«Μανιφέστο» Γεωργιάδη υπέρ Καραμανλή για τα Τέμπη: Δεν είναι δολοφόνος, δυστύχημα και όχι έγκλημα τα Τέμπη
Με μία μακροσκελέστατη ανάρτηση - υπό τη μορφή πολιτικού μανιφέστου - ο Άδωνις Γεωργιάδης πήρε θέση για τον πρώην υπουργό Μεταφορών Κώστα Αχ. Καραμανλή τον οποίο στήριξε απόλυτα.
«Δεν είναι δολοφόνος, δεν έχει ποινικές ευθύνες για το δυστύχημα» γράφει ο κ. Γεωργιάδης. «Τα Τέμπη είναι δυστύχημα, δεν είναι έγκλημα» προσθέτει ο υπουργός Υγείας και αφήνει αιχμές για τη διαχείριση της τραγωδίας κεντρικά από την κυβέρνηση καθώς όπως λέει: «στην τραγωδία του δυστυχήματος των Τεμπών η κυβέρνησή μας από αμηχανία και από τον πόνο που όλοι μας αισθανόμαστε για αυτό το γεγονός, έχασε εντελώς την μάχη των εντυπώσεων στην Κοινή Γνώμη».
Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση Γεωργιάδη για τον Κώστα Καραμανλή
«….φιλτάτη δε η Αλήθεια»
Στην ζωή μου από την πρώτη μέρα που οι συμπολίτες μου, μου έκαναν την τιμή να με εκλέγουν ανελλιπώς ως εκπρόσωπό τους στο Κοινοβούλιο, αποφάσισα να μην συμπεριφέρομαι ως ένας συνηθισμένος πολιτικός.
Να μην αποφασίζω με γνώμονα το προσωπικό πολιτικό μου κόστος, να μην κρύβω την αληθινή μου γνώμη, για κάτι που θεωρώ σημαντικό, όταν η Κοινή Γνώμη είναι σφόδρα αντίθετη και άρα η σύμπλευση με το ρεύμα ή η σιωπή να είναι πιο πολιτικά ωφέλιμη.
Όταν υποστήριξα από την πρώτη μέρα της χρεωκοπίας μας το 2010, το Μνημόνιο, σχεδόν μόνος μου δημοσίως τότε, λάμβανα 200 μνμ ημερησίως με κατάρες και ύβρεις για να δω μετά όταν πήραν την εξουσία αυτοί που με έβριζαν, να το εφαρμόζουν κατά γράμμα και μάλιστα σε σκληρότερη εκδοχή λόγω του χαμένου χρόνου που είχε μεσολαβήσει. Όμως έτσι είμαι και δεν σκοπεύω να αλλάξω τώρα.
Όταν η Νέα Δημοκρατία εξασφάλισε την τεράστια νίκη της τον περασμένο Μάϊο, αφελώς πίστευα ότι η Αντιπολίτευση θα συνειδητοποιούσε ότι ο Ελληνικός λαός είχε απορρίψει την τοξικότητα και το μίσος και θα μπορούσαμε να εισέλθουμε σε μία περίοδο πολιτικής κανονικότητας. Έκανα λάθος!
Παρακολουθώ, όπως όλοι μας αυτή την περίοδο, τον κανιβαλισμό που επιχειρείται από διάφορες πλευρές κατά του πρώην Υπουργού Μεταφορών και Υποδομών, βουλευτού Σερρών κ. Κώστα Καραμανλή. Με την οικογένεια Καραμανλή δεν είχα ιδιαίτερες πολιτικές σχέσεις. Ίσως να με αντιμετώπιζαν στην αρχή και με μία επιφύλαξη και λόγω πολιτικής διαδρομής και λόγω στυλ. Με τον κ. Κώστα Καραμανλή είχα μια πολύ καλή συνεργασία όμως και οφείλω να πω ότι εξακολουθώ να πιστεύω πως ήταν ένας καλός Υπουργός.
Φαντάζομαι ότι μέσα στην Παράταξη μου υπάρχουν πολλοί, με εξαιρετικά στενότερους πολιτικούς δεσμούς με τον ίδιο και την οικογένεια του, όμως συγγνώμη εγώ σε αυτό που βλέπω, δεν μπορώ να μείνω σιωπηλός. Χάνω σε δημοτικότητα και ψήφους που γράφω σήμερα ένα τέτοιο άρθρο, αλλά αν δεν πω αυτά που πιστεύω, θα ντρέπομαι κάποτε που δεν τα είπα.
Σήμερα το πρωί στην τηλεόραση του Σκάϊ άκουγα τον Γραμματέα του Πασόκ τον κ. Σπυρόπουλο (με το «γαλήνιο» ύφος που τον διακρίνει…) να λέει επί λέξει τα εξής: «ο κ. Καραμανλής πρέπει να προσαχθεί στην Δικαιοσύνη, διότι εάν είχε ολοκληρώσει εγκαίρως την σύμβαση 717, τότε δεν θα είχαν πεθάνει τα παιδιά…».
Στην συνέχεια όμως στις επίμονες ερωτήσεις των δημοσιογράφων «ποιο είναι δηλ το ποινικό αδίκημα για το οποίο τον κατηγορείτε» είπε πάλι επί λέξει τα εξής: «αντί να κηρύξει έκπτωτη την ανάδοχο εταιρία και να της καταλογίσει πρόστιμο, αυτός της έδωσε και άλλα λεφτά για να συνεχιστεί το έργο…».
Κοινώς κατά το Πασοκ (πολύ φοβούμαι ότι αυτή η ίδια απόλυτη σύγχυση επικρατεί στο μεγαλύτερο τμήμα της Κοινής Γνώμης) ο κ. Κώστας Καραμανλής ευθύνεται και μάλιστα ποινικά και διότι δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει την σχετική σύμβαση στο 100% της διαδρομής, ώστε να είχε αποφευχθεί το δυστύχημα, αλλά και ταυτοχρόνως διότι δεν κήρυξε έκπτωτη την ανάδοχο εταιρία, πράξη που αν την είχε κάνει, τότε το έργο θα είχε αυτοματάτως σταματήσει και άρα το δυστύχημα σίγουρα δεν θα είχε αποφευχθεί….
Δηλ. ο κ. Κώστας Καραμανλής, σύμφωνα μάλλον με την πλειοψηφία, ευθύνεται ταυτοχρόνως και για το ένα και για το ακριβώς αντίθετο του…είναι απολύτως προφανές ότι αυτό δεν μπορεί να ισχύει και άρα το πιθανότερο είναι ότι ο κ. Καραμανλής πρέπει να ευθύνεται, διότι κάποιος πρέπει να ευθύνεται για ένα γεγονός τόσο τραγικό!
Και αν οι κατηγορίες που εκτοξεύονται από την μεριά των συγγενών και κυρίως των γονέων των παιδιών αυτών, είναι απολύτως δικαιολογημένες και σεβαστές (όλοι μας απλώς οφείλουμε να σκύβουμε το κεφάλι σε αυτούς που υφίστανται τον μεγαλύτερο πόνο που υπάρχει σε αυτή τη ζωή), όσον αφορά στους πολιτικούς μας αντιπάλους μόνον αηδία μπορεί να προκαλεί αυτή η χυδαία πολιτική εκμετάλλευση.
Αναφέρθηκα πριν και στην οικογένεια του κ. Κώστα Καραμανλή όχι τυχαία. Γενικά στην πολιτική και στη ζωή το να έχεις ένα βαρύ επώνυμο είναι καλό, υπάρχουν όμως φορές, που μπορεί να αποδειχθεί και πολύ κακό. Είμαι πεπεισμένος, ότι ένας από τους λόγους που ο συγκεκριμένος πρώην Υπουργός δέχεται αυτό το μέγεθος της κριτικής και της οργής είναι και το επώνυμο του.
Κάτι τόσο τραγικό για να επουλωθεί θέλει μία μεγάλη θυσία και ποια θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη από έναν Καραμανλή. Σε αυτή την αυτόματη αντίδραση της Κοινής Γνώμης οι πολιτικοί μας αντίπαλοι νομίζουν ότι βρήκαν την ευκαιρία να ανατρέψουν τους πολιτικούς συσχετισμούς και να επιφέρουν ένα καίριο πλήγμα στην Παράταξη μας και στην Κυβέρνηση.
Εάν πίστευα ότι ο κ. Καραμανλής έχει, κάποιες έστω αποχρώσες ενδείξεις ποινικής ευθύνης, θα ήμουν ο πρώτος που θα του το έλεγα. Εάν όμως δεχθώ ότι η αποτυχία, έστω, ενός Υπουργού να τελειώσει γρηγορότερα (διότι τελικά την τελείωσε) μία σύμβαση, ότι γεννά ποινικές ευθύνες, τότε δεν θα έμενε κανένας Υπουργός εκτός φυλακής.
Για να σας το δώσω να το καταλάβετε με δύο παραδείγματα. Ένας από τους πιο επικίνδυνους δρόμους στη χώρα με τα περισσότερα τροχαία δυστυχήματα κάθε χρόνο είναι ο ΒΟΑΚ στην Κρήτη, ένας άλλος η διαδρομή Πάτρα/Πύργος. Και οι δυο δρόμοι έχουν εξαγγελθεί από διαφορετικές Κυβερνήσεις, έχουν ενταχθεί σε συμβάσεις, έχουν απενταχθεί κλπ με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα ακόμη να είναι ημιτελείς. Εάν ένας Υπουργός έχει ποινικές ευθύνες διότι δεν ολοκληρώθηκε μία Σύμβαση και έτσι δεν απεφεύχθη ένα τραγικό δυστύχημα, τότε γιατί δεν έχουν αντίστοιχες ποινικές ευθύνες όλοι οι Υπουργοί που δεν κατάφεραν να τελειώσουν αυτούς τους δρόμους;
Στην τραγωδία στο Μάτι, που ο Σύριζα έχει εντελώς λησμονήσει φυσικά και για τους 106 νεκρούς εκεί όχι πανό δεν ανέβασε, αλλά ούτε ανάρτηση δεν κάνουν, η εισαγγελική πρόταση είπε κατά λέξει: «Εάν είχε ολοκληρωθεί τότε το 112 θα είχαν σωθεί οι άνθρωποι και θα ζούσαν…». Άρα με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό άπαντες οι Υπουργοί του Σύριζα που δεν ολοκλήρωσαν το 112 (το οποίο φτιάξαμε μέσα σε λίγους μήνες θητείας τόσο εύκολο ήταν, ενώ την σύμβαση 717 ο Σύριζα 5 χρόνια δεν κατάφερε να την τελειώσει) θα έπρεπε να είναι ήδη φυλακή.
Αυτά κανείς δεν τα σκέφτεται και δεν τα αναδεικνύει διότι έχει επικρατήσει ο πόνος που σε όλους μας προκάλεσε αυτήν η τραγωδία και αυτό είναι σε ένα βαθμό κατανοητό, αλλά από την άλλη δεν μπορούμε από τον πόνο μας και από την βουλιμία τους για την εξουσία, να καταργήσουμε και όλους τους κανόνες της λογικής.
Με τον κ. Καραμανλή έχει γίνει και το ακόμη πιο εξωφρενικό όμως. Όταν έγινε το δυστύχημα και επισκέφθηκε το χώρο, αμέσως, αναλαμβάνοντας πλήρως την Πολιτική Ευθύνη, παραιτήθηκε. Αμφιβάλλω, εάν μετά τα όσα ακολούθησαν αυτή την παραίτηση, εάν θα βρεθεί Υπουργός στο μέλλον που θα τον μιμηθεί. Η παραίτηση του, αποτέλεσμα του γνήσιου βάρους στη συνείδηση του που του δημιούργησε το δυστύχημα, εξελήφθη από την Κοινή Γνώμη περίπου σαν ομολογία ενοχής.
Ακόμη και η απόφαση του να εκτεθεί στις εκλογές, στην κρίση των συμπολιτών του δηλ θεωρήθηκε θράσος, λες και δεν είναι στην Δημοκρατία οι πολίτες αυτοί που τελικά αποφασίζουν. Ο κ. Παππάς του Σύριζα έφτασε στο σημείο να βρίζει on air τους συμπολίτες του στις Σέρρες που τον ψήφισαν, ως συνενόχους σε Δολοφονία…μιλάμε για τον άκρατο λαϊκισμό και παραλογισμό.
Όταν δε ο Κυριάκος Βελόπουλος είχε αρχίσει τις θεωρίες συνωμοσίας για το «μπάζωμα» (την αναγκαία δηλ επιχωμάτωση για να στηθούν οι γερανοί και να σηκώσουν αμέσως τα βαγόνια που ζύγιζαν τόνους και να βρουν τυχόν επιζώντες ή να μαζέψουν τα πτώματα) οι περισσότεροι δεν έδωσαν σημασία. Σήμερα όμως η Πλειοψηφία της Κοινής Γνώμης εδράζει την πεποίθηση της για την δήθεν «Συγκάλυψη» σε αυτή την ανοησία την οποία και αυτή, ορισμένοι κάπως την χρεώνουν πάλι στον κ. Καραμανλή, ο οποίος όμως τότε είχε ήδη παραιτηθεί.
Σήμερα ο κ. Ανδρουλάκης (τεράστια απογοήτευση αυτός δυστυχώς) με κατηγόρησε ότι χρησιμοποιώ για τα Τέμπη γκεμπελική προπαγάνδα, αλλά ας μας πει αυτός ο ειλικρινής, ο Υπουργός Ναυτιλίας πχ στο Σάμινα έπρεπε να έχει μπει φυλακή; Διότι αυτό σημαίνει ποινικές ευθύνες Υπουργού.
Ειλικρινά πιστεύω ότι στην τραγωδία του δυστυχήματος των Τεμπών η Κυβέρνηση μας, από αμηχανία και από τον πόνο που όλοι μας αισθανόμαστε για αυτό το γεγονός, έχασε εντελώς την μάχη των εντυπώσεων στην Κοινή Γνώμη. Και έτσι φθάσαμε να κατηγορούμαστε από την πλειοψηφία για Συγκάλυψη, όταν για το Μάτι η Δίκη διεξάγεται τώρα μετά από 6 χρόνια, ενώ για τα Τέμπη η Δίκη θα ξεκινήσει σε λιγότερο από 1,5 χρόνο από την τραγωδία. Το πρώτο θεωρείται φυσιολογικό, το δεύτερο συγκάλυψη, αν είναι δυνατόν.
Και εμείς να κατηγορούμαστε για πολιτική εκμετάλλευση στο Μάτι, όταν τους κατηγορήσαμε μόνον για ανικανότητα και κακοστημένο θέατρο, ενώ ποτέ δεν είπαμε ότι πρέπει να γίνει προκαταρκτική για τους Υπουργούς τους, τώρα μιλούν για ποινικές ευθύνες Υπουργών για ένα Δυστύχημα που βαπτίστηκε «έγκλημα» και «δολοφονία»
Αντιλαμβανομαι πλήρως την οργή, τον πόνο και τον φόβο της Κοινής Γνώμης για το τραγικό αυτό δυστύχημα, αλλά δυστύχημα ήταν όχι έγκλημα. Κανείς δεν ήθελε να σκοτωθούν όλα αυτά τα παιδιά, ούτε κανένας ενήργησε μετά δόλου, με σκοπό δηλ να γίνει κάτι τέτοιο. Αφόρητο, ο καθένας μας σκέφτεται ότι και το δικό του το παιδί θα μπορούσε να είναι σε αυτό το τρένο, αλλά δεν πρέπει να αφήσουμε αυτός ο πόνος να γυρίσει την Ελλάδα πίσω στην πολιτική τοξικότητα. Αυτό η Ελλάδα θα το πληρώσει πολύ στο μέλλον.
Και όχι ο κ. Κώστας Καραμανλής δεν είναι δολοφόνος και δεν έχει ποινικές ευθύνες για το δυστύχημα. Πολλές κάθε μέρα δημόσιες συμβάσεις δεν υλοποιούνται, πολλοί διαγωνισμοί σταματούν στα δικαστήρια, πολλές διαμάχες εταιριών καθυστερούν πολλά έργα.
Να φτιάξουμε καλύτερες διαδικασίες, να βρούμε τρόπο να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα, να φτιάξουμε καλύτερα τρένα, πολλά πρέπει να κάνουμε αλλά όχι να γίνουμε ζούγκλα που ο ένας θα κατηγορεί τον άλλον! Φτάνει με την χυδαιότητα στην πολιτική.
