Αντώνης Κρόμπας για τον εθισμό στο αλκοόλ: «Κάθε μέρα οδηγούσα μεθυσμένος τη μηχανή»
Στα 40 του, την ημέρα των γενεθλίων του, αποφάσισε να επαναξιολόγησει την ζωή του και να αλλάξει ρότα.

Με αφοπλιστική ειλικρίνεια μίλησε ο Αντώνης Κρόμπας για την εφηβεία του, αλλά και την μετέπειτα ενήλικη ζωή του και αποκάλυψε ότι στα 40 έγινε ένα ''κλικ'' και αποφάσισε να αλλάξει τις συνήθειές του... συνήθειες που τον είχαν οδηγήσει σε λάθος δρόμο.
«Σαν παιδί ήμουν πολύ ζωηρός, ήμουν στα όρια του απροσάρμοστου στο σχολείο. Είχα αλλάξει επτά σχολεία και ήμουν κακός μαθητής. Από τα σχολεία με έδιωχναν για διάφορες βλακείες της ηλικίας. Είχα χάσει και τάξη... είχα μείνει στην Α’ Λυκείου. Σίγουρα το θέατρο ήταν και παραμένει μια διέξοδος πολύ δημιουργική. Οι γονείς μου ήταν πολύ υποστηρικτικοί όταν τους είπα ότι θα ασχοληθώ με το θέατρο, αφού μέχρι τα 19 δεν είχα εκδηλώσει ενδιαφέρον για τίποτα και ανησυχούσαν πολύ. Αυτό που παρακαλάω και εύχομαι, είναι ο γιος μου να μην ακολουθήσει τα χνάρια μου» δεν δίστασε να παραδεχθεί ο ηθοποιός.
Για πολλά, συνεχόμενα χρόνια - όπως αποκαλύπτει - ήταν εθισμένος στο αλκοόλ. «Η περίοδος που ήμουν εθισμένος στο αλκοόλ ήταν μια μεγάλη περίοδος. Ο αλκοολισμός είναι βαριά κουβέντα. ‘Ηταν μια γενικότερη κατάσταση από τα 19 μέχρι τα 30 plus και ήμασταν γενικότερα όλοι σε μια κατάσταση του να είμαστε κάθε μέρα έξω και να κλείνουμε όλα τα μαγαζιά πριν πάμε για ύπνο. Αυτό κράτησε πάρα πολλά χρόνια. Είναι κάτι που σε κρατάει πίσω από πολλά, από δημιουργικότητα, από προγραμματισμό. Ήταν ένας τρόπος ζωής και δεν ήταν μόνο δικός μου, ήταν μιας ολόκληρης ευρύτερης παρέας, και είχαμε την ψευδαίσθηση ότι όλοι αυτό κάνουν, ότι είναι το φυσιολογικό. Υπάρχει μια θολούρα μέσα σε αυτά τα χρόνια. Δούλευα, αλλά όχι με τον ρυθμό που δουλεύω τώρα, ούτε με τη δημιουργικότητα που δουλεύω τώρα.
Η περίοδος που ήμουν εθισμένος στο αλκοόλ ήταν μια μεγάλη περίοδος
Δεν ήταν προτεραιότητά μου η δουλειά όμως. Η αλλαγή έγινε στα 40, ούτε μια μέρα πάνω, ούτε μια μέρα κάτω. Στα γενέθλιά μου…Ήταν σαν να έκανα μια σούμα στη ζωή μου. Σαν να έβαλα μια γραμμή και να επαναξιολόγησα τα πράγματα. Εκεί σταμάτησα να βγαίνω, αυτό το καθημερινό, χωρίς λόγο. Εκεί ήρθαν πολύ ωραία πράγματα για μένα, γνώρισα την πρώην γυναίκα μου που πλέον είναι πολύ καλή μου φίλη, ήρθε το παιδί, ήρθαν πολύ ωραίες δουλειές, δημιουργικά πράγματα. Άνοιξε ένας άλλος κόσμος. Την είδα αυτήν την περίοδο σαν παρατεταμένη εφηβεία και κατά συνέπεια και σαν χαμένο χρόνο.
Αντιλαμβανόμουν την κατάστασή μου, δεν ήμουν εντελώς κοσμάρα. Το να οδηγάς μεθυσμένος κάθε μέρα τη μηχανή και να έχεις κι άλλον πίσω, και αλλού να ξυπνάς αλλού να κοιμάσαι, καταλάβαινα ότι δεν είναι μια κανονικότητα, αλλά το κλικ έγινε στα 40».