Γιώργος Καραμέρος 
Η έκθεση της επιτροπής, υπό την προεδρία της Ελεν Κλαρκ, πρώην πρωθυπουργού της Νέας Ζηλανδίας και της Έλεν Τζόνσον Σίρλιφ, πρώην προέδρου της Λιβερίας, αναφέρει πολλά με απρόσμενη ειλικρίνεια και εν ολίγοις χαρακτηρίζει την πανδημία ένα «πραγματικό Τσερνόμπιλ του 21ου αιώνα».
Εκτιμά πως «η πανδημία του κορονοϊού ήταν μια αποτρέψιμη καταστροφή που δεν χρειαζόταν να κοστίσει εκατομμύρια ζωές και πως αν ο κόσμος είχε αντιδράσει πιο γρήγορα, και καταδικάζει τους παγκόσμιους ηγέτες ζητώντας «σημαντικές αλλαγές για να την τερματίσουν και να διασφαλίσουν ότι δεν θα συμβεί ξανά.»
Διαβάζοντας τα παραπάνω θυμήθηκα την φράση που συχνά συνοδεύει τα αφιερώματα για το πυρηνικό δυστύχημα της ουκρανικής κωμόπολης και επισημαίνει πως «η τραγωδία του Τσερνομπίλ επιτάχυνε την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης». Και αναρωτιέμαι. Τι θα επιφέρει στο παγκόσμιο πολιτικό σύστημα η τρέχουσα πανδημία; Θα αλλάξει τον καπιταλισμό; Θα μπει ο Τζο Μπάιντεν «στα παπούτσια» του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ επιταχύνοντας μεταρρυθμίσεις σαν και αυτές που προανήγγειλε πρόσφατα στο Κογκρέσο εκπλήσσοντας ακόμα και τους αριστερούς αυτού του κόσμου;
Αλλά ας μείνουμε λίγο ακόμα στην έκθεση του ΠΟΥ. Αναφέρει ότι «η προετοιμασία ήταν ασυνεπής και υποχρηματοδοτούμενη, το σύστημα συναγερμού ήταν πολύ αργό και πολύ μετριοπαθές, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ήταν ανεπαρκής. Καταλήγει δε στο συμπέρασμα ότι η “απάντηση” που δόθηκε έχει επιδεινώσει τις ανισότητες αναφερόμενη στην ανισοκατανομή των ποσοτήτων των εμβολίων. Η παγκόσμια πολιτική ηγεσία απουσίαζε. Υπάρχουν πολλές κριτικές για προηγούμενες κρίσεις υγείας που περιλαμβάνουν λογικές συστάσεις. Ωστόσο, κάθονται και πιάνουν σκόνη στα υπόγεια του ΟΗΕ και στα ράφια των κυβερνήσεων» αναφέρουν οι υπογράφουσες την έκθεση.
Η δε Κλαρκ επισημαίνει ότι «υπήρξε συνδυασμός παραγόντων έλλειψης παγκόσμιας ηγεσίας και συνεργασίας, γεωπολιτικών εντάσεων και εθνικισμών, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση ενός πολυπαραγοντικού συστήματος που θα επέτρεπε να διατηρηθούν οι άνθρωποι ασφαλείς!»
Στο δια ταύτα ζητούν μεταξύ άλλων από τις πλούσιες χώρες «να προσφέρουν περισσότερες από 2 δισεκατομμύρια δόσεις εμβολίων ως τα μέσα του 2022, εκ των οποίων τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο ως τον Σεπτέμβριο, σε 92 χώρες με μικρό ή μεσαίο εισόδημα», ζητώντας παράλληλα από τον ΠΟΥ και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου «να καλέσει τις κυβερνήσεις και τις φαρμακοβιομηχανίες να καταλήξουν σε μια συμφωνία εθελοντικής άρσης των πατεντών των εμβολίων και μοιράσματος των τεχνολογικών γνώσεων για την παραγωγή τους προκειμένου να αυξηθεί η παρασκευή εμβολίων κατά της covid-19.»
Η έκθεση φωνάζει: Μειώστε τις ανισότητες! Οργανώστε το κρατικό σύστημα! Σταματήστε τον εθνικισμό! Μη σκέφτεστε μόνο τα κέρδη!
Την ίδια ώρα στον ελληνικό μικρόκοσμο διαπραγματευόμαστε το οκτάωρο (!), κάνουμε κριτική στους υγειονομικούς που δεν εμβολιάστηκαν πάνω από το 82% (όσοι δεν τους δείχνουν με το δάκτυλο ως περίπου αρνητές), αποφασίζουμε το ακαταδίωκτο των μελών της επιτροπής κατά του Cοvid 19 (με 9 στα 11 μέλη της μίας επιτροπής να είναι διορισμένα πολιτικά πρόσωπα που τον Ιανουάριο του 2020 έλεγαν πως ο κορονοϊός είναι μία ήπια ιωσούλα), ενώ μέχρι πρότινος κάποιοι ειρωνεύονταν την άρση των πατεντών.
Δεν θα μπω σε μικροκομματική διελκυστίνδα. Η μεγάλη εικόνα είναι πως είμαστε πολύ μικροί και απρόθυμοι για να ανοίξουμε εμείς το παράθυρο σε ένα καλύτερο μέλλον της ανθρωπότητα. Συνήθως παρακολουθούμε και προσαρμοζόμαστε με καθυστέρηση.
