Δημήτρης Κρεμαστινός: Ένα αντίο στον κύριο καθηγητή

του Λουκά Βελιδάκη

Τον γνώρισα από κοντά πριν από 2 χρόνια και 2 μήνες. Μια δική μου άτυχη στιγμή έφερε τον γιατρό του Ανδρέα να γίνει και γιατρός μου. Ο ανιψιός του, που είναι φίλος μου, με σύστησε στον καθηγητή, όταν είχα πάθει κολπική μαρμαρυγή κι αυτός άμεσα με δέχθηκε στο ιατρείο του στην περιοχή του Χίλτον, χωρίς ποτέ να με χρεώσει τίποτα.

Ο Δημήτρης Κρεμαστινός από κοντά ήταν ένας αρχοντικός άνθρωπος. Ψηλός κι ευσταλής, γεμάτος ενέργεια και γόνιμο ενδιαφέρον για την πολιτική. Δεν σου έδινε την αίσθηση ότι πλησιάζει τα 80, αντιθέτως είχε διάθεση για προσφορά και ζωή κι αυτό φαινόταν σε κάθε του λέξη.

Την πρώτη φορά που είχα πάει στο ιατρείο του είχα άγχος για την υγεία μου, εκείνος γνώριζε ότι δεν είχα κάτι πολύ σοβαρό κι αφού με συμβούλευσε για το τι πρέπει να κάνω, άρχισε να μου μιλάει για τα ελληνοτουρκικά, για τις ιδέες του Ανδρέα, για μια απαραίτητη συναινετική διάθεση με τον δύσκολο γείτονα μας. Εγώ είχα το άγχος μου και προσπαθούσα να μάθω, «θα το ξαναπάθω κύριε καθηγητά;», «μπορεί να το ξαναπάθεις, αν δεν προσέχεις, αλλά άκου...» και μου μίλαγε αχόρταγα για πολιτική μέχρι που μας διέκοψαν από τη Γραμματεία του γιατί είχε νέα ραντεβού και ήδη είχαμε υπερβεί κατά πολύ το χρόνο.

Έκτοτε ρωτούσα και μάθαινα λεπτομέρειες για τον Κρεμαστινό και καταλάβαινα σιγά σιγά γιατί είναι τόσο αγαπητός στην κοινή μας πατρίδα, τη Ρόδο, πώς και γιατί έβγαινε άνετα πρώτος στις εκλογές, πώς και γιατί τον αγαπούσε τόσο πολύ ο κόσμος.

Σήμερα είναι όντως μαύρη μέρα για τη Δωδεκάνησο. Μαύρη μέρα για τη Ρόδο μας. Έχασε ένα από τα καλύτερα τέκνα της, έφυγε- τόσο άδικα κι αδόκητα, έχοντας νοσήσει από κορονοϊό και δίνοντας πολυήμερη μάχη στη ΜΕΘ του Ευαγγελισμού- ο γιατρός του Ανδρέα, ο κύριος καθηγητής, ο άνθρωπος που είχε βοηθήσει, αδιαφορώντας πλήρως αν τον ψηφίζεις ή όχι, παρά πολύ κόσμο. Ένας γνήσιος πατριώτης, ένας εξαιρετικός επιστήμονας, ένας υπηρέτης του τόπου του, ένας ρέκτης της πολιτικής. Ένας πραγματικός τζέντλεμαν που η παρουσία του λειτουργούσε ως πρότυπο. Ένα παιδί που έφυγε από τη Ρόδο κι έφτασε τόσο ψηλά.

Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του. Η Ρόδος όλη σήμερα πενθεί. Όλη η Ελλάδα πενθεί...