Νοτοπούλου: Γιατί επιτρέψαμε σε ένα τύπο όπως ο Κασσελάκης να αλώσει το κόμμα μας;

Σαφείς αιχμές προς όσους υποστήριξαν ή ανέχθηκαν τον Στέφανο Κασσελάκη, άφησε η Κατερίνα Νοτοπούλου, κατά τη τοποθέτηση της στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.

«Πώς και γιατί επιτρέψαμε σε ένα τύπο όπως ο Κασσελάκης να αλώσει το κόμμα μας; Γιατί σωπάσαμε για απαράδεκτα μεγάλο διάστημα για το απαράδεκτο καθεστώς Κασσελάκη;

Γιατί στελέχη του κόμματος με αγωνιστική πορεία αρνήθηκαν να βάλουμε τέλος στη διαλυτική κατάσταση, πριν αυτή φτάσει στο απροχώρητο; Γιατί δε γίνονται σήμερα παραδοχές για αυτό που μας εξέθεσε όλες και όλους και κυρίως εξέθεσε πολύ σοβαρά, ίσως και ανεπανόρθωτα, το κόμμα για το οποίο ήμασταν υπερήφανοι;», σημείωσε η βουλευτής Θεσσαλονίκης.

Αναλυτικά η τοποθέτηση της Κατερίνας Νοτοπούλου:

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Είμαστε μέλη του κόμματος που δυνάμωσε μέσα στις γειτονιές, στα κινήματα, στο συνδικαλισμό, στις συλλογικότητες. Που ένωσαν και ενώσαμε δυνάμεις και αγώνες. Όταν οι καιροί δυσκόλευαν, όταν η αδικία έμοιαζε ανίκητη.Ο δρόμος ποτέ δεν ήταν εύκολος.

·Είναι όμως πάντα ίδιος ο λόγος που ήμασταν και είμαστε εδώ.Γιατί μας ένοιαζε και μας νοιάζει. Γιατί θέλουμε να εκλείψει η αδικία. Πιστεύουμε πως μαζί μπορούμε.
 
• Με τον Αλέξη Τσίπρα ενώθηκε η Αριστερά, ο προοδευτικός κόσμος, τα κινήματα και η κοινωνία, παλέψαμε με την ψυχή μας με αλήθειες και κόστος και στις πιο σκληρές μάχες η κοινωνία επανέκτησε την Αξιοπρέπεια της και η χώρα προοπτική.

·Σήμερα, το καθεστώς Μητσοτάκη οδηγεί την οικονομία σε τοίχο, μεγαλώνει τις αντιθέσεις, διαβρώνει τη δημόσια Υγεία, καταδιώκει τη δημόσια Παιδεία, παραβιάζει το Σύνταγμα, επιδίδεται σε διαφθορά και συγκάλυψη σκανδάλων, με αποκορύφωμα τη συγκαλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, πληγώνει καθημερινά τη δημοκρατία.
 
·Οδηγώντας την κοινωνία, με την έλλειψη αποτελεσματικής αντιπολίτευσης,
στην απογοήτευση, την παράλυση, την επικράτηση του στερεότυπου ότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει.
 
· ερωτήματα:

Έχουμε ως ΣΥΡΙΖΑ τη σπίθα που μπορεί να ανάψει τη φωτιά της κοινωνικής διεκδίκησης;

Πώς θα μας ακούσουν εκείνοι που γύρισαν την πλάτη στο πολιτικό σύστημα;

 ·Με κάθε σεβασμό στον πρόεδρο και τα στελέχη , παρακολουθώντας την προηγούμενη συζήτηση και κυρίως τις εισηγήσεις του συνεδρίου νομίζω πως είμαστε εθισμένοι στις απαντήσεις.
·ΑΛΛΑ σήμερα για τον ΣΥΡΙΖΑ,για όλους εμάς, είναι εποχή ερωτήσεων, που συμπυκνώνουν την αγωνία μας για το αύριο.

·Και η γνώμη μου είναι ότι επιμένουμε σε στερεότυπα απαντήσεων,
ακόμα χειρότερα σε φραστικές ενέσεις αισιοδοξίας, αποφεύγοντας να θέσουμε και να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σεκρίσιμα ερωτήματα.
 
·Δεν είμαστε εδώ για να παρακολουθούμε ήττες αλλά για να δίνουμε νικηφόρους αγώνες. Δεν είμαστε εδώ για να συντηρούμε κομματικούς μηχανισμούς αλλά να δυναμώνει η φωνή της κοινωνίας. Δεν είμαστε εδώ για να συντηρήσουμε την αδράνεια, είναι ανάγκη το ασυμβίβαστο μεταξύ πολιτικών στελεχών και επαγγελματικων στελεχών.
 
·Καταθέτω λοιπόν τα ερωτήματα όπως εγώ τα αντιλαμβάνομαι.

Και όπως βασανίζουν, κατά τη γνώμη μου όχι μόνο πολλούς από τους συνέδρους, αλλά και την πλειοψηφία των μελών του κόμματος.Όσων επιμένουν και συμμετέχουν στις διαδικασίες μας, αλλά και όσων μας έχουν γυρίσει απογοητευμένοι την πλάτη.

 ·Πώς και γιατί επιτρέψαμε σε ένα τύπο όπως ο Κασσελάκης να αλώσει το κόμμα μας;
·Γιατί σωπάσαμε για απαράδεκτα μεγάλο διάστημα
για το απαράδεκτο καθεστώς Κασσελάκη;
 ·Γιατί στελέχη του κόμματος με αγωνιστική πορεία αρνήθηκαν να βάλουμε τέλος στη διαλυτική κατάσταση, πριν αυτή φτάσει στο απροχώρητο;
·Γιατί δε γίνονται σήμερα παραδοχές για αυτό
που μας εξέθεσε όλες και όλους και κυρίως εξέθεσε πολύ σοβαρά, ίσως και ανεπανόρθωτα, το κόμμα για το οποίο ήμασταν υπερήφανοι;
·Αυτήν την ιστορία πρέπει να την αφήσουμε πίσω, συντρόφισσες και σύντροφοι.
συμφωνώ. Αλλά δε θα τα καταφέρουμε πριν ξεδιαλύνουμε τα πώς και τα γιατί. Πριν φωτίσουμε τις αιτίες που μας οδήγησαν σε ένα τέτοιο κατήφορο.

·Γιατί αν δεν απαντήσουμε σε όλα αυτά με ειλικρίνεια και αυτοκριτική διάθεση,
πολύ φοβάμαι ότι η νέα αρχή που όλοι θέλουμε θα παραμείνει απλώς μια ευχή.
·Και ίσως η ιστορία να επαναλαμβάνεται ως φάρσα ακόμα και επάνω στα πιο κρίσιμα θέματα.
·Και γιατί, αν δεν μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε με θάρρος πολιτικό και προσωπικό αυτό το καταστροφικό χτες, δεν είμαι σίγουρη ότι θα υπάρχουμε ως αξιόλογη πολιτική δύναμη της Αριστεράς αύριο.
 
·Οφείλουμε να προβληματιστούμε σοβαρά,συντρόφισσες και σύντροφοι, Φυσικά δε παρατήσουμε ούτε λεπτό τον καθημερινό αγώνα, τόσο στη Βουλή, όσο και στο λαό.
·Και όταν λέω να προβληματιστούμε δεν εννοώ να φορτώσουμε τη σημερινή άσχημη κατάσταση ο ένας στον άλλο. Ούτε να πάρουμε τον αδιέξοδο δρόμο που πήραν οι σύντροφοι της Νέας Αριστεράς. Ούτε όμως να κρύβουμε τα σημερινά προβλήματα, αρκετά χάσαμε χρόνο

•Να αναζητήσουμε, χωρίς αγκυλώσεις και μικροκομματικούς υπολογισμούς,
πώς, με ποιο τρόπο,  με ποια κομματική και κινηματική ταυτότητα,
μπορούμε να συστηθούμε πάλι αποτελεσματικά σε όσους απογοητεύσαμε.
 
·Πώς με ποιο τρόπο, μέσα από ποιους δρόμους,  θα μπορέσουμε να εκφράσουμε όχι μόνο την Αριστερά που σήμερα πενθεί εν μέσω διασπάσεων, αλλά και την κοινωνική πλειοψηφία που θέλουμε να εκφράζουμε και να εκπροσωπούμε.
 
Δεν έχουμε τις απαντήσεις. Όχι μόνο γιατί δεν είναι είναι εύκολες σε μια συγκυρία όπως η σημερινή.
·Αλλά και γιατί δεν τολμήσαμε να κάνουμε τη συζήτηση να αναμετρηθούμε με τον εαυτό μας.

Από το 2023 πήγαμε σε εκλογές προέδρου χωρίς πραγματικά συνέδρια.
 
Ο Κασσελάκης βγήκε επειδή δεν έγινε συνέδριο και ο Κασσελάκης δεν έφυγε μόνο χάρη τον αγώνα κάποιων μελών της ΠΓ, ναι βιώσαμε ασύλληπτο πόλεμο, όπως και άλλοι σύντροφοι της Κεντρικής Επιτροπής, ίσως και ακόμα μεγαλύτερο,
αλλά έφυγε επειδή ο κόσμος ήθελε να υπάρχει Αριστερά.

·Σήμερα, Ανοιχτά και ζητούμενα είναι τα θέματα της συμπεριληπτικής λειτουργίας, της ενεργοποίησης των μελών, της διευρυνσης, της συντροφικότητας, της στήριξης της κοινοβουλευτικής ομάδας και των όργανώσεων. Του πολιτικού σχεδιασμού.
Θα ξαναμπούμε στη λογική  όταν αναδεικνύονται σοβαρά θέματα να αναζητώνται εσωκομματικόι εχθροί;
Σε κάθε ερώτημα δεν απαντά η επίκληση στη σοβαρότητα όμως. Θα κρύβουμε τα ερωτήματα που θέτει η κοινωνία;
  
Προτείνω:

1. Να γίνουν θεματικές σε κάθε περιοχή Πριν μπούμε σε εκλογές οργάνων με λογικές εσωκομματικής διαχείρισης. Οπως είχαμε αποφασίσει και δεν έγινε ούτε προσυνεδριακά.
Να πάμε σε κάθε κοινωνικό χώρο.
Να συνομιλήσουμε και να συνδιαμορφώσουμε, να κινητοποιήσουμετη συμμετοχή.
70.000 ψήφισαν στην εκλογή προέδρου. Γιατί τώρα απήχαν;
Γιατί να επιμένουμε σε διαδικασίες αν δεν ακούμε καν το μήνυμα που στέλνουν τα ίδια μας τα μέλη;
Γιατί να είμαστε λιγότεροι ενώ μπορούμε να γίνουμε περισσότεροι; 
 Θεματικές λοιπόν συναντήσεις πρώτα και κύρια για τα εθνικά θέματα και για το κοινωνικό κράτος.
Γιατί η κοινωνική δικαιοσύνη είναι ο πυρήνας της ύπαρξης μας.
Γιατί οι κοινωνικές ανισότητες είναι μεγαλύτερες από ποτε, και ο πολίτης βιώνει αδικία και εγκατάλειψη και δεν έχουμε δικαίωμα να μιλάμε για τον εαυτό μας πρώτα δε μιλάμε για τους πολίτες.
Προσπαθήσαμε και διαμορφώσαμε εδώ και μήνες μία πρόταση για τη στεγαστική πολιτική, ολιστική και σύγχρονη. Πολύ πριν το ΠΑΣΟΚ.
Την παρουσιάσαμε με καθυστέρηση για ένα ζήτημα τόσο ασφυκτικό,
που η ελληνική κοινωνία δινει 40% διαθεσιμου εισοδήματος σε έξοδα στέγης και 80% νεων ζουν στο παιδικό δωμάτιο;
Να μιλήσουμε αποτελεσματικά για τη φτώχεια και την παιδική προστασία, η κοινωνική πολιτική είναι ο τόπος ευρύτερης συμφωνίας των προοδευτικών δυνάμεων μέσα από αυτήν να διαμορφωθούν συμμαχίες και κοινές διεκδικήσεις.
Σήμερα τί κάνουμε για να περάσει η πρότασή μας στο κόσμο;
 
2. Να προχωρήσουμε σε δημοψηφίσματα για να ενεργοποιήσουμε και να φέρουμε τα μέλη κοντά μας. Προτείνω να δώσουμε χώρο και να ακούσουμε την κοινωνία, τους συνδικαλιστές τον κόσμο μας

3. Να ενεργοποιήσουμε το παρατηρητήριο που προβλέπει το καταστατικό αλλά και
4. να βρούμε το θάρρος,
όπως έκανε η Αριστερά σε άλλες εποχές,
να αναμετρηθούμε με το πρόσφατο παρελθόν και το παρόν μας
Να αλλάξουμε εκ βάθρων ότι έχει κλείσει τον κύκλο του.  
 Να τολμήσουμε να δημιουργήσουμε το μέλλον μας.
Και δεν πρόκειται να αλλάξουν όσα θέλουμε να αλλάξουμε, αν δεν «εφεύρουμε», δεν κατασκευάσουμε με φαντασία και τόλμη, το εργαλείο, το όπλο, το μοχλό που θα μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα.