Άφωνος ερευνητής με την ευφυία γερακιού: Πώς χρησιμοποιούσε τα φανάρια για να επιτίθεται
«Κάθε φορά που μελετώ ένα είδος ζώου, αποδεικνύεται εξυπνότερο απ’ όσο νόμιζα», δήλωσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Τενεσί.

Μια εντυπωσιακή ανακάλυψη που άφησε έκπληκτο τον ζωολόγο, Vladimir Dinets, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Τενεσί, προκαλεί αίσθηση. Εντόπισε το γεράκι κατά τη διάρκεια της πρωινής διαδρομής του προς το σχολείο με το παιδί του στην πόλη West Orange.
Συγκεκριμένα, παρατήρησε το φαινόμενο επανειλημμένα στη διασταύρωση κοντά στο ίδιο σπίτι, όπου οι ένοικοι συνήθιζαν να δειπνούν στην αυλή. Τα υπολείμματα προσέλκυαν σπουργίτια, και το γεράκι είχε μάθει να περιμένει την ενεργοποίηση του ηχητικού σήματος διάβασης πεζών – ένα χαρακτηριστικό «μπιπ» – που σήμαινε ότι θα σχηματιζόταν μποτιλιάρισμα. Μόλις οι συνθήκες γίνονταν ευνοϊκές, το γεράκι πετούσε χαμηλά πίσω από τα αυτοκίνητα, διέσχιζε τον δρόμο και όρμουσε στα πουλιά.
Στο άρθρο που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Frontiers in Ethology, ο Dinets περιγράφει πως αφιέρωσε 12 ώρες παρατήρησης μέσα σε 18 ημέρες, μόνο κατά τις καθημερινές και όταν οι καιρικές συνθήκες επέτρεπαν στους ενοίκους του σπιτιού να τρώνε έξω.
Κατέγραψε έξι επιθέσεις από το ίδιο γεράκι (αναγνωρίσιμο από το φτέρωμά του) και σε μία από αυτές το είδε να φεύγει με ένα σπουργίτι στα νύχια του.
Ο Dinets σημειώνει ότι η συμπεριφορά αυτή απαιτεί από το πτηνό να διαθέτει νοητικό χάρτη της περιοχής, καθώς και ικανότητα συσχέτισης ηχητικών σημάτων με τις μεταβολές στην κυκλοφορία. Μάλιστα, παρατήρησε ότι το γεράκι καθόταν στο δέντρο αναμονής μόνο όταν άκουγε τον ήχο της διάβασης πεζών, δείχνοντας ότι είχε εκπαιδευτεί να αναγνωρίζει πότε σχηματίζεται ουρά οχημάτων.
Τον επόμενο χειμώνα, είδε δύο φορές ενήλικο γεράκι να επιχειρεί την ίδια τεχνική, πιθανόν το ίδιο άτομο. Ωστόσο, το επόμενο καλοκαίρι ο ήχος στη διάβαση σταμάτησε να λειτουργεί και η οικογένεια μετακόμισε από το σπίτι. «Από τότε, δεν παρατηρήθηκε ποτέ ξανά γεράκι στη διασταύρωση», σημειώνει ο ερευνητής.