Καζαντζίδης: Συνεντεύξεις που έμειναν στην ιστορία - Οι «βαριές» κουβέντες για Μάτσα - Νικολόπουλο

Σαρώνει τα σινεμά όλης της χώρας η ταινία «Υπάρχω» με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Μάστορα, τα νούμερα της οποίας δείχνουν ότι η παραγωγή μπορεί να σημειώσει ιστορική προσέλευση στα ταμεία των αιθουσών τους επόμενους μήνες και όλο και περισσότερες ιστορίες από την προσωπική ζωή του μεγάλου καλλιτέχνη, αλλά και από τις αντιδικίες του στην επαγγελματική του πορεία έρχονται για ακόμα μια φορά στο φως. 

Από τις πιο εξομολογητικές συνεντεύξεις του Στέλιου Καζαντζίδης  ήταν αναμφισβήτητα αυτή που είχε δώσει στον Αργύρη Ντινόπουλο το 1997...

-Πριν από λίγες ώρες βγήκε μια δικαστική απόφαση για κάποιους αγώνες που κάνατε και σας βλέπω το διασκεδάζετε εδώ σε μια ταβέρνα, σε ένα λαϊκό προάστιο της Αθήνας, με φίλους σας. Πώς αισθάνεστε τώρα, μετά από μια απόφαση που δρομολογεί κάποιες θετικές εξελίξεις σε έναν αγώνα που έχετε ξεκινήσει; τον είχε ρωτήσει ο δημοσιογράφος και εκείνος απάντησε.

«Εμένα διασύρουν στα δικαστήρια για κάτι που χρόνια τώρα είμαι ιδιοκτήτης; Πάνω σε κάποια τραγούδια υπάρχει το όνομά μου... 30 χρόνια, 20, 15, δεν ξέρω. Και ξαφνικά βγαίνει το όνομά μου. Με ποιο δικαίωμα το βγάλανε. Ποιοι είναι αυτοί οι κύριοι. Ποιοι νόμοι. Πού είναι η Ελλάδα; Ποιοι δικαστές; Πώς τόλμησαν και βγάλανε το όνομά μου από συνδημιουργό των τραγουδιών αυτών; Για ποια δικαιώση μου μιλάτε; Τι μου επέστρεψαν πίσω; Τίποτα που είχα κλέψει; Τι έχω κάνει δηλαδή, δεν το καταλαβαίνω. 

Το τομάρι μου το έχω από πολύ μικρός θυσιάσει. Δεν τους φοβήθηκα στα 20 χρόνια που ήμουν παλικάρι. Θα τους φοβηθώ τώρα που είμαι 67;  Δεν με νοιάζει ό,τι και να πάθω, ό,τι και να μου κάνουν. 

η κόρη του Μάτσα με έκλεισε στα χρονοντούλαπα

Είναι αμαρτία. Ένας τραγουδιστής που τραγουδάει τους πόνους και τους καημούς αυτού του πονεμένου, του δυστυχισμένου λαού, να έχει αυτά τα μαρτύρια όλα. Ντρέπομαι που το λέω. Ντρέπομαι που τραγουδώ σε αυτή τη χώρα. Δεν είναι δυνατόν, πέντε χιλιάδες τραγούδια μου, να κάνω ζάπινγκ ένα μήνα τώρα και να μην ακούω ένα στίχο. Και όλα αυτά από μια Εβραία... η κόρη του Μάτσα. Μια 25χρονη Εβραία, η κόρη του Μάτσα με έκλεισε στα χρονοντούλαπα. 35 χρόνια τώρα κουβαλάω το σταυρό του μαρτυρίου. Είναι ντροπή για τη χώρα μου. Ντρέπομαι που είμαι Έλληνας. Δεν είναι δυνατόν να παλεύω μόνος με αυτό το κατεστημένο το εβραίικο. Έχουν καπελώσει τα πάντα. Όλες οι εταιρείες είναι εβραίικες. Μία υπάρχει μόνο είναι ελληνική. Σ' αυτήν τραγουδάω και αυτήν την ξεπάτωσαν. Δεν θα τους την κάνω τη χάρη. θα πεθάνω όρθιος και θα τους βρίζω συνέχεια. 

«Κάποιοι λένε ότι είστε εκτός εποχής και ότι θέλετε να ξαναβγείτε στην επιφάνεια» του είχε αναφέρει ο Αργύρης Ντινόπουλος και εκείνος είχε απαντήσει: «Εγώ είμαι εκτός εποχής; Τα τραγούδια μου είναι ο λαός. Τα τραγούδια μου είναι οι αλήθειες. Τα τραγούδια μου είμαι εγώ. Τα τραγούδια μου έχουν λεβεντιά. Δεν υπάρχουν φτωχόπαιδα τραγουδιστές σήμερα. Είμαι ο μοναδικός. 

Και τώρα θα με ξανά τραγουδούσε η Ελλάδα, αν με άφηνε η κόρη του κυρίου Μάτσα. Δυστυχώς τα ακούσματα που ακούμε στην Ελλάδα τα κατευθύνει αυτή η κοπελιά που νομίζω πως είναι μεταξύ 25 μέχρι 30 χρονών».

Και με τον Χρήστο Νικολόπουλο όμως υπήρχε αντιδικία και μάλιστα λεπτομέρειες είχαμε μάθει μέσα από την συνέντευξή τους στον Νίκο Ευαγγελάτο το 1998.

ο Χρήστος Νικολόπουλος είχε πει: «Συνέβησαν κάποια μικροπεριστατικά στα χρόνια που διανύαμε. Μέχρι το 1976 είχαμε κάποια επαφή και μαζί του δούλεψα μόνο δύο σεζόν. Δεν ξέρω γιατί μας συνέδεσαν τόσο πολύ. Ίσως γιατί τα τραγούδια που κάναμε έγιναν επιτυχία. Εγώ ήμουν αντίθετος με την αποχή του από το τραγούδι και τον παρακαλούσα να ξοφλήσει τα τραγούδια που χρωστούσε στον Μάτσα για να μείνει ελεύθερος. Και εκείνος θεώρησε ότι είμαι εχθρός του και ότι είμαι άνθρωπος του Μάτσα. Από τότε μπήκαν σκιές ανάμεσά μας» είχε πει μεταξύ άλλων. 

να μας πει ο Νικολόπουλος ποια είναι τα τραγούδια του... εγώ τον έκανα

Σε όλα αυτά ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε απαντήσει λέγοντας: «Ο Νικολόπουλος είναι φραγκοφονιάς. Σκοτώνει άνθρωπο για ένα χιλιάρικο. Ήθελε να με πάει σαν σφάγειο στον Μάτσα και ήταν άνθρωπός του. Δεν έχω ανάγκη από κανέναν Νικολόπουλο. Από κανέναν. Ο Νικολόπουλος δεν γράφει τραγούδια πια. Ο Νικολόπουλος γράφει μαριονέτες. Γράφει για τα κυκλάμινα του Ολύμπου. Του κάηκαν του ελληνικού λαού να ακούσει τα κυκλάμινα του Ολύμπου τώρα τι κάνουν. Τι έχει γράψει ο Νικολόπουλος εκτός από τα τραγούδια τα δικά μου; Να μας πει ποια είναι τα τραγούδια του. Εγώ τον έκανα. Εγώ του έδωσα όνομα και συνεχίζει. Δεν μπορώ να συμφιλιωθώ με έναν άνθρωπο που εκπέμπει τόση κακία για μένα.

Άνθρωπος της νύχτας είναι αυτός. Αυτός κάνει παρέα με αποβράσματα. Αν έχει φόβο κάποιος, αυτός είμαι εγώ. Κάθε φορά που ανοίγω την πόρτα του αυτοκινήτου μου, κάνω το σταυρό μου και λέω «Θεέ μου, ας μην τιναχτεί τα αμάξι μου στον αέρα και σκοτωθώ. Σε αυτή την ιστορία δεν έχω κάνει λάθος. Το μόνο μου λάθος ήταν ότι είχα μέσα στον κόρφο μου αυτό το φίδι, το φαρμακερό, που λέγεται Νικολόπουλος» είχε καταλήξει ο τραγουδιστής.