Όλα θα κριθούν στις ποσότητες των εμβολίων
Με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να εμβολιάζεται την Κυριακή 27/12 και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα ακριβώς την επόμενη μέρα, η χώρα μπαίνει τυπικά στο πιο κρίσιμο και ας ελπίσουμε τελικό στάδιο, αυτό της εξόδου από την Πανδημία. Το 2021 θα μπει αδιάφορα αλλά το πως θα κυλήσει είναι κρίσιμο για την επόμενη τουλάχιστον πενταετία.
Ελάχιστη επίδραση θα έχουν η σκανδαλολογία και οι αψιμαχίες των κομμάτων επί δευτερευόντων ζητημάτων που τραβάνε την προσοχή όπως τα φο κοσμήματα εκ πρώτης όψεως αλλά μόνο για λίγο. Η δε πολώση που μπορεί να προκαλέσουν τα σκάνδαλα ενισχύει απλώς τον δικομματισμό. Σε δύο τομείς θα κριθούν όλα επί της ουσίας και μάλιστα είναι απολύτως αλληλένδετοι. Τον εμβολιασμό και την Οικονομία. Και στην πρώτη υπόθεση δεν ξεκινήσαμε καλά, πριν καν μπει το 21' Ο ευρωπαϊκός οργανισμός φαρμάκου καθυστέρησε σε σχέση με τη Μεγάλη Βρετανία δύο εβδομάδες να αδειοδοτήσει το εμβόλιο της Pfizer BioNTech.
[caption id="attachment_1721102" align="alignnone" width="600"]
Στην πραγματικότητα οι πρώτες ποσότητες των εμβολίων διοχετεύτηκαν σε άλλες χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (π.χ Καναδάς κ.α). Στην Ελλάδα παραλαμβάνουμε αύριο μόλις 9.000 δόσεις ενώ ακόμα και στη Γερμανία υπάρχει δυσαρέσκεια που έχουν 400.000 αλλά όχι όσες χρειάζονται και εκεί μέχρι τα τέλη Μαρτίου. Η ζημιά δηλαδή έχει γίνει για όλη την Ευρώπη καθώς οι παραγωγικές ηλικίες θα αρχίσουν να εμβολιάζονται Μάρτιο Απρίλιο και είναι βέβαιο πια πώς θα υπάρχουν ευρωπαίοι πολίτες που δεν θα έχουν κάνει καν την πρώτη δόση, όταν άλλοι θα έχουν ολοκληρώσει και τη δεύτερη δόση και θα μετρούν χρόνο ως προς την ύπαρξη αντισωμάτων στον οργανισμό τους. Αυτό θα δημιουργήσει μία σύγχυση στους ρυθμούς επανεκκίνησης της οικονομίας δεδομένου ότι οι παραγωγικές ηλικίες θα αργήσουν να ξεγυμνώσουν μπράτσο. Η Ευρώπη αφενός δίστασε μπροστά στην τεχνολογία mRNA αφετέρου είδε την υπόθεση ως ζήτημα οικονομικών ισορροπιών ανάμεσα στις φαρμακευτικές εταιρείες. Ενώ μπορούσε να συμφωνήσει με την Pfizer για 500 εκατομμυρία δόσεις για όλη την ΕΕ των 27 και να πάρει την πρωτοπορία στον κόσμο, επέλεξε μία συμφωνία με ποικιλία εταιριών που και ή δεν έχουν έτοιμα τα εμβόλια ή βασίζονται στην παλιά τεχνολογία των αδενοϊών που δεν έχει και απόλυτα ποσοστά επιτυχίας. Αυτή η στρατηγική που μπορεί να κοστίσει, θα αποτελέσει και αντικείμενο της εγχώριας πολιτικής αντιπαράθεσης. Όχι για τους τύπους των εμβολίων αλλά για τις ποσότητες. Όταν μάλιστα η ελληνική κυβέρνηση λόγω της παρουσίας του Έλληνα Αλβέρτου Μπούρλα στο τιμόνι της Pfizer και των επικοινωνιών που είχαν γίνει από νωρίς με τον Έλληνα πρωθυπουργό έδινε την εντύπωση ότι θα έχει τον πρώτο λόγο στην εκκίνηση των εμβολιασμών.
Αυτά βέβαια κρίνονται σε επίπεδο ΕΕ και έτσι μπήκαμε και εμείς στο σπιράλ της καθυστέρησης. Σοβαρή επανεκκίνηση της οικονομίας χωρίς εμβολιασμούς και άρα άρση των μέτρων αντιλαμβανόματσε ότι δεν μπορεί να υπάρξει. Σύσσωμη η οικονομική ελίτ ομνύει στο Ταμείο Ανάκαμψης αλλά οι ψύχραιμοι παρατηρητές διαβάζοντας τα σχέδια προϋπολογισμού στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχουν προεξοφλήσει ότι οι επιχορηγήσεις στην πραγματικότητα θα αντικαταστήσουν χρήματα που χάθηκαν από τα κύματα της πανδημίας οπότε είναι δύσκολο να δημιουργηθούν ισχυρά δημοσιονομικά κίνητρα. Θα γίνουν μεγάλα έργα αναμφισβήτητα αλλά το πως και αν αυτά θα επηρεάσουν εγκαίρως την πραγματική οικονομία είναι ένα ζήτημα.
Από τη στιγμή μάλιστα που τα χρήματα θα περνούν μέσα από το τραπεζικό σύστημα το οποίο κοιτάζει πάντα πρωτίστως να επουλώσει τις δικές του πληγές, η επιτυχία μόνο εγγυημένη δεν είναι. Ήδη το προηγούμενο τα τηλέφωνα των υπουργών χτυπούν και στην άλλη άκρη βρίσκονται επιχειρηματίες που τους επισημαίνουν ότι τα χρήματα που ρίχνονται ή η αργούν να φτάσουν στην αγορά ή δεν φτάνουν καν, λόγω της προβληματικής λειτουργίας των τραπεζών. Εν ολίγοις στην Ελλάδα μέχρι να πάρουμε μπρος θα έχει φτάσει καλοκαίρι και εκεί θα βρεθούμε πάλι μπροστά στο μεγάλο κεφάλαιο του τουρισμού αλλά και στο ήδη ψιθυριζόμενο ενδεχόμενο μιας εκλογικής αναμέτρησης στο φθινόπωρο του 2021. Και η παραπάνω εκτιμώμενη ροή των πραγμάτων δεν είναι απαραίτητα το χειρότερο σενάριο.