Ψάχνοντας στο παρελθόν, μια από τις πιο γνωστές ιστορίες σχετικά με το βιτριόλι αφορά στην εκπληκτική ερμηνεύτρια Σωτηρία Μπέλλου. Η ρεμπέτισσα που έχει γράψει ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, είχε κάνει επίθεση με βιτριόλι στον σύζυγό της, στα 18 της. Στο μακρινό 1938, η καθηλωτική τραγουδίστρια γνώρισε τον Βαγγέλη Τριμούρα, έναν ελεγκτή λεωφορείων που τη φλέρταρε και μετά από λίγους μήνες παντρεύτηκαν. Ωστόσο, ο άντρας της ήταν μέθυσος, έπινε, ξενυχτούσε και την ξυλοκοπούσε συστηματικά, τόσο πολύ που μάλιστα η νεαρή τότε τραγουδίστρια είχε αποβάλει όταν ήταν έγκυος.

Ο έγγαμος βίος ήταν ένα μαρτύριο για τη Σωτηρία Μπέλλου, όμως δεν έπαιρνε την απόφαση να ζητήσει διαζύγιο. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής της ήταν όταν έμαθε ότι ο σύζυγός της την απατούσε. Έτσι, κατά τη διάρκεια ενός καβγά, του έριξε βιτριόλι στο πρόσωπο.

Η ποινή φυλάκισης

Γι’ αυτό το γεγονός καταδικάστηκε σε τρία χρόνια στη φυλακή, από τα οποία εξέτισε έξι μήνες. Μετά την αποφυλάκισή της επιστρέφει στην οικογένειά της, αλλά μετά από προστριβές με τους δικούς της μετακομίζει στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1940, ακριβώς με την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, και δίνει αγώνα για την επιβίωση αλλά και την αντίσταση.

Αφορμή για το ξετύλιγμα της μνήμης με την παράθεση της παραπάνω ιστορίας είναι η χθεσινή επίθεση με καυστικό υγρό που δέχτηκε 34χρονη γυναίκα στην Καλλιθέα. 

Ποια ήταν η Σωτηρία Μπέλλου

Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου του 1921 στο χωριό Δροσιά (παλ. ονομασία Χάλια) κοντά στη Χαλκίδα, αλλά η καταγωγή ήταν από το χωριό Οκτωνιά. Συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση με το ΕΑΜ. Έλαβε μέρος στη Μάχη της Αθήνας, τον Δεκέμβριο του 1944, τραυματίστηκε και στη συνέχεια αντιμετώπισε τις συνθήκες φυλακής και της απομόνωσης μαζί με χιλιάδες άλλους αγωνιστές και αγωνίστριες.

Κατά την αντιστασιακή της δράση μετέφερε μηνύματα σε γιάφκες και συμμετείχε στην οργάνωση συσσιτίων και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων. Μάλιστα η δράση της είχε ως αποτέλεσμα τη σύλληψή της το 1943 μετά από προδοσία και το βασανισμό της στα διαβόητα κρατητήρια της οδού Μέρλιν (Αρχηγείο της Γκεστάπο στην Αθήνα), όπου βασανίστηκε για πολλές μέρες. Συνελήφθη, βασανίστηκε και κλείστηκε στη φυλακή. Μετά την απελευθέρωση κι αφού έχει γνωρίσει την αγριότητα και τις εμφυλιοπολεμικές διώξεις, γνωρίζεται με τον Βασίλη Τσιτσάνη.

Μετά τον εμφύλιο πόλεμο απελευθερώνεται και το 1947 προσελήφθη ως τραγουδίστρια σε ένα κέντρο διασκέδασης στην Αθήνα με τον Βασίλη Τσιτσάνη, ο οποίος την ανακάλυψε και του οποίου τα τραγούδια είναι τα πιο σημαντικά του ρεπερτορίου της. Το 1948 μια ομάδα φανατικών ακροδεξιών εισήλθαν στο χώρο που τραγουδούσε και την ξυλοκόπησαν με το χαρακτηρισμό «Βουλγάρα» (κομουνίστρια), χωρίς ούτε οι μουσικοί και ούτε ο ίδιος ο Τσιτσάνης να τολμήσουν να σηκωθούν από τις καρέκλες τους.