Ευρωπαϊκή Ένωση: Αυξάνεται ο κίνδυνος της φτώχειας
Ερώτημα που υπέβαλε η βουλευτής της ομοσπονδιακής Βουλής (Bundestag) Σαμπίνε Τσίμερμαν του Die Linke στην Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat), οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα: Ο κίνδυνος της φτώχειας αφορά 86 εκατομμύρια πολίτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επομένως το πρόβλημα το αντιμετωπίζει ένας στους έξι πολίτες της.
Συνολικά, το 2018 το 17,1% του πληθυσμού διέτρεχε τον κίνδυνο της φτώχειας, ενώ την προηγούμενη χρονιά το ποσοστό ανέρχονταν σε 16,9%. Πτωχοί θεωρούνται όσοι διαθέτουν λιγότερο από το 60% του μέσου εισοδήματος του πληθυσμού στη χώρα τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, ο κίνδυνος της φτώχειας αφορούσε στη Γερμανία το 16% του πληθυσμού το 2018, έναντι 12,5% το 2006. Ο αριθμός των ανθρώπων που διατρέχουν τον κίνδυνο της φτώχειας στη Γερμανία αυξήθηκε από 10 σε 13 εκατομμύρια κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση απέτυχε κοινωνικοπολιτικά. Αντί να μειώσει τη φτώχεια, το κοινωνικό ρήγμα στην Ευρώπη διευρύνεται. Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτά τα στοιχεία δεν περιλαμβάνουν ακόμη τις δραματικές επιπτώσεις της πανδημίας του κορονοϊού. Η γερμανική προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είναι τώρα μια μεγάλη ευκαιρία να δρομολογηθεί αποφασιστικά η πορεία για μια κοινωνική Ευρώπη, ειδικά σε καιρούς όπως η πανδημία του κορονοϊού»,τόνισε η Τσίμερμαν στο RND.
Μετά την πανδημία οι ανισότητες αυξήθηκαν και έγιναν πιο ορατές. Οι διαφορές στην ποιότητα των θέσεων εργασίας των ανθρώπων και στη στέγασή τους επιδεινώθηκε. Όμως τα εθνικά συστήματα είναι πολύ διαφορετικά και σε ορισμένες χώρες το δίχτυ ασφαλείας έχει πολύ μεγάλες «τρύπες», πολλές από τις οποίες έγιναν καταστρεπτικά μεγαλύτερες από χρόνια λιτότητας. Η οικονομική κρίση του 2008-9 οδήγησε μεν σε καινοτόμες τοπικές λύσεις, αλλά αυτές εξαφανίστηκαν καθώς ο κόσμος επέστρεψε στα… συνηθισμένα».
Η Ελλάδα μεταξύ σφύρας και άκμονος
Θυμίζουμε ότι με στοιχεία του 2018, το 31,3% των Ελλήνων βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό το 2005 ήταν 19,6%. Συγκεκριμένα η Ελλάδα έχασε το 25% του ΑΕΠ της κατά τη διάρκεια της κρίσης, πολύ μακριά από οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ. Και από τα μέσα του 2012 ως το 2019 οι μισθοί παρέμειναν στάσιμοι. Με αυτή την έννοια οι πιθανότητες να «κυλήσει» προς τα πίσω είναι μεγάλες.
