Λιβιεράτος: Η μάχη με την κατάθλιψη «Μπήκα σε ιδιωτική κλινική αλλά και σε δημόσια, στο “Σωτηρία”»
Όπως εξήγησε, οι κόρες του, η μουσική και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα, τον βοήθησαν να σηκωθεί και να προχωρήσει μπροστά.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός ήταν ο Λάμπης Λιβιεράτος που καλεσμένος στην εκπομπή «Buongiorno» μίλησε για την επαγγελματική του πορεία, την προσωπική του ζωή και τις προτεραιότητες που έβαλε.
«Δεν έδωσα ίσως τη βαρύτητα που θα έπρεπε στη δουλειά μου, και δεν το έχω μετανιώσει και καθόλου. Δεν ήμουν ο άνθρωπος που έλεγα ότι θα τα θυσιάσω όλα για τη δουλειά μου, θα ήταν σαν να έλεγα ότι θα θυσιάσω τη ζωή μου, τη σχέση με τους φίλους μου, τους ανθρώπους που ήθελα να έχω κοντά μου, τη σχέση με τα παιδιά μου» εξήγησε.
«Δεν έχω κάνει κακό σε άνθρωπο, δεν έχω πειράξει κανέναν. Έχω στεναχωρηθεί από ανθρώπους αλλά ποτέ δεν ήθελα να λειτουργήσω εκδικητικά. Τα κατάπινα λίγο και προχωρούσα. Οπότε έχω μάθει στη ζωή μου να είμαι ευχαριστημένος με λιγότερα πράγματα. Χρειάζεται η καλοσύνη. Η αγάπη είναι κινητήριος δύναμη. Παίρνουμε τους εαυτούς μας πολύ στα σοβαρά. Δεν πρέπει. Ούτε την ίδια τη ζωή πρέπει να παίρνουμε τόσο σοβαρά. Είμαστε τόσο περαστικοί» συνέχισε.
Ο τραγουδιστής αναφέρθηκε και στην μάχη του με την κατάθλιψη και αποκάλυψε: «Όταν περνούσα αυτό που περνούσα, είδα ότι τελικά υπάρχουν και πολύ πιο σοβαρά πράγματα. Άρα, πέρα από τη βοήθεια κάποιων γιατρών και φίλων, εγώ ήμουν εκείνος που πήρα την απόφαση να σηκωθώ και να προχωρήσω. Και νομίζω όλοι οι άνθρωποι που περνούν μια φάση με ψυχολογικά και τέτοια, πρέπει να βρίσκουν τη δύναμη οι ίδιοι κάποια στιγμή για να ξεφύγουν.
Υπάρχουν πολλά σωσίβια για να πιαστείς και να μην πνιγείς. Εγώ είχα τα παιδιά μου, τη μουσική μου, κάποιους ανθρώπους που ήταν δίπλα μου. Αυτά με σώσανε και σηκώθηκα. Έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε… Eγώ μπήκα σε μια ιδιωτική κλινική και σε δημόσια, είχα πάει στο “Σωτηρία”. Ο κόσμος πρέπει να προσέχει πάρα πολύ που απευθύνεται, και από ποιούς δέχεται συμβουλές. Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες».
«Η μεγάλη μου κόρη η Νεφέλη, βρίσκεται στην Αμερική. Κάνει το μεταπτυχιακό της. Έχει βρει και κάτι σε δουλειά, μακάρι να μείνει εκεί και να έρχεται εδώ για της διακοπές της, ενώ η Δανάη ασχολείται με το τραγούδι. Όταν ήταν 8 χρονών την άκουσα να τραγουδάει... Μια μέρα, εκεί που καθόμασταν και διάβαζα κάτι, είναι δίπλα μου και ξαφνικά αρχίζει να τραγουδάει. Γυρνάω και της λέω: “Δανάη τι κάνεις;” και μου απαντάει: “τραγουδάω”. Την ξαναρωτάω και μου λέει, “τραγουδάω μπαμπά”… Εννοούσα, τι κάνεις με τα γυρίσματά σου. Σοκαρίστηκα…» είπε μιλώντας για τις κόρες του.
