Πώς ήταν το πραγματικό πρόσωπο του «Αγίου Βασιλείου» - Τι έδειξε νέα μελέτη
Με τη βοήθεια της τεχνολογίας, επιστήμονες κατάφεραν να ξαναζωντανέψουν το πρόσωπο του ανθρώπου που ενέπνευσε τη μορφή του Αγίου Βασιλείου.
Το αληθινό πρόσωπο του ανθρώπου που ενέπνευσε τον Άγιο Βασίλη βλέπει το φως της δημοσιότητας 1.700 χρόνια μετά την ύπαρξή του. Ιατροδικαστική ομάδα στις ΗΠΑ με επικεφαλής τον Cicero Moraes ανακατασκεύασε τη μορφή του από τα λείψανά του.
Στην πραγματικότητα, ο αγαπημένος άγιος των παιδιών ήταν ο Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων, του οποίου η φήμη για τα δώρα ενέπνευσε την ολλανδική λαϊκή φιγούρα του Sinterklaas, που αργότερα απέκτησε την μορφή του Αγίου Βασιλείου στις ΗΠΑ η οποία επικράτησε τελικά παγκοσμίως.
Ωστόσο, καμία απεικόνιση του ανθρώπου πίσω από τον μύθο δεν σώζεται από τη ζωή του, με τις περισσότερες αναπαραστάσεις του να χρονολογούνται αιώνες μετά τον θάνατό του το 343 μ.Χ.
Τώρα μια προσομοίωση του προσώπου του έρχεται στη δημοσιότητα για πρώτη φορά από την εποχή της Ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αφού οι ειδικοί ιατροδικαστές αναπαρέστησαν τα χαρακτηριστικά του χρησιμοποιώντας ως βάση το κρανίο του.
Ο κ. Moraes, επικεφαλής συγγραφέας της νέας μελέτης, μίλησε στη Daily Mail και ανέφερε ότι ήταν ένα «δυνατό και ευγενικό πρόσωπο».
Είπε ότι ήταν επίσης «περίεργα συμβατό» με το «πλατύ πρόσωπο» που περιγράφεται στο ποίημα του 1823, A Visit From St Nicholas, ευρέως γνωστό ως «Twas The Night Before Christmas».
«Το κρανίο έχει μια πολύ στιβαρή εμφάνιση, δημιουργώντας ένα δυνατό πρόσωπο, καθώς οι διαστάσεις του στον οριζόντιο άξονα είναι μεγαλύτερες από τον μέσο όρο. Αυτό το χαρακτηριστικό, σε συνδυασμό με μια πυκνή γενειάδα, θυμίζει πολύ τη φιγούρα που έχουμε στο μυαλό μας όταν σκεφτόμαστε τον Άγιο Βασίλη» σημειώνει χαρακτηριστικά.
Πώς έγινε η προσομοίωση
Ο Moraes εξήγησε ότι «Αρχικά ανακατασκευάσαμε το κρανίο σε 3D χρησιμοποιώντας αυτά τα δεδομένα. Στη συνέχεια, ανιχνεύσαμε το προφίλ του προσώπου χρησιμοποιώντας στατιστικές προβολές. Το συμπληρώσαμε με την τεχνική ανατομικής παραμόρφωσης, στην οποία η τομογραφία του κεφαλιού ενός ζωντανού ανθρώπου προσαρμόζεται έτσι ώστε το κρανίο του εικονικού δότη να ταιριάζει με αυτό του αγίου. Το τελικό πρόσωπο είναι μια παρεμβολή όλων αυτών των πληροφοριών, αναζητώντας ανατομική και στατιστική συνοχή».
Το αποτέλεσμα είναι δύο σετ εικόνων: ένας στόχος σε κλίμακα του γκρι και ένας ακόμη καλλιτεχνικός – προσθέτοντας χαρακτηριστικά όπως γένια και ρούχα, εμπνευσμένα από την εικονογραφία του Αγίου Νικολάου.
Ωστόσο, τα λείψανα του αγίου αποκαλύπτουν περισσότερες πληροφορίες για την κατάσταση της υγείας του. Όπως σημειώνει ο Moraes «Προφανώς υπέφερε από σοβαρή χρόνια αρθρίτιδα στη σπονδυλική στήλη, τη λεκάνη και το κρανίο του έδειξε πάχυνση των οστών που θα μπορούσε να προκαλέσει συχνούς πονοκεφάλους. Σύμφωνα με αυτήν την πηγή, η διατροφή του θα ήταν κυρίως φυτική.»
