Βρετανία: «Μοναδική» νεολιθική δομή ανακαλύφθηκε κοντά στο Στόουνχεντζ

Ένας κύκλος από φρεάτια ανακαλύφθηκε κοντά στο Στόουνχεντζ εντυπωσιάζοντας τους αρχαιολόγους, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι είναι η μεγαλύτερη προϊστορική δομή που βρέθηκε στη Βρετανία.

Ο καθηγητής Vincent Gaffney, αρχαιολόγος που έχει την ευθύνη των ανασκαφών ανέφερε: «Πρόκειται για μια πρωτόγνωρη ανακάλυψη τεράστιας σημασία για το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι ερευνητές εξεπλάγησαν από την κλίμακα της δομής αλλά και από το γεγονός ότι ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε ανακαλυφθεί κάτι ανάλογο τόσο κοντά στο Στόουνχεντζ».

Πριν από 4.500 χρόνια, οι νεολιθικοί λαοί που δημιούργησαν το Στόουνχεντζ, ένα αριστούργημα της μηχανικής, έσκαψαν μια σειρά από φρεάτια έτσι τοποθετημένα ώστε να σχηματίσουν έναν κύκλο με διάμετρο 2 χιλιομέτρων.

Σύμφωνα με τους ειδικούς πρόκειται για ένα ορατό όριο που καθοδηγεί τους ανθρώπους σε μια ιερή περιοχή, τα Durrington Walls, ένα από τα μεγαλύτερα μνημεία της Βρετανίας που βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του Στόουνχεντζ.

Η συγκεκριμένη ανακάλυψη, που ανακοινώθηκε πριν από λίγες ώρες, είναι σπουδαία γιατί, εκτός όλων των άλλων, προσφέρει τα πρώτα στοιχεία για τους πρώτους κατοίκους της Βρετανίας, οι οποίοι ζούσαν κυρίως σε αγροτικές περιοχές και είχαν αναπτύξει έναν δικό τους τρόπο να μετρούν.

Τα φρεάτια που ανακαλύφθηκαν έχουν βάθος πάνω από πέντε μέτρα το καθένα και διάμετρο περίπου 10 μέτρων. Περίπου 20 φρεάτια έχουν ήδη εντοπιστεί, με τους αρχαιολόγους να κάνουν λόγο για πάνω από 30.

Σύμφωνα με τον Gaffney: «Το μέγεθος των φρεατίων και του κύκλου που περιβάλλει τα Durrington Walls είναι μοναδικό. Δείχνει τη σημασία του μνημείου, την πολυπλοκότητα των δομών στο Στόουνχεντζ και την επιθυμία αλλά και την ικανότητα των νεολιθικών κοινοτήτων να καταγράφουν τα κοσμολογικά τους συστήματα πεποιθήσεων με τρόπους και σε μια κλίμακα που δεν είχαμε προβλέψει ποτέ προηγουμένως».

Για τον Ρίτσαρντ Μπέιτς (Richard Bates) της σχολής Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του St Andrews, η ανακάλυψη αυτή «μας δίνει μία εικόνα του παρελθόντος που δείχνει μία κοινωνία πολύ πιο πολύπλοκη από αυτήν που θα μπορούσαμε ποτέ να φαντασθούμε». «Προδήλως εξελιγμένες πρακτικές δείχνουν ότι οι άνθρωποι βρίσκονταν σε αρμονία με τα φυσικά φαινόμενα σε τέτοιο βαθμό που μόλις μπορούμε να συλλάβουμε στον σύγχρονο κόσμο όπου ζούμε», δηλώνει ο Νικ Σνάσαλ (Nick Snashall) αρχαιολόγος του Νational Trust, που διαχειρίζεται το μνημείο του Στόουνχεντζ.

Η ανακάλυψη έγινε χωρίς ανασκαφές, με την χρήση τεχνολογίας εξ αποστάσεως. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, ο ακριβής και εξελιγμένος τρόπος με τον οποίο έχουν τοποθετηθεί τα πηγάδια δείχνει ότι οι κάτοικοι της Βρετανίας στη νεολιθική εποχή χρησιμοποιούσαν ένα σύστημα υπολογισμού, σχεδιασμού και χάραξης σε μεγάλες αποστάσεις.

Περισσότερα για το μνημείο Στόουνχεντζ

Σύμφωνα με τη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ, τo Στόουνχεντζ είναι νεολιθικό μεγαλιθικό μνημείο του οποίου η διαμόρφωση συνεχίστηκε ως την Εποχή του Χαλκού, στην κομητεία του Γουΐλτσιρ (Wiltshire), περίπου 13 χλμ βορειοδυτικά του Σώλσμπερι (Salisbury). Πρόκειται για έναν κύκλο μεγαλίθων, που κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις πλέον αποδεκτές αρχαιολογικές εκτιμήσεις ανάμεσα στο 2500 π.Χ. και το 2000 π.Χ.. Το αρχαιότερο κυκλικό ανάχωμα και η περιφερειακή τάφρος, που ανήκουν σε πρωιμότερη φάση του μνημείου, χρονολογήθηκαν προσφάτως περί το 3100 π.Χ..

Το όνομα Στόουνχεντζ (Stonehenge) προέρχεται από τις αρχαίες αγγλικές λέξεις Stanhen gist, που σημαίνουν 'κρεμαστοί λίθοι' και έδωσαν το όνομά τους σε μια ολόκληρη κατηγορία μνημείων γνωστών ως henge(s), δηλαδή κυκλικές ή οβάλ σχήματος περιοχές με διακριτά χαρακτηριστικά τους το κυκλικό ανάχωμα και την τάφρο που το περιβάλλει. Οι αρχαιολόγοι καθορίζουν τα henge(s) ως εκχωματώσεις που συνίστανται από ένα κυκλικό έγκλεισμα, περιβεβλημένο με κρηπιδωμένη κυκλική τάφρο. Όπως συμβαίνει συχνά με την αρχαιολογική ορολογία, η λέξη είναι δάνεια από τους παλιούς αρχαιοδίφες. Όμως, ο όρος henge δεν είναι και ο καταλληλότερος για την περιγραφή του Στόουνχεντζ, στην περίπτωση του οποίου το κρηπίδωμα βρίσκεται εσωτερικά της τάφρου. Παρόλο που το Στόουνχεντζ ως μνημείο είναι σύγχρονο άλλων τυπικότερων. Το σύνολό του δεν είναι δυνατόν να καταχωρηθεί σε κάποια κατηγορία. Μορφολογικά έχει μακρινή μόνον συγγένεια με τους υπόλοιπους λίθινους κύκλους των Βρετανικών νήσων, όπως ο κύκλος του Μπρόντγκαρ (Ring of Brodgar), για παράδειγμα, ενώ τα περίφημα τρίλιθά του το καθιστούν μοναδικό. Το Στόουνχεντζ και ο περιβάλλων χώρος του προστέθηκαν στον κατάλογο της UNESCO για την Παγκόσμια Πολιτισμική Κληρονομιά το 1986.