Καρτ ποστάλ έφτασε στον προορισμό της με καθυστέρηση... 72 χρόνων
Την περασμένη εβδομάδα, ο Μπολ δέχτηκε τηλεφώνημα από τον δημοσιογράφο Τομ Κόλινς της Times, που του είπε ότι είχε βρεθεί μια κάρτα που πιθανότατα είχε στείλει το 1953.
Μια καρτ ποστάλ που ταχυδρομήθηκε από την έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη το 1953, βρέθηκε ξαφνικά στο ταχυδρομείο της Οτάβα στο Ιλινόις, προκαλώντας συγκίνηση και απορία. Η κάρτα, που είχε χαθεί επί δεκαετίες, κατάφερε τελικά να φτάσει στον αποστολέα της - 72 χρόνια αργότερα.
Η κάρτα ήταν απευθυνόμενη στον πάστορα F.E. Ball και την οικογένειά του. Όταν όμως εντοπίστηκε, η οικογένεια δεν ζούσε πλέον στη συγκεκριμένη διεύθυνση. Ο ταχυδρόμος Μαρκ Τόμσον αποφάσισε να μην την αφήσει να χαθεί ξανά και ξεκίνησε έρευνα για να βρεθεί ο παραλήπτης ή κάποιος απόγονος, αναφέρει το CNN.
Η ιστορία τράβηξε το ενδιαφέρον τοπικών δημοσιογράφων και ερευνητών γενεαλογίας, που μέσα από παλιά αρχεία και εφημερίδες ανακάλυψαν ότι πίσω από την υπογραφή «Alan» κρυβόταν ο δρ. Άλαν Μπολ, σήμερα 88 ετών και συνταξιούχος, ο οποίος ζει στο Σάντποϊντ του Άινταχο.
Ο Μπολ θυμήθηκε πως είχε στείλει την κάρτα το καλοκαίρι του 1953, όταν ταξίδευε μέσω Νέας Υόρκης για το Πουέρτο Ρίκο. Είχε σταματήσει στο νεόκτιστο τότε κτίριο του ΟΗΕ, όπου κόλλησε ένα γραμματόσημο των δύο σεντ και έγραψε στους γονείς του: «Έφτασα μέχρι τη Νέα Υόρκη».
«Συγγνώμη για την καθυστέρηση»
Την περασμένη εβδομάδα, ο Μπολ δέχτηκε τηλεφώνημα από τον δημοσιογράφο Τομ Κόλινς της Times, που του είπε ότι είχε βρεθεί μια κάρτα που πιθανότατα είχε στείλει το 1953.
«Όταν το άκουσα, νομίζω απλώς ξέσπασα στα γέλια», είπε ο Μπολ, εξηγώντας ότι ήταν κάτι τόσο παράξενο και απροσδόκητο.
Όταν τελικά η κάρτα έφτασε στα χέρια του, ένας υπάλληλος του ταχυδρομείου στο Σάντποϊντ του την παρέδωσε χαμογελώντας και λέγοντας: «Συγγνώμη για την καθυστέρηση».
Ο Μπολ γέλασε ξανά, μην μπορώντας να πιστέψει πως μια κάρτα που είχε γράψει ως έφηβος επέστρεψε σε εκείνον σχεδόν τρεις γενιές αργότερα.
Μέχρι να «επιστραφεί επισήμως στον αποστολέα», το καρτ ποστάλ είχε διανύσει τουλάχιστον 4.000 χιλιόμετρα στις ΗΠΑ - χάρη σε έναν ταχυδρόμο, δημοσιογράφους και μια ομάδα γενεαλόγων που του το έφεραν πίσω, κλείνοντας τον κύκλο ενός μηνύματος που κανείς δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι έλειπε.
