Περικλής Τσιούτσιος: Η σχέση μου με τα ζώα είναι και θεραπευτική

Ο Βασίλης Μόραλης, εικαστικός, ambassador σε θέματα συμπερίληψης στο μη κερδοσκοπικό σωματείο Vision Network Athens, στο πλαίσιο ενημέρωσης και ενεργοποίησης της κοινωνίας σε θέματα ισότιμης πρόσβασης στη διαπολιτισμική δράση, συνάντησε στη Θεσσαλονίκη τον Περικλή Τσιούτσιο, 57 χρονών, πάσχοντα από νεανικό Πάρκινσον.

Ο Περικλής Τσιούτσιος σε πρώτο πρόσωπο:

Σε ηλικία 13-14 χρονών, εμφανίστηκαν τα πρώτα συμπτώματα (κυρίως ελαφρύ τρέμουλο στα άκρα). Σπούδασα στα ΚΑΤΕΕ Ηρακλείου, στο τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων. Μετά πήγα στην σχολή του ΕΟΤ της Αναβύσσου, στο τμήμα Τήρησης Λογαριασμών. Τελικά πήγα σε σχολή Προγραμματιστών /Αναλυτών και ήταν το επάγγελμα που ακολούθησα.

Μια τυπική σημερινή ημέρα ξεκινάει με την πρωινή βόλτα με το σκυλάκο μου, τον Ρίκο. Επιστροφή στο σπίτι και καθαριότητα, τάισμα των γατιών και μετά το δικό μου πρωινό. Η βόλτα επαναλαμβάνεται και το απόγευμα. Στην ρουτίνα της ημέρας σημαντικό κομμάτι είναι η κάθε 4 ώρες λήψη της dopamine. Συνήθως κατά την λήψη της ακολουθεί καμιά ώρα δύσκολη, έως ότου ενεργήσει.

Πριν 7 χρόνια απέκτησα τον νέο μου συγκάτοικο, τον Ρίκο. Τότε ήτανε μικρότερος κι από την χούφτα μου. Μπαίνοντας στο σπίτι μου, μου άλλαξε και την ζωή. Αυτός είναι ο λόγος που κάνω 2 φορές την ημέρα βόλτα, ο λόγος που βγαίνω από το σπίτι. Εξαιτίας του ασχολήθηκα και με την φιλοζωία. Φιλοξενήσαμε μαζί χτυπημένα σκυλάκια, κουτάβια που βρίσκαμε παρατημένα, και όλα ευτυχώς, υιοθετηθήκανε και έχουν μια πολύ καλή ζωή. Τώρα ο Ρίκο έχει για παρέα 3 γατούλες. Τον τυφλό Τσίκο, που ταίριαξε με την αλανιάρα Μπουμπού, τα δυό τους είναι κολλητάρια, και τον πανέμορφο Πέρη, που βρέθηκε χτυπημένος και χρειάστηκε να χειρουργηθεί 2 φορές.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως η σχέση μου με τα ζώα είναι και θεραπευτική, αφού ο Ρίκο με βγάζει 2 φορές την ημέρα βόλτα και περπατάμε, πέρα από την άπειρη αγάπη που μου δίνει. Ενώ οι γάτες την αγάπη που μου δείχνουν όταν έρχονται και μου τρίβονται με γαληνεύουν με το χουρχουρητό τους.

Η νόσος του Πάρκινσον μπορεί να εκδηλωθεί σε κάθε ηλικία. Περιγράφεται όμως ως νεανικό Πάρκινσον ή νεανικός παρκινσονισμός όταν εκδηλώνεται πριν από την ηλικία των 40 ετών. Υπολογίζεται ότι το 5-10% όλων των περιστατικών της νόσου εκδηλώνονται σε νεαρούς ενήλικες, με τους άνδρες να προσβάλλονται συχνότερα από τις γυναίκες (η αναλογία είναι 1,7 άνδρες προς 1 γυναίκα). Μελέτες έχουν δείξει ότι στην ανάπτυξη του νεανικού Πάρκινσον τα γονίδια παίζουν ισχυρότερο ρόλο απ’ ό,τι στα περιστατικά που αφορούν άτομα ηλικίας άνω των 40 ετών. Στους νεαρούς πάσχοντες από νόσο Πάρκινσον, τα συμπτώματα και η ανταπόκριση στις φαρμακευτικές θεραπείες μπορεί να είναι κάπως διαφορετικά απ’ ό,τι στους πιο ηλικιωμένους ασθενείς. Στην πραγματικότητα, τα πρώτα σημάδια της νόσου στις ηλικίες άνω των 50 ετών είναι κυρίως η βραδυκινησία, η απώλεια της όσφρησης και τα «ζωντανά» όνειρα στη διάρκεια του ύπνου. Στους νεαρούς ασθενείς, όμως, αυτό που συνήθως εμφανίζεται πρώτα είναι δυστονία και έντονος πόνος στον ώμο που επιμένει για μήνες. Η διάγνωση καθυστερεί και μπορεί να περάσουν μήνες ή ακόμα και χρόνια έως ότου γίνει. Μάλιστα έχει βρεθεί πως η καθυστέρηση στη διάγνωση μπορεί να φθάσει τα 4-8 χρόνια!

Πέραν της φαρμακευτικής αγωγής που βασίζεται στην ντοπαμίνη και για πιο προχωρημένες καταστάσεις της ασθένειας στην Ελλάδα υπάρχουν οι εξής επεμβατικές μέθοδοι: η αντλία συνεχούς έγχυσης ντοπαμίνης, η πένα απομορφίνης (APO-go PEN), η αντλία απομορφίνης (APO-go PFS) ή εμφύτευση νευροδιεγέρτη (Deep Brain Stimulation, DBS).

[caption id="attachment_1802639" align="alignnone" width="423"] Επιμέλεια: Βασίλης Μόραλης, εικαστικός, ambassador σε θέματα συμπερίληψης στο μη κερδοσκοπικό σωματείο Vision Network Athens[/caption]

Συνεργασία Flash.gr με μη κερδοσκοπικό σωματείο Vision Network Athens