Μέση Ανατολή - Washington Post: Γιατί το Ισραήλ επέλεξε το συγκεκριμένο πλήγμα στο Ιράν – Τα κέρδη του και οι αλλαγές ισορροπιών στη Μέση Ανατολή

Νέα στοιχεία και ενδεχόμενες ανατροπές στη Μέση Ανατολή, αναδεικνύει και υποδηλώνει η πρόσφατη ανταλλαγή πυρών με εναέρια όπλα, ανάμεσα σε Ισραήλ και Ιράν, σύμφωνα με άρθρο γνώμης του David Ignatius, αρθρογράφου στην Washington Post.

Όπως γράφει στην ανάλυσή του, αυτό που φαίνεται είναι μια αλλαγή στη στρατηγική του Ισραήλ. Η κλιμάκωση της σύγκρουσης ανάμεσα σε Ισραήλ και Ιράν, δύο χώρες από τις πιο βαριά οπλισμένες στη Μέση Ανατολή, σήμανε παγκόσμιο συναγερμό για το ενδεχόμενο μίας άμεσης εμπλοκής των δύο αντιπάλων που θα οδηγούσε σε διάχυση του πολέμου στην ευρύτερη περιοχή.

Αν και οι δύο αντίπαλοι έχουν εμπλακεί εδώ και δεκαετίες σε έναν σκιώδη πόλεμο, απέφευγαν μέχρι σήμερα την κλιμάκωση μέσω απευθείας σύγκρουσης, με το Ιράν, κυρίως, να επιλέγει επιθέσεις μέσω πληρεξουσίων του οργανώσεων.

Οι ισορροπίες ανετράπησαν όταν το Ιράν εξαπέλυσε την πρώτη άμεση επίθεση το προηγούμενο Σαββατοκύριακο με περισσότερους από 300 πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη με το Ισραήλ να απαντά, μετά από διπλωματικές προσπάθειες των συμμάχων του με μία περιορισμένης κλίμακας επίθεση.

Η περιορισμένης κλίμακας ισραηλινή απάντηση ενδεχομένως να καταδεικνύει μια αλλαγή στάσης: την απόφαση του Ισραήλ να αναδιαμορφώσει διακριτικά τη στρατηγική του για την αποτροπή του Ιράν και των υποστηριζόμενων από την Τεχεράνη ομάδων, Χαμάς και Χεζμπολάχ. Η ισραηλινή αποτροπή συνήθως συνίσταται στη μαζική χρήση επιθετικής στρατιωτικής δύναμης.

Αυτή τη φορά όμως επέλεξε διαφορετική στρατηγική. Όταν το Ιράν εκτόξευσε ένα μπαράζ πυραύλων και drone το περασμένο Σαββατοκύριακο σε αντίποινα για το χτύπημα του Ισραήλ την 1η Απριλίου εναντίον Ιρανών στρατιωτικών ηγετών στη Δαμασκό της Συρίας, το Ισραήλ χρησιμοποίησε το αμυντικό του σύστημα Iron Dome και τη βοήθεια των συμμάχων για να απορροφήσει το πλήγμα. Η σχεδόν ολοκληρωτική αναχαίτιση της ιρανικής επίθεσης αποτέλεσε μια εκπληκτική επίδειξη αντιπυραυλικής άμυνας.

Η εξαγγελθείσα απάντηση του Ισραήλ ήρθε νωρίς την Παρασκευή. Σύμφωνα με ισραηλινές αναφορές η αεροπορία επιτέθηκε σε τοποθεσία κοντά σε μερικές από τις μεγαλύτερες πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, οι οποίες δεν υπέστησαν ζημιές, σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας. Αλλά το Ισραήλ έστειλε το μήνυμα ότι μπορεί να διεισδύσει στην ιρανική αεράμυνα και να χτυπήσει στρατηγικούς στόχους όταν το θέλει.

Το Ισραήλ ήθελε να έχει τον τελευταίο λόγο σε αυτή τη σύγκρουση και φαίνεται ότι τα κατάφερε. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε την Παρασκευή, μετά από συνομιλίες με αξιωματούχους στην Τεχεράνη, ότι «το Ιράν δεν επιθυμεί μια κλιμάκωση». Το Ιράν δημοσίως υποβάθμισε την ισραηλινή επίθεση, αλλά, σύμφωνα με τον αρθρογράφο της Washington Post, το Ισραήλ έδειξε ότι μπορεί να χτυπήσει όποτε θέλει, σε αυτή την περίπτωση, αλλά την επόμενη φορά, ίσως όχι. Υπό αυτή την έννοια, το Ισραήλ διατήρησε αυτό που οι στρατηγοί αποκαλούν «κυριαρχία κλιμάκωσης». Έδωσε το πρώτο χτύπημα και το τελευταίο.

Το ερώτημα που τίθεται ευλόγως γιατί το Ισραήλ επέδειξε αυτοσυγκράτηση, την ώρα που τα γεράκια της ισραηλινής κυβέρνησης ούρλιαζαν για ολοκληρωτική επίθεση;  Το Ισραήλ φιλοδοξεί να αναδειχθεί στην ηγέτιδα δύναμη του περιφερειακού συνασπισμού κατά του Ιράν γράφει ο David Ignatius και εξηγεί: Στη μετρημένη απάντησή του, φαίνεται να ζυγίζει τα συμφέροντα των συμμάχων του σε αυτόν τον συνασπισμό – Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιορδανία – που όλοι παρείχαν αθόρυβα βοήθεια στην αποτροπή της ιρανικής επίθεσης του περασμένου Σαββατοκύριακου.

Αυτό θα ισοδυναμούσε με μια αλλαγή παραδείγματος για το Ισραήλ. Αντί να βλέπει τον εαυτό του ως το μαχόμενο εβραϊκό κράτος που πολεμά μόνο του για την επιβίωσή του ενάντια σε Άραβες και Μουσουλμάνους εχθρούς, το Ισραήλ αναγνωρίζει ότι έχει συμμάχους. Στην κορυφή της λίστας, όπως πάντα, βρίσκονται οι Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά στη συμμαχία με την Αμερική έχουν προστεθεί αραβικά κράτη που αντιτίθενται στο Ιράν και τους πληρεξούσιούς του όσο και οι Ισραηλινοί.

Αυτό είναι το νέο σχήμα της Μέσης Ανατολής, προς το παρόν, τουλάχιστον, αυτή η φιλία μεταξύ του Ισραήλ και των πρώην αντιπάλων του στην περιοχή πρέπει να παραμείνει ανεπίσημη.
Παράλληλα, η αναχαίτιση της ιρανικής επίθεσης την περασμένη εβδομάδα έρχεται να προσθέσει ένα ακόμα πλεονέκτημα στο Ισραήλ, εκείνο του θύματος, αλλά και της δύναμης που κατέχει υψηλής τεχνολογίας άμυνα. Αυτή είναι μια ευπρόσδεκτη ανατροπή, μετά από έξι μήνες εξαντλητικής μάχης κατά της Χαμάς στη Γάζα που αμαύρωσε σοβαρά τη διεθνή φήμη του Ισραήλ.