Αλέξανδρος Μπουρδούμης: «Δεν είμαι ο μπαμπάς του Σαββατοκύριακου»
Μιλώντας στο «Καλοκαίρι παρέα» ο ηθοποιός αναφέρθηκε στην υπόθεση Φιλιππίδη υποστηρίζοντας πως έχει κόστος όταν παίρνεις θέση σε κάτι.
Ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης κάθισε στον καναπέ της Κατερίνας Καραβάτου και μίλησε μαζί της για τον γιο του Αναστάση και φυσικά την πρώην σύζυγό του Λένα Δροσάκη με την οποία έχουν μια πολύ καλή σχέση για να συνεννοούνται για όσα έχουν να κάνουν με το παιδί τους. «Σκέφτηκα πολύ πριν πάω στην Κύπρο για δουλειά γιατί ήθελα να δω πώς θα βλέπω τον γιο μου τον Αναστάση που τώρα είναι 5 χρόνων. Μετά από συνεννόηση με την μητέρα του, τη Λένα, το βρήκαμε. Συνήθως έλειπα μια εβδομάδα με 8 ημέρες. Στην αρχή ήταν κάπως περίεργο. Βέβαια ο μικρός είναι μια ηλικία όπου προσπαθούν να καταλάβουν πολλά πράγματα γύρω από αυτό που λέγεται κόσμος. Με ρωτούσε τι ώρα έχετε εκεί κι αν έχετε φεγγάρι, δηλαδή έχουμε δύο βράδια, ένα το δικό μας κι ένα το δικό σου. Ο Αναστάσης έλεγε πράγματα, τα ’λεγα πολλές φορές και στη Λένα και μου έλεγε αυτό είναι ποίηση!
Ο ηθοποιός παραδέχτηκε στο «Καλοκαίρι παρέα» του ΑΝΤ1 πως η σχέση του με τη Δροσάκη χρειάστηκε δουλειά μετά το διαζύγιο. «Σιγά σιγά χτίστηκε αυτό και χτίζεται και βέβαια μετά από πολλή συνεννόηση και μετά από πολύ συζήτηση για να μπορέσουμε να συμβαδίσουμε και τα προγράμματα. Δεν είμαι ο μπαμπάς του Σαββατοκύριακου. Κάνουμε μια δουλειά και οι δύο που αλλάζει ανά πάσα ώρα και στιγμή. Υπάρχει συζήτηση για να φτιαχτούν τα προγράμματα και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον γιατί δεν υπάρχει αυτή η σταθερότητα μιας δουλειάς, αν και είναι είναι μια εποχή που δεν υπάρχουν ωράρια σε πολλά επαγγέλματα».
Η Κατερίνα Καραβάτου δεν θα μπορούσε να μην ρωτήσει τον Μπουρδούμη σχετικά με την πρόταση του εισαγγελέα για αθώωση του Πέτρου Φιλιππίδη. «Τα πράγματα είναι σε μια οριακή κατάσταση. Αυτή τη στιγμή δεν θα ήθελα να μιλήσω εκ μέρους της Λένας, αλλά σίγουρα η συναισθηματική φόρτιση είναι υψηλής εντάσεως! Είναι αρκετά χρόνια που υπάρχει αυτή η ιστορία και φτάνει στο τέλος της. Υπάρχει αγωνία, είναι μια χρονοβόρα και μια ψυχοφθόρα κατάσταση, οπότε όλοι αναμένουμε σύντομα να βγει το αποτέλεσμα. Ήταν μέσα στην καθημερινότητά μας, δύσκολα διαχειρίσιμο και έπρεπε να σταθούμε όλοι αλληλέγγυοι, όσοι βρισκόμασταν εκεί και ιδιαίτερα όσοι βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή. Εγώ ήμουν οπισθοφυλακή. Αυτό που πίστευα και αυτό που ένιωσα, το έκανα και ας είχε και κάποιο κόστος, σε όλα τα επίπεδα. Αυτό πάντα συμβαίνει στη ζωή όταν παίρνεις μια θέση σε κάτι».
