Κορονοϊός και ερωτική συνεύρεση

Τώρα που «Μένουμε Σπίτι» το θέμα της ερωτικής πράξης μας απασχολεί πλέον σοβαρά αφού πρέπει να κρατάμε σωματικές αποστάσεις από όλους. Μπορούμε να κάνουμε ότι και πριν; Αν ζούμε με τον σύντροφό μας αλλά δεν νοσεί κανένας από τους δύο, είναι οk να συνευρισκόμαστε; Ας δούμε κάποιες απαντήσεις σε ερωτήματα που μας απασχολούν όλες.

Πως μεταδίδεται ο ιός

Γνωρίζουμε φυσικά ότι ο ιός μεταδίδεται με την κοντινή επαφή, από άνθρωπο σε άνθρωπο, με τα σταγονίδια από το βήχα ή το φτέρνισμα. Ο χρόνος επώασης του ιού είναι κατά μέσο όρο πέντε μέρες. Και φυσικά η σεξουαλική πράξη μεταξύ του ζευγαριού εφόσον υπάρχει ανταλλαγή υγρών είναι ένας τρόπος μετάδοσης του ιού. 

Όσο διαρκεί ο κορονοϊός λέμε όχι στην πολυγαμία 

Σε αυτή τη φάση και με τους περιορισμούς που έχουν επιβληθεί χρειάζεται να τονίσουμε ότι πρέπει να απέχουμε από τις πολλαπλές ή/και τις εξωσυζυγικές επαφές. Με άλλα λόγια, ένα άτομο που επιδεικνύει πιο ζωηρές σεξουαλικές συνήθειες χρειάζεται να είναι περισσότερο προσεκτικό και να απέχει αυτή την περίοδο, ως μια ένδειξη ατομικής ευθύνης και προστασίας του εαυτού του και των άλλων. Η μονογαμία δεν μπαίνει στο στόχαστρο, σε αντίθεση μάλλον ενισχύεται διότι η επαφή με τον άνθρωπό μας, μας δίνει ζωή και δρα θεραπευτικά.

Αυξημένα ή μειωμένα σεξουαλικά ένστικτα;

Οι εποχές είναι περίεργες. Η δοκιμασία που περνάμε όλοι αυτή την εποχή μπορεί να οδηγήσει σε άγχος και προβληματισμό, πράγμα που θα έχει επίπτωση και στη σεξουαλική ζωή ενός ζευγαριού. Από την άλλη η εγγύτητα αλλά και αυτή ακριβώς η κατάσταση απομόνωσης μπορεί να ενισχύσει τα σεξουαλικά ένστικτα, κάνοντας το ζευγάρι να αυξάνει τις σεξουαλικές του συναναστροφές ως μια συμπεριφορά ανάκτησης ελέγχου, επικοινωνίας και επιβίωσης.

Τι γίνεται αν νοσήσει ο ένας από κορονοϊό;

Αν ο ένας εκ των δυο συντρόφων τελικά νοσήσει, είναι εξαιρετικά πιθανό ότι εφόσον συγκατοικούν θα νοσήσει και ο άλλος. Είναι αναπόφευκτο. Φυσικά το ανοσοποιητικό σύστημα του καθενός είναι ξεχωριστό με διαφορετικές αντοχές. Το σωστό πάντως είναι η απομόνωση και φυσικά ο περιορισμός των επαφών. Το θέμα είναι κατά πόσο είναι κάτι τέτοιο εφικτό.

Αυτό που χρειάζεται πάνω από όλα, εκτός από ψυχραιμία και αισιοδοξία, είναι η επαφή με τους δικούς μας ανθρώπους που θα μας δώσει παρηγοριά και δύναμη, ώστε να ξεπεράσουμε αυτήν τη δοκιμασία και να ζήσουμε τα καλύτερα που έρχονται!