξόδευε 17.5 εκατ. ευρώ από τα ταμεία της για να κάνει δικό της τον Ρέτσο το 2017 και έκτοτε τον έχει παραχωρήσει δύο φορές ως δανεικό σε Σέφιλντ Γιουνάιτεντ και Σεντ Ετιέν αντίστοιχα χωρίς μεγάλη επιτυχία. Κάπως έτσι πλέον έχει πάρει κάποιες συμμετοχές με τους Γερμανούς, κυρίως στο Γιουρόπα Λιγκ χωρίς να λογίζεται ως βασικό μέρος του ροτέισον τους.
Όσον αφορά τον Χάρη Μαυρία, ένα εξαιρετικό ματς που είχε κάνει με τον Ολυμπιακό ενάντια στον Χολέμπας και τα 2 του προσωπικά γκολ είχαν ουσιαστικά αναγκάσει την Σάντερλαντ να δαπανήσει ένα ποσό της τάξεως των 3 εκατ. ευρώ προκειμένου να τον κάνει δικό της.
O Μαυρίας αποκτήθηκε από την Σάντερλαντ ως δεξί εξτρέμ και πρόλαβε να φορέσει 7 φορές τη φανέλα της, χωρίς επιτυχία, ενώ τα τελευταία χρόνια αγωνίζεται ως δεξί μπακ.
Ευτυχώς, έχει βρει την Ιθάκη του στην Κύπρο, αλλά μάλλον δεν δικαίωσε τον ντόρο που είχε δημιουργήσει στα νιάτα του.
Μια ακόμη περίπτωση Έλληνα που δεν έλαμψε ήταν αυτή του Στέφανου Καπίνο, ο οποίος είχε δει τον Παναθηναϊκό να τον παραχωρεί έναντι 2.25 εκατ. ευρώ στην Μάιντς, ωστόσο δεν κατάφερε να στεριώσει σε καμία ομάδα, προτού επιστρέψει στον Ολυμπιακό, για να φύγει ξανά στο εξωτερικό. Φέτος δεν έχει καταγράψει ούτε μια συμμετοχή.
Αντίστοιχη και μάλιστα εμβληματική περίπτωση αποτυχημένης μετανάστευσης είναι αυτή του Νίκου Αναστόπουλου.
Γυρνώντας τον χρόνο ακόμη πιο πίσω και συγκεκριμένα στο μακρινό 1987-88, χρονιά στην οποία η Μίλαν έπαιρνε το πρώτο σκουντέτο της στο διάστημα που είχε αναλάβει ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Εκείνη την περίοδο οι ομάδες της Ιταλίας είχαν το δικαίωμα να έχουν δύο ξένους στο ρόστερ τους και τη σεζόν 1987-88.
Για την Αβελίνο ο ένας εκ των δύο έμελλε να είναι ο Νίκος Αναστόπουλος. Για την ιστορία η Αβελίνο είχε δώσει 52 εκατ. δραχμές για τη μεταγραφή και μισθό 1 εκατ. δραχμών στον Νίκο Αναστόπουλο. Μια... επιλογή που λίγο αργότερα οι Ιταλοί θα μετάνιωναν.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι παρά τον πακτωλό χρημάτων που είχαν δαπανηθεί για τον ίδιο και παρότι του είχαν δοθεί πλουσιοπάροχες παροχές έφτασε να μην τελειώσει τη σεζόν ως βασικός, αλλά και να μην καταφέρει να πετύχει ούτε ένα γκολ στο ιταλικό πρωτάθλημα σε 16 συμμετοχές. Μάλιστα, το τελευταίο του ματς μάλλον θα ιθέλει να το ξεχάσει, μιας και αποβλήθηκε ενάντια στην Ίντερ μέσα στο Ζουζέπε Μεάτσα για αγκωνιά στον Μπέργκομι. Εξάλλου, ήταν ένα ματς που η ομάδα του Αναστόπουλου ήθελε τη νίκη για να σωθεί, με τον ίδιο να την καταδικάζει σε μια ισοπαλία που έμελλε να την ρίξει στη δεύτερη κατηγορία.
Για να είμαστε πάντως δίκαιοι με τους Έλληνες ποδοσφαιριστές Ο Αναστόπουλος και οι ελάχιστοι ακόμη που δεν τα κατάφεραν επιβεβαιώνουν τον κανόνα που θέλει τους Έλληνες αθλητές να διακρίνονται για τις επιδόσεις τους όταν περνούν τα σύνορα και βγάζουν τα προς το ζην στην ξενιτιά.
