Ο θρυλικός Καρλ Λιούις στο πλευρό του Τεντόγλου για το θέμα της βαλβίδας: Πρέπει να ακούμε τους αθλητές

«Αν περάσει αυτή η αλλαγή, θα σταματήσω το μήκος και θα κάνω τριπλούν» είπε ο Μίλτος Τεντόγλου μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο μήκος στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου της Γλασκόβης και προκάλεσε... σεισμό.

Ο Έλληνας χρυσός Ολυμπιονίκης είναι αντίθετος στα σχέδια της παγκόσμιας ομοσπονδίας να... καταργήσει δοκιμαστικά την βαλβίδα (η ταινία που πατούν οι αθλητές πριν κάνουν το άλμα) και να δημιουργήσει μια ζώνη απογείωσης, όπου θα καταγράφεται το τελικό πάτημα του αθλητή και η καταμέτρηση του άλματος θα ξεκινά από εκείνο το σημείο.

Αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπάρχουν άκυρα άλματα και αλλάζει οριστικά την μορφή του αγωνίσματος. Ο Μίλτος Τεντόγλου εξήγησε στις δηλώσεις του γιατί διαφωνεί:« Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θέλουν να μετρούν τα άλματα από το σημείο που πηδάμε. Έτσι το αγώνισμα χάνει τη δυσκολία του. Όλοι μπορούν να πηδήξουν απλά μήκος, αλλά η προσέγγιση και το πάτημα είναι το δύσκολο κομμάτι και αυτό θέλουν να τον αφαιρέσουν».

Η δήλωσή του προκάλεσε αντιδράσεις στον χώρο του στίβου και έκανε και τον Καρλ Λιούις να πάρει θέση. Ο θρυλικός Αμερικανός με τα 9 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια στα σπριντ, στις σκυτάλες και στο μήκος "ανέβασε" στο X τις δηλώσεις του Τεντόγλου και σχολίασε:

«Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να συμβουλευόμαστε τους αθλητές. Δεν θα συμφωνούσαν ποτέ με αυτήν την αλλαγή μορφής. Έχω ακούσει τόσες απόψεις αλλά όχι από τους άλτες. Τώρα, κάθε άλτης πρέπει να μιλήσει και να τους κάνει να καταλάβουν ότι δεν θα δεχτούν αυτές τις αλλαγές».

Το σίγουρο είναι ότι αυτό το θέμα θα συζητηθεί πολύ στο επόμενο διάστημα και μόνο οι αθλητές μπορεί να αλλάξουν την άποψη της ομοσπονδίας.

O Καρλ Λιούις που είναι τεράστια μορφή και του μήκους είχε μείνει 2ος στον τελικό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος του 1991 στο Τόκιο στον οποίο έγινε και το παγκόσμιο ρεκόρ που κρατάει ακόμη και σήμερα.

Το πέτυχε ο Μάικ Πάουελ που πήδηξε στα 8,95μ ενώ ο Καρλ Λιούις έμεινε στα 8,91! Σε εκείνον τον αγώνα ο Λιούις ήταν φαβορί αφού είχε να χάσει 10 χρόνια στο αγώνισμα και είχε κερδίσει το χρυσό το 1984 και το 1988 στους Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά και στα Παγκόσμια πρωταθλήματα του 1983 και του 1987.

Μια αλλαγή στο βωμό του μάρκετινγκ και των... ρεκόρ

Το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι κάτι που προέκυψε ξαφνικά στον χώρο του στίβου, αλλά είναι μια συζήτηση που κρατά εδώ και πολλές δεκαετίες. «Στο παγκόσμιο ανοικτού της Βουδαπέστης το 30% των αλμάτων ήταν άκυρα...», ανεφερε ο CEO της WA Τζόν Ρίτζον θέλοντας να εξηγήσει τους λόγους αυτού του πειράματος χωρίς όμως να πείσει ιδιαίτερα ενώ κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει με πειστικό τρόπο για ποιο λόγο κάθε χρόνο δοκιμάζουν κάτι διαφορετικό στο μήκος... Άλλαξαν τις προδιαγραφές στα παπούτσια (θυμηθείτε τι έγινε πέρσι στην Πολωνία με τον Τεντόγλου), άλλαξαν το μέγεθος των καρφιών στα παπούτσια, κατήργησαν την πλαστελίνη στη βαλβίδα και τώρα θέλουν να καταργήσουν και τη βαλβίδα...

Ίσως η εξήγηση πίσω απ' αυτές τις αλλαγές να βρίσκεται πίσω από το γεγονός ότι την τελευταία εξαετία υπάρχει μόνο ένας αθλητής ο οποίος κατακτά τα πάντα στο μήκος κι αυτός είναι ο Μίλτος Τεντόγλου...

Για τους χορηγούς, το γεγονός ότι σ' ένα άθλημα οι πρωταγωνιστές παραμένουν ίδιοι, χωρίς να υπάρχουν παγκόσμια ρεκόρ και αντιθέτως οι επιδόσεις είναι πιο χαμηλές απ' ότι παλαιότερα, όλα αυτά αποτελούν αιτίες για να βρεθεί χαμηλά στην αξιολόγηση τους και ψηλά στη λίστα με τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν για να αλλάξει αυτή η εικόνα...

Κι αυτό ακριβώς επιχειρεί η WA προβάλλοντας το επιχείρημα της αντικειμενικότητας (το μεγαλύτερο πραγματικά άλμα θα νικά) και προσπερνώντας πολύ εύκολα το ζήτημα της τεχνικής...

Γιατί το να κάνεις το τέλειο πάτημα στη βαλβίδα και να φτάσεις σε μια μεγάλη επίδοση είναι αυτό που ξεχωρίζει τους σπουδαίους αθλητές από τους απλά καλούς... Γιατί το να τελειοποιήσεις το τρέξιμο, τα βήματα και το πάτημα είναι το αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και όχι απλή τύχη...