Η Κίνα είναι η μόνη χώρα με συνεπή πολιτική για την κλιματική κρίση
Σε αντίθεση με τη Δύση όπου οι πολιτικές αλλάζουν ανάλογα με το ποιος κερδίζει τις εκλογές, η Κίνα έχει υιοθετήσει εδώ και χρόνια μία μακροπρόθεσμη στρατηγική.
Ο Πρόεδρος Σι Ζινπίνγκ «διασκεδάζει» εδώ και χρόνια, όπως λένε οι New York Times, από τα μπρος – πίσω της Δύσης όσον αφορά την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Μάλιστα, το 2017 διηγούνταν σε μία διπλωματική αποστολή το ταξίδι του Μπαράκ Ομπάμα στο Πεκίνο όπου προσπαθούσε να τον πιέσει να αντιμετωπίσει την κλιματική κρίση για να έρθει λίγα χρόνια μετά ο Ντόναλντ Τραμπ να την υποβαθμίσει…
Το θέμα, λέει η έγκυρη εφημερίδα, είναι ότι σε αντίθεση με τη Δύση όπου οι πολιτικές αλλάζουν ανάλογα με το ποιος κερδίζει τις εκλογές, η Κίνα έχει υιοθετήσει εδώ και χρόνια μία μακροπρόθεσμη στρατηγική.
Αυτή την εβδομάδα, στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, η Κίνα έδωσε στον πλανήτη μία ιδέα για το πώς σκοπεύει να μειώσει τις εκπομπές άνθρακα τις επόμενες δεκαετίες υποσχόμενη ταυτόχρονα μία μείωση 7% έως 10% έως το 2035.
Οι περιορισμοί και οι ανησυχίες
Μία τόσο μετριοπαθής πρόβλεψη σίγουρα αγχώνει τους υπέρμαχους της περιβαλλοντικής κρίσης και τους ηγέτες της Δύσης, που θεωρούν ότι οι απαιτήσεις της εποχής μας είναι πολύ μεγαλύτερες. Φυσικά και έχουν δίκιο υπό μία έννοια. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος ρυπαντής του πλανήτη καίγοντας από μόνη της πάνω από το μισό άνθρακα. Ειδικοί θεωρούν ότι θα έπρεπε να μειώσει τις εκπομπές της κατά τουλάχιστον 30% έως το 2035 για να ευθυγραμμιστεί με τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, που έχει ως στόχο τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1,5 βαθμούς Κελσίου.
Όπως τονίζουν οι New York Times, υπάρχουν λόγοι που το Πεκίνο είναι τόσο συντηρητικό στους στόχους του. Εσωτερικά, η επιβράδυνση της οικονομίας, ειδικά σε επαρχίες που βασίζονται στη βιομηχανική παραγωγή, έχει κάνει την ηγεσία να είναι ιδιαιτέρως προσεκτική με τους κλιματικούς στόχους.
Διεθνώς, όμως η εγκατάλειψη κάποιων φιλόδοξων στόχων από χώρες της Δύσης, κυρίως των ΗΠΑ, και λιγότερο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποθαρρύνουν την Κινεζική ηγεσία από το να πάρει τολμηρές αποφάσεις.
Η καθαρή ενέργεια ως μοχλός ανάπτυξης
Ωστόσο, μέσα σε μία δεκαετία, ο τομέας καθαρής ενέργειας της Κίνας έχει εξελιχθεί σε μία ισχυρή μηχανή ανάπτυξης της οικονομίας και, ταυτόχρονα, σε μία πηγή εθνικής υπερηφάνειας.
Σήμερα, η Κίνα κατασκευάζει πάνω από το 80% των ηλιακών πάνελ που πωλούνται στον πλανήτη, το 75% των μπαταριών για ηλεκτρικά αυτοκίνητα και πάνω από το 60% των ανεμογεννητριών.
Μόνο, το 2023, ο τομέας της καθαρής ενέργειας αντιπροσώπευε το 40% της ανάπτυξης του ΑΕΠ της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομικής δύναμης του πλανήτη.
Ο τομέας των καθαρών τεχνολογιών εξελίσσεται επίσης σε πυρήνα του βιομηχανικού μέλλοντος της Κίνας και της παγκόσμιας επιχειρηματικής της επέκτασης. Πέρυσι, το Πεκίνο επένδυσε 72 δισεκατομμύρια δολάρια σε πράσινη μεταποίηση εκτός των συνόρων, ποσό που αντιστοιχεί σε περίπου το 40% των συνολικών άμεσων ξένων επενδύσεων της Κίνας στο εξωτερικό.
Και παρά το γεγονός ότι η Κίνα παραμένει ο μεγαλύτερος ρυπαντής του πλανήτη, η ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας έχει ήδη συμβάλει στη μείωση των εκπομπών άνθρακα.
Συνήθως, η Δύση ανακοινώνει φιλόδοξους στόχους, που δύσκολα θα επιτύχει – ως αποτέλεσμα μίας πολιτικής αλλαγής – ενώ οι ειδικοί θεωρούν ότι η Κίνα θα μπορέσει, όπως όλα δείχνουν, να επιτύχει πολύ πιο φιλόδοξους στόχους από αυτούς που ανακοινώθηκαν στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
