Μαρία Αντωνά: «Γιατί έχασα χρόνια με αυτό τον τρόπο;»

Καλοκαιρινή απόδραση στη Σικελία. Μετά τις Κυκλάδες η Μαρία Αντωνά συνεχίζει το καλοκαίρι της στο Παλέρμο και στις γύρω περιοχές του ιταλικού νησιού. Νωρίτερα όμως η δημοσιογράφος είχε δώσει συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! και μεταξύ άλλων είχε αναφερθεί και στην προηγούμενη σχέση της με τον Άρη Σοϊλέδη.

Τον Οκτώβριο συμπληρώνεται ένας χρόνος από την απώλεια της μητέρας σου. Είναι πιο δύσκολο όσο περνάει ο καιρός;

«Είναι πιο δύσκολο, ναι. Χθες την ώρα που πήγαινα στη δουλειά και άκουγα μουσική στο αυτοκίνητο είπα στον εαυτό μου: τώρα εγώ δεν θα ξαναπώ ποτέ τη λέξη μαμά; Καμιά φορά θες να μοιραστείς τη χαρά σου και τώρα ξέρεις ότι δεν μπορεί να το κάνεις ξανά με αυτό τον άνθρωπο. Θα ήταν πολύ χαρούμενη σήμερα για μένα».

Φαντάζομαι ότι βοήθησε η παρουσία του συντρόφου σου -και εκείνος έχει βιώσει κάτι αντίστοιχο με τον πατέρα του, που τον είχε μεγαλώσει μόνος του.

«Σίγουρα βοηθάει να μπορείς να το συζητήσεις με κάποιον που ξέρεις ότι το έχει βιώσει. Και όχι μόνο με τον Γιώργο, αλλά και με μια καλή μου φίλη που έχει χάσει κι εκείνη τη μητέρα της και ζει μόνη της στην Αθήνα. Έχουμε γίνει λίγο η μία μαμά της άλλης, μοιραζόμαστε τις στιγμές της καθημερινότητάς μας».

Ποια είναι η μεγαλύτερη ανασφάλειά σου;

«Δεν μου αρέσει η μοναξιά, μου αρέσει η συντροφικότητα. Δεν θα ήθελα να περάσουν τα χρόνια και να γεράσω μόνη μου. Αυτή είναι η ανησυχία μου γιατί το έχω δει να συμβαίνει γύρω μου. Έχω δει ανθρώπους που είναι μέσα στα πράγματα και όσο περνούν τα χρόνια να μένουν μόνοι τους. Ό,τι και αν έχεις καταφέρει στη ζωή σου, αν δεν έχεις κανέναν δίπλα σου, τελικά δεν έχεις καταφέρει τίποτα. Είναι πολύ μεγάλη ευλογία να έχεις έναν άνθρωπο να σου κρατάει το χέρι, να είναι εκεί για σένα».

Έχεις μετανιώσει για προηγούμενη σχέση σου;

«Δεν ξέρω αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη, απλά πολλές φορές σκέφτεσαι τώρα αυτό γιατί έγινε έτσι; Γιατί μπορεί να έχασα χρόνια με αυτό τον τρόπο; Θεωρώ πως ό,τι έχει έρθει για κάποιον λόγο έχει έρθει. Κάτι είχε να δώσει, κάτι να αφήσει, πάμε παρακάτω. Επειδή όμως τα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω, πρέπει να είμαστε σίγουροι για τις επιλογές μας και για όσα κάνουμε. Αν βλέπεις ότι κάτι δεν πάει, προχωράς παρακάτω. Η ζωή κινείται γρήγορα, δεν μπορούμε να τη σταματάμε. Όσο επιμένεις στο λάθος, η ζωή θα σ’ το ξαναφέρνει».

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες εσύ ευτυχισμένη, Μαρία;

«Σε ένα ταξίδι που έκανα το Πάσχα στο εξωτερικό. Ένιωσα σαν να ήμουν στον Παράδεισο. Από όλες τις απόψεις».