Ανεξέλεγκτη χρήση φαρμάκου για τον διαβήτη και την παχυσαρκία - Ζητά χορήγηση μόνο με συνταγή ο ΙΣΘ
Αφορμή για την επιστολή αποτέλεσε η πρόσφατη ανακοίνωση της Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος σχετικά με φάρμακο για τον διαβήτη.

Το πάγιο αίτημά του για χορήγηση φαρμάκων μόνο με ιατρική συνταγή διατυπώνει, για μία ακόμη φορά, ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης (ΙΣΘ), με επιστολή του προς το υπουργείο Υγείας.
Στην επιστολή του, ο ΙΣΘ ζητά νομοθέτηση της υποχρεωτικής χορήγησης φαρμάκων μόνο με ιατρική συνταγή, όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες τις ΕΕ, σημειώνοντας ότι η Ελλάδα παραμένει μια επικίνδυνη εξαίρεση στην Ευρώπη, καθώς τα συνταγογραφούμενα φάρμακα διατίθενται ανεξέλεγκτα, χωρίς ιατρική συνταγή.
Ο ΙΣΘ ζητά η χορήγηση φαρμάκων να γίνεται μόνο ύστερα από ιατρική εκτίμηση, με πλήρη ενημέρωση για ενδείξεις, αντενδείξεις και παρακολούθηση, σημειώνοντας ότι η ελεύθερη διάθεσή τους όχι μόνο θέτει σε κίνδυνο όσους τα χρησιμοποιούν αλόγιστα, αλλά προκαλεί και ελλείψεις για ασθενείς που τα έχουν πραγματικά ανάγκη.
Όπως επισημαίνει ο ΙΣΘ: «Με τη ζητούμενη νομοθέτηση διασφαλίζεται η αποφυγή καταχρήσεων, η αλόγιστη χρήση φαρμάκων, η αποφυγή αυτοδιαγνώσεων, οι παρενέργειες εξαιτίας αλληλεπιδράσεων μεταξύ φαρμάκων και εν γένει η πολυφαρμακία και κυρίως η ασφάλεια του ασθενούς».
Ο ΙΣΘ και ο πρόεδρος του Συλλόγου Νίκος Νίτσας καλούν την Πολιτεία να διορθώσει άμεσα την κατάσταση, εναρμονίζοντας την Ελλάδα με την ΕΕ διότι: «η υποχρεωτική συνταγογράφηση δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ζήτημα επιβίωσης. Η Πολιτεία οφείλει να νομοθετήσει τώρα, εξασφαλίζοντας ότι κάθε συνταγογραφούμενο φάρμακο φτάνει στα χέρια των ασθενών μόνο με την υπογραφή γιατρού».
Ο κ. Νίτσας υπενθυμίζει ότι η ρύθμιση για την υποχρεωτική χορήγηση αντιβιοτικών έχει οδηγήσει σε περιστολή της χρήσης τους κατά περισσότερο από 20%, μια ρύθμιση που έγινε κατόπιν πολλών προσπαθειών της ιατρικής κοινότητας.
Η ανακοίνωση που αποτέλεσε αφορμή της επιστολής
Αφορμή για την επιστολή αποτέλεσε η πρόσφατη ανακοίνωση της Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος (ΕΕΠΕ) σχετικά με το αίτημα χορήγησης με ιατρική συνταγή του φαρμάκου tirzepatide, το οποίο είναι ένα ισχυρό ενέσιμο για τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και την παχυσαρκία, που κινδυνεύει να γίνει αντικείμενο ανεξέλεγκτης χρήσης.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Ζητούμε από τον ΕΟΦ και το Υπουργείο Υγείας την άμεση ένταξη της Τιρζεπατίδης (Mounjaro) στο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, όπως συμβαίνει με άλλα φάρμακα αυτής της κατηγορίας.
Κρίνουμε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη να ενημερωθεί το κοινό και να ληφθούν ρυθμιστικά μέτρα από την Πολιτεία. Η πρόσβαση στο φάρμακο πρέπει να γίνεται μόνο κατόπιν ιατρικής εκτίμησης, με πλήρη ενημέρωση του ασθενούς για τις ενδείξεις, αντενδείξεις, αλλά και παρακολούθηση της θεραπείας.
Η Τιρζεπατίδη (Mounjaro) είναι ένα ενέσιμο φάρμακο που ενδείκνυται για τη διαχείριση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 και της παχυσαρκίας (δηλαδή όταν ο ΔΜΣ είναι μεγαλύτερος του 30). Παρά την αποτελεσματικότητά του, πρόκειται για ένα ισχυρό αγωνιστή GIP/GLP-1 υποδοχέων, με πολύπλοκους μηχανισμούς δράσης και δυνητικά σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες.
Οι πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες ή παρενέργειες από τη χρήση του φαρμάκου περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων:
- Έντονα γαστρεντερικά συμπτώματα (ναυτία, διάρροια, δυσκοιλιότητα, έμετος)
- Υπογλυκαιμία σε συνδυασμό με άλλα αντιδιαβητικά
- Διαταραχές στην πέψη και την απορρόφηση φαρμάκων
- Σύγχυση
Οι παρενέργειες αυτές μπορούν να αναγνωριστούν έγκαιρα και να αντιμετωπιστούν, μόνο όταν υπάρχει η κατάλληλη ιατρική καθοδήγηση και παρακολούθηση. Η ελεύθερη διάθεσή του από τα φαρμακεία χωρίς την απαίτηση ηλεκτρονικής ιατρικής συνταγής, ενδέχεται να ενθαρρύνει την αυτοχορήγηση από πολίτες, συχνά για λόγους «lifestyle», χωρίς την απαραίτητη ιατρική παρακολούθηση, γεγονός που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία.
Οι κίνδυνοι αφορούν τόσο στα άτομα που το παίρνουν για κοσμητικούς λόγους, όσο και κυρίως στα άτομα που το χρειάζονται για ιατρικούς λόγους και ενδέχεται να μην το βρίσκουν, λόγω μεγάλης ζήτησης, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν με άλλα φάρμακα της κατηγορίας. Η ασφάλεια των πολιτών προέχει. Η αποτελεσματικότητα των σύγχρονων φαρμάκων εξαρτάται από τη σωστή χρήση τους, και όχι από την ανεξέλεγκτη διαθεσιμότητά τους».