Στον εγκλωβισμό των πεποιθήσεων

Η πιο ανατρεπτική απόφαση στο δρόμο προς την εξέλιξη ενός ανθρώπου, ειδικά εκείνη τη στιγμή που τα πάντα φαίνεται να βρίσκονται σε τάξη, είναι η πρόκληση των πεποιθήσεων. Είναι η μοναδική οδός προς τη βελτίωση.

Μία οδός που γίνεται μονοπάτι, ακόμα πιο στενό, σκοτεινό, ανήλιαγο όταν η τάξη μοιάζει να αποθεμελιώνεται.

Προφανώς και η διαδικασία της ανατροπής πεποιθήσεων δεν ολοκληρώνεται σε ένα βράδυ, ούτε καν μπορεί να δρομολογηθεί σε ένα τέτοιο

Δημοσιογραφική άδεια, ωστόσο και αποφεύγοντας κάθε είδους συνεπαγωγές για μελλοντικά δρώμενα, οι πεποιθήσεις και η επικινδυνότητα τους, μοιάζουν να είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για να αποκωδικοποιήσουμε όσα συνέβησαν στο ΟΑΚΑ, στον τρίτο τελικό.

Πως μία ομάδα, που επί μακράν βυθιζόταν σε μία αντιπαραγωγική λαίλαπα και πως μία άλλη, εμμένοντας σε πεποιθήσεις συγκρούστηκε με αυτές και τιμωρήθηκε.

Ο Ολυμπιακός είναι η πρώτη ομάδα… Και ο Παναθηναϊκός η δεύτερη…

Ίσως φανεί αιρετικό… Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα πριν καν ηττηθεί από τον αντίπαλο, έχει ηττηθεί από τον ίδιο τον εαυτό της. Έχετε αναλογιστεί ποτέ ποιος είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για έναν αντίπαλο για να οδηγήσει στα βράχια τον Ολυμπιακό;

Η αθλητικότητα; Ναι, αλλά όχι!

Το ματσάρισμα; Ναι, αλλά όχι!

Ο ρυθμός; Ναι, αλλά όχι!

Πολλές ερωτήσεις και αντίστοιχα, πολλά «ναι, αλλά όχι»

Ο πιο ασφαλής τρόπος για να βάλει μία ομάδα τις βάσεις ώστε να ρίξει τον Ολυμπιακό στο καναβάτσο, είναι να του προκαλέσει αμφιβολίες σχετικά με τη λειτουργικότητα της φιλοσοφίας του. Να φυτέψει ένα ασυνείδητο ζιζάνιο στο μυαλό των παικτών του, ΄ότι το passing game, η off ball κίνηαη, το miss match που δεν σημαδεύεις αλλά κάποτε θα έρθει…δε θα έρθει τελικά. Είναι ο σπόρος της αμφισβήτησης στην ίδια τη φιλοσοφία.

Τι έχει ως αποτέλεσμα αυτό;

1. Όταν ένας παίκτης, ειδικά σαν κι αυτούς που διαθέτουν καντάρια προσωπικότητας, πάψει να πιστέψει στον πλάνο, η ενστικτώδης αντίδραση είναι ο… ηρωισμός. Όχι με ιδιοτελή κίνητρα. Αλλά για να βγάλει την ομάδα του από το αδιέξοδο… Πεποίθηση… Ζονκ! Μπορεί να πετύχει μία φορά, μπορεί και μία δεύτερη. Συνεχόμενα όμως, θα αποτύχει…

2. Ο προπονητής να μην αλλάζει τίποτα. Γιατί αφενός δεν μπορεί (κατά τη διάρκεια ενός αγώνα) κι αφετέρου γιατί δε θέλει. Γιατί πιστεύει ότι η φιλοσοφία είναι ανίκητη… Πεποίθηση! Ζονκ! Δεν είναι! Μπορεί να είναι σπουδαία, αλλά όχι ανίκητη, ειδικά όταν προϊόντος του χρόνου ο αντίπαλος αρχίζει και μαθαίνει τα μυστικά της.

Για τον Γιώργο Μπαρτζώκα όμως και τις πεποιθήσεις του θα μιλήσουμε άλλη φορά.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο εδώ