Επανάσταση για τον διαβήτη 1: Πέτυχαν πλήρη ίαση με μία ένεση θεραπείας με βλαστοκύτταρα

Η επιστημονική κοινότητα πανηγυρίζει καθώς  ειδικοί πέτυχαν πλήρη ίαση του σοβαρού διαβήτη τύπου 1 με μόνο μία δόση κυτταρικής θεραπείας.

Το Zimislecel έχει τη δυνατότητα να αποκαταστήσει την ικανότητα του σώματος να ρυθμίζει τα επίπεδα γλυκόζης αποκαθιστώντας τη λειτουργία των νησιδιακών κυττάρων του παγκρέατος, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ινσουλίνης που ανταποκρίνεται στη γλυκόζη, σύμφωνα με δελτίο τύπου της Vertex.

Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, τα 10 από τα 12 άτομα στα οποία δοκιμάστηκε η νέα θεραπεία, δεν χρειάστηκε για ένα έτος να κάνουν ούτε μία δόση ινσουλίνης, όταν κάποιοι από αυτούς χρειάζονταν και δύο δόσεις την ημέρα.

Τα δεδομένα παρουσιάστηκαν σε προφορική παρουσίαση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας (ADA) στο Σικάγο, στο πλαίσιο του συμποσίου «Καινοτομία και Πρόοδος στη Θεραπεία Αντικατάστασης Νησιδιακών Κυττάρων που Προέρχονται από Βλαστοκύτταρα» και δημοσιεύθηκαν διαδικτυακά από το New England Journal of Medicine.

Η Ζιμισλεσέλη αποκαθιστά τη ρύθμιση της γλυκόζης

Τα αρχικά αποτελέσματα από την κλινική δοκιμή FORWARD-101 (Φάση 1/2) είναι πολλά υποσχόμενα. Η δοκιμή, που διενεργήθηκε σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 που αντιμετωπίζουν σοβαρή υπογλυκαιμία, εξέτασε την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της ζιμισλεσέλης επί ένα έτος.

Ο Michael R. Rickels, MD, MS, από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, περιέγραψε τη ζιμισλεσέλη ως μια πειραματική κυτταρική θεραπεία βασισμένη σε πλήρως διαφοροποιημένα αλλογενή βλαστικά κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη. Αυτή η θεραπεία χορηγείται με ενδοηπατική έγχυση, υπό ανοσοκαταστολή, με στόχο την αντιμετώπιση επιπλοκών από επαναλαμβανόμενη σοβαρή υπογλυκαιμία.

Η Vertex, η κατασκευάστρια εταιρεία, αναφέρει ότι η ζιμισλεσέλη έχει την ιδιότητα να αποκαταστήσει την ικανότητα του οργανισμού να ρυθμίζει τα επίπεδα γλυκόζης, επαναφέροντας τη λειτουργία των κυττάρων των νησίδων του παγκρέατος και την παραγωγή ινσουλίνης που ανταποκρίνεται στη γλυκόζη.

Τα αποτελέσματα της μελέτης αφορούν σε μια καινοτόμα θεραπεία που χορηγήθηκε σε συγκεκριμένη ομάδα ασθενών με διαβήτη τύπου 1.

Χαρακτηριστικά του πληθυσμού της μελέτης

Η μελέτη επικεντρώθηκε σε ενήλικες με μακροχρόνιο διαβήτη τύπου 1, με τα εξής βασικά χαρακτηριστικά:

• Μέση ηλικία: 42 έτη.
• Φύλο και φυλή: Κυρίως άνδρες, όλοι λευκοί.
• Διάρκεια διαβήτη: Μέσος όρος 22 έτη.
• Υπογλυκαιμία: Τουλάχιστον δύο σοβαρά επεισόδια υπογλυκαιμίας τον προηγούμενο χρόνο.
• Εξάρτηση από ινσουλίνη: Τουλάχιστον 5 χρόνια.
• Γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c): Μεγαλύτερη από 7%.
• C-πεπτίδιο: Μη ανιχνεύσιμα επίπεδα κατά την έναρξη της μελέτης.
• Μειωμένη αντίληψη υπογλυκαιμίας: Αδυναμία αντίληψης της έναρξης της υπογλυκαιμίας.

Προηγούμενη Αγωγή και Θεραπεία στη Μελέτη

Πριν την ένταξή τους στη μελέτη, όλοι οι συμμετέχοντες λάμβαναν κατάλληλη αγωγή για τον διαβήτη και χρησιμοποιούσαν σύστημα συνεχούς παρακολούθησης της γλυκόζης. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 50% χρησιμοποιούσε ήδη αυτόματο σύστημα χορήγησης ινσουλίνης.

Στη μελέτη, οι συμμετέχοντες έλαβαν ζιμισλεσέλ η χορήγηση της οποίας έγινε επιπρόσθετα σε ανοσοκατασταλτική θεραπεία, η οποία δεν περιλάμβανε γλυκοκορτικοειδή.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, μετά την έγχυση ζιμισλεσέλης και οι 12 συμμετέχοντες:

• έδειξαν εμφύτευση και λειτουργία των νησίδων, με παραγωγή ενδογενούς πεπτιδίου C που ανταποκρίνεται στη γλυκόζη, κατά τη διάρκεια ενός έτους παρακολούθησης
• είχαν γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη μικρότερη από 7 και πέρασαν περισσότερο από το 70% του χρόνου τους στο εύρος γλυκόζης-στόχο των 70 mg/dL έως 180 mg/dL
• δεν παρουσίασαν σοβαρά υπογλυκαιμικά επεισόδια από την ημέρα 90 έως το 1 έτος
• μείωση της χρήσης εξωγενούς ινσουλίνης (μέση μείωση της ημερήσιας δόσης: 92%), με 10 από τους 12 συμμετέχοντες (83%) να μην χρειάζονται πλέον εξωγενή ινσουλίνη μετά από 1 έτος
• επίτευξη του πρωταρχικού τελικού σημείου της φάσης 1/2, δηλαδή της εξάλειψης των σοβαρών υπογλυκαιμικών επεισοδίων με γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη κάτω του 7.

«Η κατευθυνόμενη διαφοροποίηση πολυδύναμων βλαστικών κυττάρων σε εξειδικευμένους κυτταρικούς τύπους μπορεί ενδεχομένως να παρέχει μια ανεξάντλητη πηγή ιστών αντικατάστασης για σοβαρές ασθένειες. Η μελέτη μας έδειξε ότι τα νησίδια που προέρχονταν από βλαστικά κύτταρα εμφυτεύτηκαν, παρήγαγαν εξωγενή ινσουλίνη και αποκατέστησαν τη φυσιολογική λειτουργία των νησίδων, οδηγώντας σε βελτιωμένο γλυκαιμικό έλεγχο, εξάλειψη σοβαρών υπογλυκαιμικών επεισοδίων και ανεξαρτησία από την ινσουλίνη σε άτομα με διαβήτη τύπου 1», έγραψαν οι ερευνητές στη NEJM.

Ανεπιθύμητες ενέργειες του φαρμάκου

Το φάρμακο έγινε καλά ανεκτό από τους ασθενείς και οι ερευνητές αναφέρουν ότι δεν εμφανίστηκαν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες που να σχετίζονται με αυτό κατά την περίοδο παρακολούθησης.

Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες

Οι πιο κοινές ανεπιθύμητες ενέργειες που παρατηρήθηκαν ήταν:

• Διάρροια
• Πονοκέφαλος
• Ναυτία

Άλλες παρενέργειες

Επίσης, διαπιστώθηκαν ορισμένες άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως:

• Ουδετεροπενία (μείωση των ουδετερόφιλων, ενός τύπου λευκών αιμοσφαιρίων)
• Παροδικές αυξήσεις στα επίπεδα των ηπατικών αμινοτρανσφερασών (ενδείξεις πιθανής ηπατικής δυσλειτουργίας που ήταν παροδική)
• Μειωμένη νεφρική λειτουργία

Δύο ασθενείς πέθαναν από αιτίες που δεν σχετίζονται με τη θεραπεία με zimislecel.

Το προφίλ ασφάλειας είναι σύμφωνο με την ανοσοκαταστολή, τη διαδικασία έγχυσης και τις επιπλοκές από μακροχρόνιο διαβήτη, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Vertex.