Ο δεκαετής ορίζοντας του Κυριάκου Μητσοτάκη
Ενθαρρυντική, αισιόδοξη, μαξιμαλιστική ακόμα και εκτός πραγματικότητας. Τέσσερις διαφορετικοί χαρακτηρισμοί τη συνόδευσαν ενόσω την διάβαζα μιλώντας ταυτόχρονα στο τηλέφωνο με τέσσερις διαφορετικές πήγες σε κυβέρνηση, αγορά αλλά και αντιπολίτευση.
Ένας από αυτούς πολύ έμπειρος με κάλεσε να διαβάσω τις τελευταίες παραγράφους πιο προσεκτικά. Λέει λοιπόν ο πρωθυπουργός ολοκληρώνοντας την 45 λεπτών ομιλία του:
"[....] Δεν σας κρύβω όμως ότι ενώ εργαζόμαστε για την καθημερινότητα και το σήμερα προφανώς βρίσκεται πάντα στο μυαλό μας, εξίσου στο μυαλό μου βρίσκεται το αύριο. Όχι το βραχυπρόθεσμο, αλλά το μεσοπρόθεσμο και το μακροπρόθεσμο.
Το σχέδιό μας υπερβαίνει την τετραετία. Διεκδικούμε ένα άλμα προόδου με έκταση δεκαετίας. Γιατί γνωρίζω καλά πλέον τώρα ότι εμείς οι Έλληνες μπορούμε. Έχουμε, λοιπόν, κάθε λόγο και όλες τις δυνάμεις για να διεκδικούμε.
Και για να τελειώσω από εκεί που ξεκίνησε και ο Daniel (εννοεί τον δημοσιογράφο του Economist Daniel Fraclin) , με την ευκαιρία συμπλήρωσης 200 χρόνων από το 1821 θα τολμούσα έναν ακόμα παραλληλισμό. Η Ελληνική Επανάσταση ξεκίνησε το 1821, άνοιξε το δρόμο της ελευθερίας που όμως κατέληξε σε μία άλλη ημερομηνία την οποία δεν την μνημονεύουμε αρκετά συχνά, στον Φεβρουάριο του 1830 όταν ιδρύθηκε και επίσημα το ελληνικό κράτος. Αυτή η διαδρομή κράτησε μία δεκαετία. Έτσι και τώρα είναι στο χέρι μας ως το 2030 να έχουμε χτίσει τη νέα Ελλάδα, κάνοντας τα επόμενα δέκα χρόνια τα καλύτερα της πρόσφατης ιστορίας μας."
10ετής λοιπόν ο ορίζοντας της κυβέρνησης Μητσοτάκη αφού αν ρίξει κάποιος μία ματιά σε όσα προηγούνται στο κείμενο της ομιλίας του Πρωθυπουργού περιέχονται πολλές αιχμές για την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (διχασμός, ψέμα κλπ) που προφανώς κατά τον ίδιο δεν θα μπορούσε να εγγυηθεί την ίδια πορεία με αυτή που έχει ξεκινήσει η δική του κυβέρνηση την τελευταία διετία.
Ειλικρινώς αν ο έμπειρος συνομιλητής μου δεν μου το είχε υποδείξει περισσότερο θα είχα σταθεί στις αναφορές Μητσοτάκη για όσα στοιχεία εγγυώνται ανάπτυξη 4,3% εφέτος και 6% το 2022, τις αναφορές του για Κεινσιανές (κεντρώες δηλαδή) πολιτικές, αλλά και την προτροπή του στα μέλη του ΣΕΒ να αυξήσουν τις απολαβές των εργαζομένων για να τους προσελκύσουν.
Όλα αυτά έχουν ένα ενδιαφέρον και αποτελούν και αντικείμενο κριτικής αμφισβήτησης από την πλευρά της αντιπολίτευσης όμως θεωρώ πως ακόμα πιο ενδεικτικό του κλίματος που υπάρχει στην κυβέρνηση είναι αυτή η αναφορά για τον δεκαετή ορίζοντα.
Οι δημοσκοπήσεις εξάλλου, το κλίμα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τον επιχειρηματικό κόσμο επιτρέπουν αυτού του είδους την αισιοδοξία έστω και αν η κοινωνία έχει πάντα να αντιμετωπίσει στην καθημερινότητά της που είναι δύσκολη.
Μία αντίστοιχη (αισιοδοξία), σε πολύ δυσμενέστερο πάντως οικονομικό κλίμα, είχε αναπτύξει και η κυβέρνηση Τσίπρα από το 2016 και μετά με αποτέλεσμα ακόμα και μία μέρα πριν τις εθνικές εκλογές του 2019 να πιστεύει τις... δημοσκοπήσεις πως μπορεί ακόμα και να ξανακερδίσει.
Σήμερα πάντως η συγκυρία διαμορφώνεται με: το τέταρτο κύμα της πανδημίας να απειλεί ξανά αλλά να μην μπορεί να "ταράξει" την προσδοκία των πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ από το ταμείο ανάκαμψης που δημιουργούν κλίμα ευφορίας τύπου 1995-2005. Μίας δεκαετίας που ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να βάλει την σφραγίδα του. Ο χρόνος θα δείξει και κυρίως τα γεγονότα που είναι πυκνά και συνήθως απρόβλεπτα.
