Απίστευτο κόλπο: Πώς θα αποφύγετε τα δάκρυα καθαρίζοντας κρεμμύδια σύμφωνα με μελέτη

Σε μελέτη που δημοσιεύεται στο arXiv αναφέρεται ότι ο τρόπος που κόβονται τα κρεμμύδια και το μαχαίρι παίζουν καθοριστικό ρόλο στην απελευθέρωση σταγονιδίων και, τελικά, στην πρόκληση δακρύων.

Γιατί τα κρεμμύδια κάνουν τα μάτια να δακρύζουν

Είναι γνωστό ότι τα κρεμμύδια απελευθερώνουν ενώσεις θείου, οι οποίες είναι ο βασικός λόγος των δακρύων. Όταν κόβετε ένα κρεμμύδι, σπάτε τα κύτταρά του και απελευθερώνονται δύο συστατικά που βρίσκονται χωριστά: τα ένζυμα αλλινάσες και τα σουλφενικά οξέα. Αυτές οι ουσίες ενώνονται και δημιουργούν ένα πτητικό αέριο, γνωστό ως προπενθιαλ-οξείδιο, το οποίο φτάνει μέχρι τα μάτια. Εκεί αντιδρά με το νερό που υπάρχει στα μάτια και σχηματίζει ασθενές θειικό οξύ, το οποίο ερεθίζει τους οφθαλμικούς αδένες.

Τι λένε τώρα οι επιστήμονες; Εκτός από τους εμπειρικούς τρόπους, όπως το κόψιμο του κρεμμυδιού κάτω από νερό, μπορούμε να μειώσουμε τις χημικές αντιδράσεις χρησιμοποιώντας ένα πιο κοφτερό μαχαίρι.

Πειράματα και τεχνικές μέτρησης των σταγονιδίων

Όπως διαβάζουμε στο iflscience.com, για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Κορνέλ συνδύασαν εξελιγμένες τεχνικές ιχνηλάτησης σωματιδίων και ψηφιακής απεικόνισης, ώστε να καταγράψουν την παραμόρφωση της επιφάνειας του κρεμμυδιού, την εκτόξευση των σταγονιδίων και την ποσοτική τους ανάλυση.

Για να μειώσουν τυχαίους παράγοντες, όπως ο τρόπος κοψίματος, η επιδεξιότητα και η δύναμη, κατασκεύασαν ένα σύστημα σαν γκιλοτίνα που έκοβε ένα τέταρτο ενός κρεμμυδιού τη φορά. Το ίδιο το κρεμμύδι είχε επιστρωθεί με μαύρη μπογιά, η οποία είχε ξεραθεί τριάντα λεπτά πριν το πείραμα. Αυτό έγινε για να μπορεί η ομάδα να δει πώς παραμορφώνεται το κρεμμύδι όταν κόβεται και να παρατηρήσει το σπρέι των συστατικών του.

Εκτός από το κρεμμύδι, η ομάδα χρησιμοποίησε λεπίδες διαφορετικού πάχους (μεταξύ 5-200 χιλιοστών), για να μετρήσει την επίδραση της οξύτητας της λεπίδας, καθώς και διαφορετικό ύψος, για να μετρήσει την ταχύτητα.

Αυτό που βρήκαν οι ερευνητές ήταν ότι οι πιο κοφτερές λεπίδες παρήγαγαν πιο μικρά σταγονίδια που ήταν και πιο αργά. Όσο πιο αδρές ήταν οι λεπίδες, τόσο περισσότερο παραμορφωνόταν η επιφάνεια των κρεμμυδιών, η οποία παρήγαγε περισσότερο σπρέι. Οι ερευνητές κατέγραψαν δύο στάδια σε αυτή τη διαδικασία: μια αρχική έκρηξη λόγω αύξησης της εσωτερικής πίεσης και μια αργή διάσπαση των συνδέσμων στον ιστό του κρεμμυδιού στον αέρα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε και η ταχύτητα εκτόξευσης, η οποία στην περίπτωση των αδρών λεπίδων μπορούσε να φτάσει τα 40 μέτρα το δευτερόλεπτο.

Η αλήθεια για το ψύχος και το κόψιμο κάτω από το νερό

Τέλος, οι ερευνητές βρήκαν ότι η ψύξη των κρεμμυδιών πριν το κόψιμο δεν έχει καμία επίδραση στην απελευθέρωση σταγονιδίων και στην πρόκληση δακρύων. Μάλιστα, ο όγκος των σωματιδίων ήταν μεγαλύτερος σε αυτή την περίπτωση και προκαλούσε περισσότερα δάκρυα.