Βρε άνθρωπε, φόρα κι εσύ καμιά μάσκα, θα σε πουν Αυθάδη

Την αντίληψη που έχει μέρος της ενημέρωση για τον εαυτό της και τις ικανότητές της, την έχει αποδώσει η λαϊκή σοφία με τον πιο σαφή τρόπο: τα δικά σας σύκα και σιωπούν, τα δικά μας καρύδια και βροντούν.

Στις δύο ειδήσεις που αναμεταδίδει ίδιο ενημερωτικό, παλαιάς κοπής, μέσο, παρακολουθούμε τη συνειδητή αποδόμηση του ενός και την συνειδητή αναδόμηση του άλλου. Και το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι ένα γκρέμισμα και μια κατασκευή. Στο χωριό μας αυτό, το λέμε «διατεταγμένη υπηρεσία».

Εντάξει, δεν πέφτουμε από κάποιο σύννεφο, διότι δεν είμεθα ούτε μωρές ούτε παρθένες. Αυτή τη διαρκή πράξη της ενημέρωσης να αναλαμβάνει κατασκευαστικά έργα, την παρακολουθούμε από το 2009. Διότι το έξυπνο σύστημα κατάλαβε έγκαιρα ότι πρέπει να ξεμπερδεύει με αυτόν τον Αυθάδη «καταληψία», κι έβαλε μπροστά τις μηχανές μηχανές. Και που ανάσαινε ο Αυθάδης, έσφαλε. Πόσο μάλλον όταν τύχαινε και να σφάλει.

Επειδή όμως το σύστημα διαθέτει μπουλντόζες, οδοστρωτήρες, ανυψωτικά μηχανήματα και μία κοινωνική πλειοψηφία που ψηφίζει σα να γεννήθηκε χθες και δεν ξέρει, κι επειδή ο Αυθάδης διαθέτει μια σκαλωσιά όλη κι όλη με κάμποσους να πριονίζουν το μαδέρι που πατάνε, μετά από χρόνια ήταν επόμενο να κερδίσει αυτός που έχει το μπάτζετ και κρατά το μαξιλάρι των 37 δις ευρώ για πάρτη του.

Τούτων δοθέντων, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η δουλειά του συστήματος ήταν τόσο καλή και η σοδειά του τόσο πλούσια που το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μένος τύφλωσε και τους εξ αριστερών και πέρα. Ο φθόνος τους έφτασε να συναγωνίζεται τον φθόνο των δεξιών. Έβλεπαν όλοι φαντάσματα εκεί που δεν υπάρχουν.

Αδημονούσαν εξ αριστερών να πέσει η κυβέρνηση του Αυθάδη κι ας πνίγονται οι πρόσφυγες στο Αιγαίο. Διότι όλοι ίδιοι είναι. Δηλαδή ο Γιάννης Μουζάλας είναι ίδιος με τον Μηταράκη, ο Τόσκας ή η Γεροβασίλη ίδιοι με τον Χρυσοχοΐδη. Οι δε φοβεροί διεθνιστές δεν άντεχαν να παραδεχτούν καν ότι «λαϊκιστής» Αυθάδης έλυνε το Μακεδονικό και συντάχθηκαν με τους απανταχού «μακεδονομάχους» μασκαρεύοντας το σκεπτικό τους.

Αυτή, όντως, την λες καλή δουλειά.  

Και βεβαίως η καλή δουλειά του συστήματος συνεχίζεται. Καθημερινά γκρεμίζουν τον Αυθάδη, καθημερινά οικοδομούν την ιστορία με τα δικά τους σκάρτα υλικά. Κι αυτό είναι το σημαντικό σε τούτο το σημείωμα.  Ότι ο αντιφασιστικός αγώνας του 1940 ήταν αγώνας ενάντια στον λαϊκισμό, στο ΕΣΥ, εν μέσω πανδημίας έγιναν όσα δεν γίναν επί δεκαετίες, τα ύψη των κτιρίων γύρω από την Ακρόπολη μειώθηκαν στα 21 μέτρα… από τα 17,5 του ΣΥΡΙΖΑ, και η διαγωγή του Αυθάδη σταθερά κοσμία.