Ο Γιώργος Βελέντζας  ήταν ο ηθοποιός  του παλιού ελληνικού κινηματογράφου που αν και είχε ρεκόρ συμμετοχών- έχει παίξει σε πάνω από 200 ταινίες- ήταν πάντα δευτεραγωνιστής, που στάθηκε ωστόσο επάξια δίπλα σε όλους τους μεγάλους πρωταγωνιστές. Μάγκας και χωροφύλακας μέχρι στρατιωτικός και γιατρός, δεν ήταν και πολλοί οι ρόλοι που δεν ερμήνευσε ο μεγάλος καρατερίστας μας στο πανί, ρόλοι που τον καθιέρωσαν ως μια από τις πιο χαρακτηριστικότερες μορφές του ελληνικού κινηματογράφου!

Ποιος δεν τον θυμάται στο ανεπανάληπτο φιλμ «Της κακομοίρας» να κάνει τον μόρτη Μήτσο ή τον χωροφύλακα στον «Έναν βλάκα και μισό»; Ο κορυφαίος δευτεραγωνιστής Γιώργος Βελέντζας έγινε μια από τις εμβληματικότερες φυσιογνωμίες της χρυσής εποχής του εμπορικού μας σινεμά, αποτελώντας αναπόσπαστο «γρανάζι» της εγχώριας showbiz.

Πόσο αναπόσπαστο; Τόσο που οι 209 ταινίες του δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας! Οι ιστορικοί του ελληνικού σινεμά ερίζουν ακόμα για το αν ήταν ο Διανέλλος ή ο Βελέντζας ο απόλυτος ρέκορντμαν συμμετοχών, καθώς τα στοιχεία δεν συμφωνούν. Σύμφωνα πάντως με νεότερη καταμέτρηση, φαίνεται πως ο Βελέντζας των 209 φιλμ αφήνει πίσω του τον Λαυρέντη Διανέλλο των 195 ταινιών, δρέποντας δάφνες ως ρέκορντμαν της λεγόμενης Χρυσής Εποχής του ελληνικού πανιού!

Άλλος ένας αφανής βασιλιάς του ελληνικού σινεμά δηλαδή, που παρά τους δεύτερους ρόλους που ενσάρκωσε μονίμως, ο Βελέντζας  έπαιξε τα πάντα σε σανίδι και πανί, συνεργάστηκε με τους πάντες και άφησε παρακαταθήκη μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες του ελληνικού θεάματος.

«Είμαι ο τελευταίος της γενιάς του Θανάση Βέγγου. Ξέρετε, εμένα κολλητοί μου ήταν ο Βέγγος και ο Χατζηχρήστος. Με αυτούς λαχταρούσα να παίξω, ρίχναμε πολύ γέλιο. Ταιριάζαμε. Δουλέψαμε πολύ μαζί. Με τον Θανάση πήγαμε περιοδεία έξι φορές στην Αυστραλία», συνήθιζε να λέει με το γνώριμο χαμόγελό του.

Η παραγωγικότατη καριέρα του έφτασε σε μας από τις καραβιές των κινηματογραφικών του παραγωγών, αν και στα χρόνια του ο Βελέντζας μάγευε και τα θέατρα, έχοντας κάπου 500 θεατρικά έργα να προσυπογράφουν τη σπουδαία σταδιοδρομία του! Αν και οι περιπέτειές του στην ελληνική showbiz δεν εξαντλούνται εδώ, καθώς ο ηθοποιός δάνεισε τη φωνή του σε επίσης πάμπολλες ταινίες και ραδιοφωνικές εκπομπές, αλλά και μεταγλωττισμένα προγράμματα της ελληνικής τηλεόρασης (με χαρακτηριστικότερο όλων το «Μικρό σπίτι στο λιβάδι»!).

Κουμπάρος της Βέμπο (τον πάντρεψε) και του Ξανθόπουλου (του βάφτισε τον μοναχογιό) και κολλητός του Βέγγου και του Χατζηχρήστου, ο παντοτινός δευτεραγωνιστής του κινηματογράφου και του θεάτρου μας στάθηκε επάξια δίπλα σε όλους τους μεγάλους πρωταγωνιστές και έγινε ένα από τα πιο οικεία και αγαπητά κινηματογραφικά πρόσωπα της χώρας μας…

Tα πρώτα χρόνια του ηθοποιού

Ο Γιώργος Βελέντζας γεννιέται στις 4 Δεκεμβρίου 1927 στην Αθήνα μέσα σε οικογένεια με καταγωγή από το Διχώρι Φωκίδας. Για τα παιδικά του χρόνια δεν είναι και πολλά γνωστά, ξέρουμε πάντως πως μεγάλωσε στην περιοχή του Αγίου Θωμά Αμπελοκήπων και πως η Κατοχή τον ανάγκασε να σταματήσει το σχολείο για να βγει στη βιοπάλη.

Όπως αποκάλυψε ο γιος του Θανάσης, ο Βελέντζας επέστρεψε μεταπολεμικά στο σχολείο για να πάρει το απολυτήριο έχοντας πια μπόλικα χρονάκια δουλειάς στις πλάτες του (εργαζόταν σε αποθήκη της Ομόνοιας). Μια ωραία πρωία, ο νεαρός Γιώργος περνά έξω από την εταιρία παραγωγής Νόβακ Φιλμ και βλέπει την επιγραφή «Ζητείται μικρός». Περνώντας το κατώφλι, ήξερε ότι θα γινόταν ηθοποιός!

Κι έτσι θα βρεθεί στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, όπου θα ανέβει στις μεγαλύτερες θεατρικές σκηνές όντας σπουδαστής ακόμα. Το ντεμπούτο του θα γίνει το 1948, στην παράσταση «Η απαγωγή της Σμαράγδως» που ανέβασε ο θίασος Β. Αργυρόπουλου…

Θεατρική και κινηματογραφική καριέρα

Το φιντάνι γίνεται δεκτό με ενθουσιασμό τόσο από το θεατρόφιλο κοινό όσο και τη θεατρική κοινότητα και ήδη από τα πρώτα χρόνια του στο σανίδι συνεργάζεται με τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου: από τον θίασο της Βέμπο, των Αυλωνίτη-Βασιλειάδου-Ρίζου και των Χορν-Λαμπέτη μέχρι τον Βουτσά, τον Χατζηχρήστο, τον Βέγγο και τόσους ακόμα.

Έχει βέβαια περιδιαβεί την Ελλάδα με τα θεατρικά μπουλούκια αποκτώντας μεγάλη εμπειρία στην επαφή με το κοινό. Κι έτσι όταν ο Μ.Κατράκης ίδρυσε το Λαϊκό Θέατρό του, σπεύδει να τον εντάξει στον θίασό του, όπου θα παραμείνει για τέσσερα χρόνια. Μετά συνεργάστηκε με όλους και από το 1979-1992 ήταν μόνιμο μέλος του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, ερμηνεύοντας νέους και εξίσου σημαντικούς ρόλους σε 26 παραστάσεις. «Αμέσως μου έκαναν προτάσεις ο ένας θίασος μετά τον άλλον. Έπαιξα με όλους. Μικρούς και μεγάλους ρόλους, όλους τους αγάπησα».

Παρά το γεγονός ότι έγινε ευρύτερα γνωστός από τον κινηματογράφο, ο Βελέντζας άφησε βαθιά το στίγμα του στα θεατρικά πράγματα της χώρας μας, παραμένοντας ενεργός και δραστήριος μέχρι τα τελευταία του χρόνια. Η στερνή του συμμετοχή ήταν το 2011, από το μετερίζι του Εθνικού Θεάτρου, όταν έπαιξε στον «Βασιλικό» του Μάτεσι, ολοκληρώνοντας έτσι μια πλούσια καριέρα στο σανίδι που απλώθηκε σε 60 χρόνια δράσης και 500 θεατρικά, φιλοτεχνώντας ένα απίστευτο ρεπερτόριο που θα ζήλευε κάθε ηθοποιός!

«Τρομερή εμπειρία και απίστευτο χειροκρότημα. Μου έδωσε ζωή αυτή η τελευταία παράσταση», είπε χαρακτηριστικά για το πέσιμο της θεατρικής αυλαίας.

Το 1948, την ώρα που υπογράφει το συμβόλαιο για το πρώτο του θεατρικό, έρχεται και το κινηματογραφικό ντεμπούτο του. Ήταν το πολεμικό δράμα του παραγωγού και σκηνοθέτη Μαυρίκιου Νόβακ «Οχυρό 27» που του άνοιξε τις κινηματογραφικές πόρτες, για να μην ξανακλείσουν έκτοτε ποτέ!

«Παίξαμε σε εκατοντάδες ταινίες και δεν παίρναμε λεφτά. Ελάχιστα. Ψίχουλα. Γυρίζαμε τη μία μετά την άλλη. Όπου με καλούσαν, πήγαινα. Είχα οικογένεια και έπρεπε να τη ζήσω». Κι έτσι θα βρεθεί να παίζει σε περισσότερες από 200 ταινίες του παλιού καλού σινεμά, όντας ένας ηθοποιός που έκανε τους δεύτερους ρόλους να λάμπουν.

Πηγή:ellinikoskinimatografos