Λιπώδης νόσος του ήπατος: Ένα κοινό μικρόβιο του εντέρου μπορεί να είναι η λύση στο πρόβλημα
Νέα μελέτη δίνει ελπίδες για θεραπεία της μη αλκοολικής νόσου του ήπατος μέσω εντερικών μυκήτων.
Η λιπώδης νόσος του ήπατος είναι μία από τις πιο διαδεδομένες ηπατικές παθήσεις και συνδέεται άμεσα με τον τρόπο ζωής. Προκαλείται από τη συσσώρευση λίπους στα ηπατικά κύτταρα και διακρίνεται σε δύο βασικές μορφές: τη μη αλκοολική (NAFLD) — λέγεται και οξεία σχετιζόμενη με τον μεταβολισμό λιπώδης νόσος — και την αλκοολική (AFLD). Η πρώτη σχετίζεται κυρίως με την παχυσαρκία, τον διαβήτη τύπου 2 και την κακή διατροφή και οδηγεί σε μια ακραία κατάσταση που λέγεται μεταβολική στεατοηπατίτιδα (MASH).
Ερευνητές από τη Σχολή Βασικών Ιατρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πεκίνγκ της Κίνας ανακάλυψαν ότι ένας κοινός μύκητας του εντέρου, ο Fusarium foetens, έδωσε εντυπωσιακά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου σε κλινικά δείγματα και ποντίκια. Στο μέλλον, οι ερευνητές σκοπεύουν να επεκτείνουν τις έρευνες στον άνθρωπο.
Κλειδί τα εκχυλίσματα κοπράνων
Στη μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Science, αναφέρεται ότι οι ερευνητές ανέπτυξαν ειδικές μεθόδους καλλιέργειας των μυκήτων του εντέρου και πήραν δείγματα κοπράνων από 100 ανθρώπους σε όλη την Κίνα. Στη συνέχεια, τοποθέτησαν στα κόπρανα ειδικά τσιπ που περιείχαν θαλάμους με μια ζελατινώδη ουσία η οποία απορροφά τα εκχυλίσματα των κοπράνων. Κάθε θάλαμος είχε μια ειδική μεμβράνη που επιτρέπει την είσοδο δειγμάτων, χωρίς να μπορούν να εξέλθουν τα μικρόβια.
Οπως διαβάζουμε στο livescience.com, εκτός από τη μελέτη των δειγμάτων από την Κίνα, οι ερευνητές δημοσίευσαν δεδομένα και από 8 άλλες χώρες, προκειμένου να εντοπίσουν τα πιο γνωστά είδη μυκήτων στο έντερο. Με τον τρόπο αυτό, εξασφαλίστηκε η εκπροσώπηση όλων των ειδών διατροφής στα πειράματα, ώστε να πιστοποιηθεί η επίδραση συγκεκριμένων παραγόντων.
Ένα κοινό μικρόβιο με σημαντική επίδραση
Με αυτά τα πειράματα, οι ερευνητές βρήκαν ότι ο Fusarium foetens ήταν ο πιο κοινός μύκητας στο έντερο. Για να διαπιστώσουν αν μπορούσε να επηρεάσει τη μη αλκοολική λιπώδη νόσο, οι ερευνητές χορήγησαν τον μύκητα σε ποντίκια για δύο εβδομάδες. Τα τρωκτικά είχαν προηγουμένως τραφεί με δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, σχεδιασμένη να προκαλεί συμπτώματα MASH.
Τα πειράματα έδειξαν ότι, αν και το συνολικό βάρος των ποντικιών που έλαβαν τον μύκητα ήταν παρόμοιο με εκείνο των ποντικιών που δεν τον έλαβαν, είχαν μικρότερο βάρος ήπατος. Επιπλέον, τα ποντίκια που υποβλήθηκαν σε θεραπεία εμφάνισαν λιγότερη φλεγμονή και ίνωση στο ήπαρ, καθώς και χαμηλότερα επίπεδα χημικών ενώσεων που σχετίζονται με τη MASH.
Μηχανισμός δράσης και ενζυμική δραστηριότητα
Η θεραπεία με F. foetens μείωσε τη δραστικότητα ενός βασικού ενζύμου που είναι απαραίτητο για την παραγωγή ορισμένων τύπων λιπιδίων. Καθώς η δραστικότητα του ενζύμου αυτού -γνωστού ως συνθετάση της κεραμιδίου (CerS)- μειωνόταν, μειώνονταν αντίστοιχα και τα επίπεδα αυτών των λιπιδίων. Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν τα ευρήματα αυτά μέσω επιπλέον πειραμάτων σε ποντίκια που είχαν τροποποιηθεί γενετικά ώστε να παρουσιάζουν είτε αυξημένη είτε μειωμένη παραγωγή CerS, καθώς και σε ποντίκια που είχαν τραφεί με συμπληρώματα κεραμιδίων.
