Εβίτα Περόν: Τελικά ήταν αγία ή λαϊκίστρια; - Η ζωή της πιο αμφιλεγόμενης προσωπικότητας της Αργεντινής
Ο βίος και η πολιτεία ενός νόθου κοριτσιού, που πάλεψε για τα δικαιώματα των γυναικών και των φτωχών, αλλά δίχασε την Αργεντινή
Εβίτα Περόν. Είναι η γυναίκα που στην Αργεντινή, ακόμη και τώρα, μισούν να αγαπούν. Μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, που δίχασε τόσο πολύ τη χώρα της, σε σημείο που οι πολέμιοί της έφτασαν ακόμη και να κλέψουν τη σορό της για να τη φυγαδεύσουν από τη χώρα.
Η Μαρία Εύα Ντουάρτε γεννήθηκε στις 7 Μαΐου 1919 και ήταν ένα από τα εξώγαμα τέκνα του γαιοκτήμονα Χουάν Ντουάρτε. Στα 15 της χρόνια, μετακόμισε στο Μπουένος Άιρες, στην προσπάθειά της να κάνει καριέρα στον κόσμο του θεάματος. Όνειρό της ήταν να γίνει ηθοποιός.
Το 1944, η νεαρή Εβίτα στη διάρκεια φιλανθρωπικής εκδήλωσης γνωρίστηκε με τον χήρο συνταγματάρχη Χουάν Περόν, ο οποίος ήταν μεταξύ των ηγετικών στελεχών της χούντας στην Αργεντινή. Ο στρατιωτικός γοητεύτηκε από τα νιάτα και την ομορφιά της Εβίτα και πολύ γρήγορα οι δυο τους ανέβηκαν τα σκαλιά της εκκλησίας.
Τον Φεβρουάριο του 1946, ο 50χρονος Χουάν Περόν εξελέγη πρόεδρος της Αργεντινής και η 27χρονη Εβίτα έγινε Πρώτη Κυρία της χώρας. Μιας χώρας, στην οποία έμελλε να αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι της...
Η Αγία Εβίτα
Από την πρώτη στιγμή που ο Χουάν Περόν ανέβηκε στην εξουσία, η Εβίτα συμμετείχε ενεργά στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής. Αν και δεν πήρε ποτέ κυβερνητικό αξίωμα, είναι κοινό μυστικό ότι αυτή ήταν ουσιαστικά η υπουργός Υγείας και Εργασίας στην Αργεντινή. Έδωσε μεγάλες αυξήσεις στα εργατικά συνδικάτα, ώστε να εξασφαλίσει τη στήριξή τους στον Χουάν Περόν, ενώ μέσω ιδρύματος που δημιούργησε χρηματοδότησε την ανέγερση νοσοκομείων, σχολείων, ορφανοτροφείων και οίκων ευγηρίας. Δημιούργησε φιλανθρωπικά ιδρύματα και έγινε αντικείμενο λατρείας από τους φτωχούς και απόκληρους της Αργεντινής (τους λεγόμενους ντεσκαμισάδος).
Η Εβίτα Περόν δεν στάθηκε μόνο στη φιλανθρωπική δράση, αλλά πάλεψε με πάθος για τα δικαιώματα των γυναικών στη χώρα της. Στην ίδια οφείλεται σε μεγάλο βαθμό η κατοχύρωση του δικαιώματος ψήφου των γυναικών. Μάλιστα, το 1949 ίδρυσε το Περονιστικό Φεμινιστικό Κόμμα, που ήταν το γυναικείο τμήμα του κόμματος του Χουάν Περόν.
Κατηγορήθηκε ότι έριξε την Αργεντινή στα βράχια
Στο διάστημα που η Εβίτα Περόν ασκούσε φιλολαϊκή πολιτική, απέκτησε και πολλούς εχθρούς. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που -ακόμη και σήμερα- την κατηγορούν ως λαϊκίστρια, αδίστακτη και διεφθαρμένη και θεωρούν ότι ήταν αυτή που οδήγησε τη χώρα στην οικονομική καταστροφή την Αργεντινή.
Το 1951, αν και γνώρισε ότι πάσχει από καρκίνο, διεκδίκησε και κέρδισε το χρίσμα για την αντιπροεδρία της Αργεντινής, ωστόσο ο στρατός την ανάγκασε να παραιτηθεί από την υποψηφιότητά της.
Η Εβίτα Περόν έφυγε από τη ζωή, νικημένη από τον καρκίνο, στα 33 της χρόνια, στις 26 Ιουλίου 1952.
«Don't cry for me Argentina»
Ακόμη και μετά τον θάνατό της πάντως, συνέχισε να διχάζει. Το 1955, οι εχθροί της έκλεψαν τη σορό της και την έστειλαν στην Ιταλία, όπου παρέμεινε για 16 χρόνια. Το 1971 η σορός της Εβίτα ήρθε και πάλι στα χέρια του Χουάν Περόν, που τότε ζούσε εξόριστος στη Μαδρίτη. Όταν ο Περόν επέστρεψε στην εξουσία στην Αργεντινή, η τρίτη σύζυγός του, Ιζαμπέλ, σε μια προσπάθεια να κερδίσει την εύνοια των φτωχών, μετέφερε τη σορό της στην Αργεντινή και την έθαψε σε κρύπτη του Προεδρικού Μεγάρου. Η νέα χούντα στη χώρα, που ήταν αντίθετη προς τον Περόν απομάκρυνε εκ νέου τα λείψανα της Εβίτα, τα οποία τελικά κατέληξαν στον οικογενειακό τάφο των Ντουάρτε. Εκεί όπου δεσπόζει η επιγραφή: «Μην κλαις για μένα Αργεντινή. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν θα σε εγκαταλείψω».
