Κάρτσωνα: Η σπάνια εξομολόγηση ψυχής για την προσωπική της διαδρομή «Νιώθω πως ήρθε η στιγμή...»

Μια μακροσκελή ανάρτηση έκανε η Νίκη Κάρτσωνα στον προσωπικό της λογαριασμό στο instagram. Μια ανάρτηση - εξομολόγηση ψυχής για όσα έχει καταφέρει μέχρι σήμερα, θέλοντας να παρακινήσει τους διαδικτυακούς της φίλους να κάνουν το ίδιο προκειμένου να αναγνωρίσουν ποιοι είναι πραγματικά και να αντιληφθούν τι έχουν και οι ίδιοι καταφέρει μέσα στην πορεία της ζωής τους.

«Μπαίνω στη διαδικασία να μοιραστώ κάτι προσωπικό μαζί σου. Όχι γιατί “πρέπει”, αλλά γιατί νιώθω πως ήρθε η στιγμή. Γιατί θέλω να σε προκαλέσω να ξεκινήσεις και εσύ το δικό σου Personal Project: Να καθίσεις με τον εαυτό σου και να γράψεις τη διαδρομή σου. Όχι απλώς το “τι έχεις κάνει” αλλά ποια είσαι μέσα από αυτά. Κάποια στιγμή με έβαλαν να γράψω... και χθες, σε μια bad day mood, “τυχαία” στην οθόνη μου εμφανίστηκε το βιογραφικό που είχα γράψει για να μου υπενθυμίσει ποια πιστεύω ότι είμαι εγώ και τι έχω κάνει! (ήταν μια ωραία στιγμή)» έγραψε στο post της.

Και η αφήγηση ξεκίνησε έτσι... «Γεννήθηκα στην Καλαμάτα το 1977. 3ο παιδί και 3ο κορίτσι της οικογένειας Κάρτσωνα. Δεν πρόλαβα να δω τους γονείς μου πολλά χρόνια μαζί καθώς χώρισαν όταν εγώ ήμουνα μικρή. Οι γονείς μου, 2 άνθρωποι με διαφορετικές εντελώς ταχύτητες, που δεν κατάφεραν προς όφελός τους να πάρουν ο ένας τα καλά του άλλου και να ζήσουν ευτυχισμένοι.

Σε μικρή ηλικία, με ενθουσιασμό, ξεκίνησα ρυθμική γυμναστική και στα 11 μου χρόνια η Eθνική ομάδα με κάλεσε να γίνω μέλος της. Έτσι, με πείσμα και θέληση, έπεισα τους γονείς μου να με αφήσουν να εγκατασταθώ στην Αθήνα στους ξενώνες όπου έμεναν όλες οι αθλήτριες, βάζοντας την ζωή μου σε άλλη τροχιά που κυριαρχούσε η πειθαρχία και η γρήγορη ωριμότητα. Ίσως είχα ανάγκη να ξεχωρίσω... Ίσως είχα ανάγκη να ξεφύγω... Ίσως είχα ανάγκη να αποδείξω... Μέλος της Εθνικής ομάδας για αρκετά χρόνια, με κατακτήσεις, με οδήγησε και μου άνοιξαν αυτές οι διακρίσεις εύκολα την πόρτα του πανεπιστημίου που ήθελα...

Και από φοιτήτρια, μοντέλο γιατί ο Θεός είχε και άλλα σχέδια για εμένα... Μοντέλο, παρουσιάστρια, με όπλο μου τη συνέπεια και τον επαγγελματισμό μου, θα έλεγα τώρα πια, πως εύκολα έφτασα στην επιτυχία. Αλλά μέχρι εκεί που ήθελε η ψυχή μου, ή μέχρι εκεί που η ψυχή μου ένιωθε πως δεν θα αρρωστήσει... Δόξα, χρήματα, επιτυχίες... μου τα έδωσε όλα και απλόχερα και Τον ευχαριστώ. Παντρεύτηκα έναν υπέροχο σύντροφο, σύζυγο και έναν υπέροχο μπαμπά για τον Φίλιππο. 

Στα 47 μου, μπορώ να κατανοήσω πόσα δώρα μου δόθηκαν και να αισθάνομαι κάθε μέρα ευγνώμων. Στα 25 μου δεν μπορούσα να τα δω ξεκάθαρα γιατί εστίαζα στην ελλειμματικότητα και όχι στην ροή. 

Από την άλλη, πάντα δούλευα... από παιδί. Από τότε που ήμουν αθλήτρια, με θυμάμαι να μην κάθομαι. Πάντα εγρήγορση ίσως για να μην γίνω τεμπέλα. Γιατί θα μπορούσα να γίνω η μεγαλύτεηρ τεμπέλα. Η διάθεση όμως για δημιουργία και το ανικανοποίητο επίσης με οδηγούσε πάντα στον επόμενο και στον επόμενο στόχο, χωρίς να κάνω στάσεις για να γιορτάσω τις νίκες μου...» ανέφερε μεταξύ άλλων η επιχειρηματίας και πρώην μοντέλο.