Ο Δένδιας, ο Ερντογάν, η Μέρκελ ,ο Ντράγκι και στο βάθος ο Μπάιντεν

Δεν εξηγείται αλλιώς ότι αμέσως μετά το Ιφτάρ-το δείπνο του Ραμαζανιού που παρέθεσε προς τιμήν του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών-ο Τσαβούσογλου πήρε το αεροπλάνο και μετέβη στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο για «συνομιλίες».

Ενόψει της άτυπης συνάντησης 5 + 1 για το Κυπριακό ,που προγραμματίζεται για τη Γενεύη στις 27-29 Απριλίου υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, όπως μετέδωσε το Anadolou. Μια επίσκεψη απροειδοποίητη βέβαια, χωρίς να έχει ανακοινωθεί -επισήμως τουλάχιστον. «Ηρθα για να υπερασπιστούμε μαζί την εθνική μας υπόθεση με ένα νέο όραμα», έγραψε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών στο Twitter, αναφερόμενος στην επίσκεψή του. Στην ανάρτησή του στο Twitter, ο Τσαβούσογλου δημοσίευσε και ένα βίντεο από την υποδοχή που του επιφύλαξαν αξιωματούχοι του ψευδοκράτους κατά την αποβίβασή του από το αεροπλάνο. Τι υποδοχή δηλαδή μέσα στη νύχτα; Τρεις κι ο κούκος…Το κλίμα άλλωστε είναι πολύ βαρύ στην Αγκυρα μετά τα όσα διαδραματίστηκαν μπροστά στις κάμερες μάλιστα και σε «ζωντανή» μετάδοση. Για «ψέματα και μισαλλοδοξίες» κατηγόρησε τον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών, ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ, Ομέρ Τσελίκ. Χωρίς να κατονομάσει τον Δένδια ,ο Τσελίκ προχώρησε σε πρωτοφανείς απειλές: «Ξέρουμε καλά πώς να πολεμήσουμε τους φανατικούς. Ο σεβασμός και η μισαλλοδοξία δεν είναι μέθοδος διπλωματίας. Δεν υπάρχει διπλωματία όπου τριγυρίζει ο φανατισμός» έγραψε ο εκπρόσωπος του καθεστώτος Ερντογάν στο twitter»!

Δεν είναι και λίγο άλλωστε οι Τούρκοι πολίτες να βλέπουν τον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών να «βγάζει γλώσσα» και να τσαλακώνει το αγέρωχο ύφος του Τσαβούσογλου . Δεν μπορούν δυστυχώς οι κυβερνώντες στη Γείτονα να ακούν την αντίθετη άποψη. Τον περασμένο Οκτώβριο ο Τσαβούσογλου είχε εκνευριστεί και πάλι όταν σε κοινή συνέντευξη Τύπου η Σουηδέζα ομόλογός του Αν Λίντε είχε ζητήσει από την Τουρκία να αποσύρει τα στρατεύματα της από τη Συρία και να μην παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΑΟΖ. «Γιατί το λές αυτό και ποιος σου έδωσε εντολή να το κάνεις» ήταν η αντίδραση του Τσαβούσογλου τότε ,απευθυνόμενος στην υπουργό Εξωτερικών της Σουηδίας. Και τώρα ο Δένδιας! Ακόμη χειρότερα, αποδομώντας ατάραχος και χαμογελαστός το σύνολο της τουρκικής προπαγάνδας. Προβάλλοντας τις εθνικές μας θέσεις… Δεν ήθελε και πολύ ο Τσαβούσογλου να πάει στην κατεχόμενη Κύπρο. Για να πνίξει με …αντίποινα τον πόνο του…Αλλωστε ο Ερντογάν ετοιμάζει ανασχηματισμό και δεν αποκλείεται με αυτά και μ` αυτά να πάρει και τον Τσαβούσογλου η μπάλα.Αν και μετά την προσευχή της Παρασκευής ,ο Τούρκος πρόεδρος έσπευσε να υπερασπιστεί τον Τσαβούσογλου λέγοντας ότι «έβαλε στη θέση του τον Δένδια»…Κάνοντας δηλαδή την ανάγκη ,φιλοτιμία …

Εκνευρισμός και στη Γερμανία

Ο εκνευρισμός για τα όσα διαδραματίστηκαν όμως στην Αγκυρα στη διάρκεια των κοινών δηλώσεων Τσαβούσογλου -Δένδια έφτασε μέχρι και το …Βερολίνο. Η Γερμανική κυβέρνηση ,έχοντας πιέσει ασφυκτικά την Αθήνα να προχωρήσει σε δήθεν διάλογο με την Αγκυρα προκειμένου να εξασφαλίσει « ευρωπαϊκό πιστοποιητικό συναίνεσης» στον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, είδε τώρα να κινδυνεύει να καταρρεύσει όλος ο σχεδιασμός για έναν …Δένδια! Μια ματιά στις γερμανικές εφημερίδες αποδεικνύει του λόγου το αληθές: Ολες σχεδόν ,μιλούν για «σκάνδαλο»! Η Die Zeit γράφει: «Τεταμένες σχέσεις-σκάνδαλο κατά την επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών στην Άγκυρα» Για την γερμανική εφημερίδα το κύριο ήταν «η διαφωνία σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης των προσφύγων: Στη συνέντευξη Τύπου, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου κατηγόρησε την Ελλάδα ότι «έριξε ανθρώπους στη θάλασσα» είναι το σχόλιο της Die Zeit. Το Der Spiegel σημειώνει με πικρία ότι «η συνάντηση των δύο υπουργών Εξωτερικών κλιμακώθηκε μπροστά στον Τύπο. Οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι τεταμένες εδώ και χρόνια και μια επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών στην Άγκυρα θα έπρεπε να φέρει τις δύο χώρες πιο κοντά Οι φιλικοί τόνοι τελείωσαν γρήγορα» σχολιάζει με φανερή δυσθυμία το γερμανικό περιοδικό.

«Δύσκολη γειτνίαση», είναι ο τίτλος της Frankfurter Allgemeine Zeitung . Για πρώτη φορά από το 2017, ένας Έλληνας υπουργός Εξωτερικών επισκέπτεται την Τουρκία. Το γεγονός ότι συνάντησε επίσης τον Ερντογάν εκεί , δείχνει τις …τουρκικές προσπάθειες για βελτίωση των σχέσεων. Αλλά μετά ,οι υπουργοί Εξωτερικών εμφανίστηκαν ενώπιον του τύπου και αντάλλαξαν βολές, αποκαλύπτοντας τις διαφορές μεταξύ των γειτόνων» γράφει η FAZ και δεν διστάζει να αποδίδει εύσημα στην Αγκυρα : «Η Τουρκία θέλει να επιλύσει τις διαφορετικές απόψεις με τους γείτονές της με διαφορετικό τρόπο». Αλλά δυστυχώς -σύμφωνα με τη FAZ- τα χάλασε όλα ο… Δένδιας. «Πριν από την άφιξη του Δένδια , ο Τσαβούσογλου είχε πει ότι ήθελε να συζητήσουν θέματα για τα οποία διαφωνούσαν σε μια ειλικρινή ατμόσφαιρα και στο υψηλότερο επίπεδο» γράφει επίσης με δυσθυμία η γερμανική εφημερίδα και προσθέτει: «Είχε σημειωθεί μάλιστα συγκεκριμένη πρόοδος σε μεμονωμένα σημεία. Οι διερευνητικές συνομιλίες ,οι οποίες είχαν ανασταλεί για πέντε χρόνια, συνεχίστηκαν από τις 12 Ιανουαρίου και πρόσφατα η Τουρκία σταμάτησε τις έρευνες με το Oruc Reis, το σημαντικότερο ερευνητικό σκάφος της , μέχρι τον Ιούνιο». Δεν χρειάζονται σχόλια λοιπόν για να καταλάβει κανείς τι είδους ελληνοτουρκικό «διάλογο» προωθεί το Βερολίνο. «Διάλογο» με το Διεθνές Δίκαιο στο …ράφι όμως! Αρκεί να μην στεναχωρηθεί η Αγκυρα…

Ισως να είναι επίσης σύμπτωση, αλλά πρέπει να αναφέρουμε ότι ο πρόεδρος Ερντογάν -μία ημέρα μετά-τηλεφώνησε χθες στον ΓΓ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ-γνωστό για την πολιτική των ίσων αποστάσεων-για να συζητήσουν μεταξύ άλλων και τις εξελίξεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Η «σιωπή» της Ουάσιγκτον και ο Ντράγκι

Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε εκδηλωθεί κάποια αντίδραση από την άλλη ακτή του Ατλαντικού, όσο και αν είναι σίγουρο ότι η νέα διοίκηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν παρακολουθεί από πολύ κοντά τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά. Αλλωστε, όπως σημειώνουν και οι Financial Times , «o Λευκός Οίκος του Μπάιντεν φαίνεται να χρησιμοποιεί τη σιωπή ως μέρος της επανεκτίμησης των σχέσεων των Ηνωμένων Πολιτειών ευρύτερα με τη Μέση Ανατολή, έχοντας όμως βάλει στο στόχαστρό του ειδικά τους άτακτους και αυταρχικούς συμμάχους» .Βλέπε και Ερντογάν ,δηλαδή. «Το να μην μιλάς είναι ένα ανορθόδοξο εργαλείο διπλωματίας, αλλά μπορεί να έχει κάποια χρησιμότητα» σημειώνει δηκτικά η βρετανική εφημερίδα και προσθέτει με νόημα: «Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι η σιωπηλή αντίδραση του Μπάιντεν, πέρα ​​από συγκεκριμένα μέτρα, είναι μια ευπρόσδεκτη ώθηση για μια πιο προσεκτική συμπεριφορά».

Ο Ιταλός δημοσιογράφος , Φεντερίκο Τζουλιάνι ,ειδικός σε θέματα Τουρκίας και Μέσης Ανατολής, δίνει όμως άλλη διάσταση, που ενδεχομένως να δίνει απαντήσεις στο κλίμα που διαμορφώνεται στην περιοχή. « Ο Μπάιντεν βρίσκεται πίσω από τη σύγκρουση Ερντογάν-Ντράγκι» υποστηρίζει ο Τζουλιάνι και προσθέτει ότι ο χαρακτηρισμός «δικτάτορας» που απηύθυνε στον Τούρκο πρόεδρο ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι «αντικατοπτρίζει μεν τις έντονες διπλωματικές εντάσεις μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας, αλλά οι εντάσεις αυτές θα μπορούσαν να έχουν έναν απροσδόκητο σκηνοθέτη: τις Ηνωμένες Πολιτείες του Τζο Μπάιντεν».

Αλλωστε, οι σχέσεις πλέον του Μπάιντεν με τον Ντράγκι είναι πολύ στενές και όπως γράφουν οι New York Times ,”o νέος πρωθυπουργός της Ιταλίας εκμεταλλεύεται την ευρωπαϊκή του επιρροή και τη σταθερή του φήμη για να κάνει την Ιταλία μια δύναμη στη Γηραιά ήπειρο, όπως δεν ήταν εδώ και δεκαετίες»

Ο Ιταλός δημοσιογράφος Μάρκο Αντονέλι γράφει μάλιστα στην ιστοσελίδα “Tpi.it” ότι «τα λόγια του Ντράγκι για τον Ερντογάν δεν ειπώθηκαν τυχαία, ούτε περιστασιακά» . Επικαλούμενος «κύκλους του βαθέως κράτους στη Ρώμη » ,ο Αντονέλι υποστηρίζει ότι «η διπλωματική κρίση της Ιταλίας με την Τουρκία συνέπεσε με την επίσκεψη του Ιταλού υπουργού Εξωτερικών Λουίτζι ντι Μάιο στην Ουάσιγκτον. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να σταθεροποιήσουν τη Λιβύη και η Ιταλία του Μάριο Ντράγκι είναι ο εταίρος που επιλέχθηκε για την επιχείρηση.

Ο Μάρκο Αντονέλι γράφει ότι η παρέμβαση Ντράγκι «προφανώς και δεν είναι καλοδεχούμενη στην Αγκυρα». Ο Ερντογάν υποψιάζεται ότι η συγκεκριμένη φράση του Ιταλού πρωθυπουργού «αποτελεί μέρος μιας πολύ συγκεκριμένης αμερικανικής στρατηγικής για να τον πετάξει έξω από τη Λιβύη πρώτα και στη συνέχεια να προσπαθήσει να τον αποθαρρύνει στο εσωτερικό ,επηρεάζοντας τις επερχόμενες εκλογές με την υποστήριξη των κομμάτων της αντιπολίτευσης».

Τα «κόκκινα κουμπιά» του Ερντογάν

Το σίγουρο είναι ότι η διοίκηση Μπάιντεν δεν βλέπει με καλό μάτι την παρουσία και την επιρροή της Τουρκίας στη Λιβύη ,αλλά και την Ανατολική Μεσόγειο. Ο Ερντογάν μπορεί να κατάφερε στην εποχή Τραμπ να χαράξει έναν ηγετικό ρόλο στην περιοχή , γεμίζοντας το κενό που άφησαν πολλές δυτικές χώρες, αλλά τα πράγματα φαίνεται τώρα να αλλάζουν.Και αυτό είναι που ανησυχεί τον Τούρκο πρόεδρο, σε συνδυασμό με την άσχημη οικονομική κατάσταση στο εσωτερικό της Τουρκίας. «Αν και το ημερολόγιο δείχνει Απρίλιο του 2021, ο Ερντογάν βλέπει μπροστά του μόνο το …2023 , όταν πρόκειται να διεξαχθούν οι επόμενες προεδρικές εκλογές στην Τουρκία»,γράφει η ιταλική εφημερίδα Il Foglio και προσθέτει: «Υπάρχει λοιπόν μια επιτακτική ανάγκη για τον Τούρκο ηγέτη, καθώς οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι περιορίζεται δραματικά η υποστήριξη για τον ίδιο και το κόμμα του: Να πατάει συνεχώς «κόκκινα κουμπιά» σε πολλά ζητήματα ,προσπαθώντας να ενισχύσει την πολιτική υποστήριξη στο πρόσωπό του».

Ποια είναι τα «κόκκινα κουμπιά;» Το μήνυμα το στέλνει ο στενός συνεργάτης του Ερντογάν και διευθυντής της κυβερνητικής Yeni Safak , Ιμπραήμ Καραγκιούλ: «Πάμε για σύγκρουση ανάμεσα στον “Παλιό” και τον “Νέο” κόσμο, σε περιοχές και χώρες στα σύνορα Ανατολής και Δύσης» γράφει ο Καραγκιούλ .Ποιες είναι οι περιοχές των συγκρούσεων ; «Βαλτική, Ανατολική Ευρώπη, Βαλκάνια, Εύξεινος Πόντος, Αιγαίο, Μεσόγειος, Ερυθρά Θάλασσα, Αραβική χερσόνησος και Περσικός Κόλπος». Κατά τον Τούρκο δημοσιογράφο, «Παλιός κόσμος» είναι η Αμερική και η Ευρώπη. «Νέος κόσμος» είναι «η Τουρκία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και οι γύρω χώρες, βρίσκονται στο κέντρο της παγκόσμιας γεωπολιτικής κατάρρευσης και αποκατάστασης της νέας τάξης. Οι χώρες αυτές μπορεί να διαμορφώσουν τον άξονα της γης. Μπορεί να διαμορφώσουν τη νέα κατάσταση , την νέα γεωγραφία του κόσμου», γράφει ο διευθυντής της Yeni Safak. Μια μεγαλομανία ίσως γραφική, αλλά σίγουρα επικίνδυνη . Γιατί ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται…